Не е можно колку сум нервозна деновиве... Никако не можам да се смирам. И воопшто не ми се учи. Многу ми е гајле колку колку жители има Норвешка...многу, тоа. Сакам да поминат глупите тестови. Уште утре, па викенд. Па и оваа глупо тмурно време...Мразам дожд. Или снег, или сонце. Но дожд, не.
СДК секогаш кога ќе ја видам SEKERLEMA ме потсетува на нешто благо, и одма ми се прејадува нешто. А и на Шекер ага ми текнува
Уште еден помина..Очекував денов да биде ужасен но,се случи токму спротивното Да ми кажеше некој дека ќе почнам да се дружам со сиот клас ќе го направев глуп. .Не дека сум повлечена ама секогаш сум како хејтерски насторена нешто со кое не се гордеам но,се прифаќам онаква каква што сум . Искрено ќе ми фалат овие моменти бидејќи,секој од нив има посебно место за мене.. Него друга работа.Очигледно веќе ме здрмал пуберетов .Седиме на музичко и јас не ја слушав оваа и зборев со другарка и оп оваа одма: -Голден сврти се напред.Ах,нешто се случува со тебе те фатил пубертетот. И одма другар ми: -Ааа,наставничке си фатила дечко изгледа. -Ич,тебе да не ти е гајле што си фатила. Кога почна една смеа мислам дека во земја ќе си пропаднев од срам .И така богами ова не ми беше единствена глупост денес.Одам сабајле и пред лифтот мајка ми ми вика: -Земи го брат ти од училиште. -Нема бе нема.(проследено со смеење и глупирање) И кога да видам дека лифтот да ти бил отворен и ме гледаа едно девојче од мое школо и брат и. Абе изрод сум,изрод! Имајте убава вечер и уживајте . http://www.youtube.com/watch?v=_lrSTud6EK4
Животот ми се смени за 360 степени. Повеќе не сум таа што се плашеше од личен неуспех и беше ставена во тесни оквири. Оваа недела ми беше најстресното нешто досега што сум го доживеала. 5 предмета во 3 дена ги положив и сите беа усни испити. Индексот ми се краси со две 10ки Од денес не пушам цигари. Тоа е мојата конечна одлука. Се запишав и на зумба. Од сабота почнувам. Конечно да слабеам асално иако се стопив од испитиве. Неможев да јадам, само повраќав од стрес. Ама барем ќе бидам активна 3 пати неделно. Џабе имам 5 справи дома кога не се качувам на нив. Не го ни мислам веќе него.. Ова недела посебно, со толку многу учење немав ни време. Имам доста добри луѓе околу мене што ми ја даваа максимално подршката што ми требаше неделава. Тој... не ни помисли како ми е. А ЗНАЕШЕ дека ми беше тешко и стресно. Како и да е, помина се. Доаѓаат убави денови. Од понеделник пак предавања, нов семестар, нови предмети, нови убавини А викендов полнам батерии! Ах колку го чекав датумов!! Не ми се верува, РИКАМ ОД СРЕЌА!
Се уклучувам на фејс, една понуда за пријателство и тоа не од било кој, туку од мојата најомилена наставничка која за жал отиде во пензија. Колку се израдував, што ми понудила пријателство! И сега доаѓа време да си го разгледам тајмалјнот, во случај таа да не почне да ми го разгледува и да почне да се смее! Како правам чистка на профилот, наидувам на оние Phrases(*_*)Frazi - пост од 2010 год.- „Шо ке ти каже ТОМ...?? Ajмо расположи се малце,не е се црно во животот..“ и јас паметното сум одговорила „tocno e toa sto mi go kazuvas no ne sum raspolozena nesakaat **** i **** da dojdat kaj nas da si igrame “ .. Хаха, леле! Уште одам надолу, и доаѓам до ова „Sto ke ti kaze William Levy "Ke dojdam vo Makedonija (stip)so moeto semejstvo (zena mi,sin mi i kerka mi ) i ke ziveeme tamu ", јас одговор „so mi e gajle be ti dali ke dojdes vo makedonija da zivees so semejstvoto mrs tamu ne mi trebas“.. Умрев од смеење! I think my six pack are coming! Ми се разубави вечерта, си се изнасмеав.. Spoiler Се извинувам за употребата на латиница Ај, догледање, одам јас!
Си ги сакам и почитувам луѓето што се дел од мојот живот,исто така им благодарам што истите ми го прават животот убав и прекрасен,исто така им благодарам и на тие што си заминале од мојот живот ми го разубавија уште повеќе животот,затоа што не ми биле вистински пријатели,туку обични лицемери.
Четири месеци, sunshine. Четири факин празни месеци. Те нема. Боли. Боли празнината. Денес имав многу на ум. Знаеш, живот. Ама, не поминува ден без да помислам на тебе. Боли уште повеќе. Ме удри помислата дека те нема веќе четири месеца. Како гром. И цел ден небово плачеше. И ко те испративме плачеше. Срцево ми се откорнува, ми се распарчува, се кине и раскинува. Душа ме боли, боли до срж на коски. http://www.youtube.com/watch?v=-fesv7_fXvs Недостигаш. Бесконечно многу. Ми фалиш, саншајн. И оваа проклета празнина боли. Знаеш дека те сакам, нели? Твоја Ана :'(
Искрено, не жалам што поминав еден куп ноќи правејќи ти друштво, не жалам за телефонските сметки, не жалам за глупостите цртани по ѕидови, не жалам за ништо што сум направила за тебе. Не жалам, затоа што тогаш сум била среќна. Но, дали си се запрашал колку пати сум мислела дека сум крива за нашиот крај? Колку ми било жал и колку сум плачела? Колку пати сум викала „Не го сакам, не ме замарајте“ а во себе сум горела и сум викала „Го сакам повеќе од животот“?Си се запрашал ли како го минувам секој ден без тебе? Па не, секако. Ти си оној фраерот, оној од високото „Добро Утро“. Секако. Што можам јас со тоа? Ништо.. Не дека сум љубоморна, ама новиве ти се се’ полоши и полоши.. Земи, најди некоја асална, па со текот на времето се ќе си добиеш. И пак чувам се во мене, не се искажувам на никој. Пак те немав спомнато многу долго време, си плачев али си ќутев. Нешто се разгори во мене и ме натера да разговарам со некој на оваа тема. Почнав да плачам, повторно. Ајде, биди среќени сељачи се.. Некоја плачела за тебе. Па за тебе може да плаче само глупача како мене, на која си и продал евтини фори на кои повторно нема да падне, бидејќи веќе доволно ги научила. Но сега, да ме молиш, нема да ти се вратам. Да ми го дадеш светот во овие мои две раце, нема да ти се вратам. Не затоа што не те сакам-напротив, затоа што те сакам и знам што ќе следува. Знам колку ќе бидам повредена и од таа љубов кон тебе, ќе се уништам. Нема да се вратам за сиот тој период што ме праеше гомно. Али ако, ќе дојде денот кога ќе те видам со солзи во очите ради некоја. Некоја што те повредила. Тогаш нема да те тешам, бидејќи ќе бидам исполнета што ќе ја гледам твојата тага. Ќе ти се смеам во лице, на ист начин како што се смееше ти. Што дека ме вараше бе? Боље се лапаат останатите? Или к**ви се па можеш да им праиш се што мене не можеш? Ти не заслужуваш никаква љубов, особено не ваква како мојата. Го трпев секое твое измачување. Ме смени, станав тоа што никогаш не сум била и не сум мислела дека ќе станам. Станав бесчувствителна, безобразна идиотка. Љубов имам само за тебе. Ама ни ти нема да ја добиеш. Го чекам денот кога ќе видиш како ме болеше мене, го чекам
Не е за тука прашањево знам но таа тема е заклучена дали знаете отприлика колку чини еден хрчак или папагал? сакам да му земам за валентајн на дечко ми, а не знам ни колку чинат ни од каде..ако знае некоја феминка би била благодарна ако ми помогне
До кога може да сакаме некој? До кога може љубовта да не ни биде возвратена? До кога ќе веруваме во едни исти работи? До кога ќе бидеме толку наивни? Многу прашања, но без одговор. Тежок е одговорот, ретко и кој го знае. Велат светот е создаден за двајца, да бидеш сакан и да сакаш. Велат секој си има своја половина, ама јас ја немам, цела сум! Крајно време е да се стави крај на се! Излези ми од мислите...
Прво прашај го дали може да го чува бидејќи е за нега многу тешко. Папагалите тигрици се 500 денари а хрчаците се 200-300 но за нив ти треба уште аквариум 500 денари и нонстоп ќе треба пилевина да купува и трошок е. И нимфите папагалите се по 1000. А и за папагалчето по 800-900 се кафезите па плус хранилка и такви глупости и играчки. Прашај го,ако има нерви и ако може да го чува тогаш земиму.
Јас ти предлагам да му купиш две рибички, има докај 100 денари на кои не им требаат филтри и аквариуми со тракатанци и греачи. Исто така можеш да купиш аквариум од пластика со се укравчиња за 200-250 денари.
Ден поминат со најдобрата другарка е супер поминат ден.. Си зборувавме за се' што се случи,таа ме праша: "Зар не сакаш одмазда?" И одговорив со да,но длабоко во себе се прашав "Дали секогаш одмаздата е единствениот излез од проблемите?" Секогаш сум се одмаздувала,но сега не чувствувам потреба од тоа,ќе пробам да заборавам..а потоа ќе се вратам во реалноста . Немам зборови во што се претвори ситуацијава,молам да заврши овој пекол
