Денеска удрив една убава генерлака низ цела кука, оградата во двор е скратена, убаво ми е кога си чистам, ме опушта, сега уште едно кафе да си сварам, и може да почнат сериите И од утре конечно почнувам да вежбам малце да се затегнеме де редно беше више.
Кога една врата на среќата се затвора, друга се отвара, но толку често гледаме во затворената врата што не можеме да ја видеме отворената врата.
Блазе ви на вас што имате татковци што при сексуална сцена на тв го менуваат каналот,еве мојов си гледа експлицитна сцена без да трепне па ако некој смени канал може и да се налути и од кога знам за себе е вака,секогаш кога имало такви сцени со секс јас или глумам дека читам нешто на лаптоп или излегувам од собата а он не ни помислува да смени канал,гајле си нема си гледа, а од една страна пак мајками сосем спротивност и воспитувањето сосема спротивно и ептен строго, ајде после како да не бидам фрустрирана и анксиозна и никаква,м?Во моментов гледа еден таков филм со такви сцени а ладно ми е да одам во мојата соба и аман веќе
Имам нов симпатија знам колку звучи детски,ама покрај сите маки што ме снашле во моментов убаво ми е да си се осеќам како мало детенце барем на момент.... И еднаш ќе се решам да пишам на машко прва,и само што му пишав веќе се исклучил тој. А кој ќе чека до утре? А дали ќе ми врати,да не заборави? А?! Пу,пу скраа да е,не дека ми е за озбилно симпатија,ама не би било лошо да ни се продлабочи контактот. Во секој случај ќе ве известам што ќе бидне,дали ќе се слави или ќе се кука
Едвај чекам да се пензионирам... да си се повлечам на некоја планина, ама сепак близу до цивилизација.. каде што ќе имам од се по нешто, дури и енергетски ефикасна куќичка, соларна, бунар... абе се по ред.. По некое животинче.. И обавезно куче.. Ми се здосади од целиот хаос низ градовиве.. Сааааамо уште 35 години...
Петок 13 се разбудив во 12ч. Одамна немам спиено толку време. Откако ја напуштив работата не знам дали се имам наспано асално. Денес на ново интервју и се мислам што да правам. Додека не работев ми беше досадно, а сега некако средно ми е. Инаку вчерашниот ден беше нешто подобар, ме исполнуваат долги муабети со другари, другарки со храна и пиење. Не го жалам секој даден цент макар и последен да е. Да се пофалам ми стаса порака дека ми стигнале La girl pro коректорите. Конечно и во мои раце. И така... Ќе видиме како ќе заврши денов.
Си читам за масакрот кај Вејце , и си плачам неодамна дознав многу информации кои се јавна тајна , па решив да се позанимавам со детективство , да истражувам околу војната во 2001 . Е сега ќе си шетам со отечени очи од плачење Како ви даде душата бе злобни едни да ги предадете колегите ? Тие 8-мина млади луѓе што загинаа , немаа ли мајки дома што ги чекаа да се вратат со убави вести ? Братот на оној што ги предаде , со кое лице се кандидира за градоначалник секоја година ? Со кое лице го ставија предавникот началник на полиција ? Осеќам РЕВОЛТ ! И ГАДЕЊЕ ! Најстрого казни ги Господе ваквите бездушници П . С . Последните зборови на еден од војниците .. Уште еднаш очајнички и беспомошно се јави гласот на Илче преку радиостаница: „ Нема потреба повеќе да ни доаѓате во помош. Сите ќе изгинеме за Македонија...
Си одам дома после цела недела на факс.Денес ни го откажаа предавањето,па отидов со колешките на кафе.Многу ги засакав,фини и културни.Но,ме зачудува некултурата кај народот.Доаѓа возот и нели гужва,абе се туркаа за да влезат.Ме истуркаа убаво,и тоа ајде младите,туку и старите-пензионери абе се туркаат.Еден дедо може да ми биди,се тепа од зад мене за да влези.Основна почит да се немало ни спрема женско,ни спрема тоа дека влечам тежок куфер. Култура на ниво...
Една од секундите што се памети цел живот е и онаа секунда кога ќе успееш во тоа што си целел, па во истата таа секунда ќе го видиш сјајот од среќа во очите на твоите најблиски, твојата најголема и безусловна поддршка, твоите луѓе што живот би дале за тебе и несебично се жртвуваат и вложуваат со сите сили за твоите животни чекори. Знаеш дека овие секунди се за паметење и гледајќи ги нив знаеш дека имаш поголема сила и волја за поголеми успеси во иднина.
Ја разбирам потребата да се пофали човек, нормално е тоа. Не го разбирам нагонот за омаловажување на другите за да се издигнеш себеси.
Кога ме советуваа "оди си синко на теолошки" јас не, и сега, години покасно уште живеам во заблуда дека немаше да биде одличен поп од мене
