Ај што знаеш дека те лажат,најтрагично е тоа што се упорни и те убедуваат дека е така тоа,е таквите се врв.....
Кога ќе си го погледенеш детето во одредена ситуација и ќе помислиш дека си утка од родител кога се она што си мислел дека нема да го дозволиш ти се случува пред очи а ти замижуваш. Кога мислиш дека светот ќе ти се сруши врз глава и ги креваш рацете со надеж дека ќе успееш да го задржиш.
Улавам дома и гледам у монитор,слика од мојата бивша женска и нејзиниот дечко на море негде, а татко ми седе пред компјутер листа слики и ми вика - можам да ти кажам дека воопшто не се е заебала шо те оставила.
Кој го измисли ова поздравување со бацување. Некад стварно не сакам да се шлапам со некој. Зар здраво, како си, со насмевка или прегратка не е доволно?
Еден од најубавите зборови што го буди изиритираниот grammar nazi во мене кога неправилно го изговараат и пишуваат, е џентлмен. Значи вака се пишува и изговара, не како џенталмен, џентламен и уште некои други незамисливи варијации. Get a dictionary бе луѓе!
Моментот кога наоѓате време за себе, закажувате термин кај фризерката, полни со себе и во себе, одите таму и забележувате дека девојката што е пред вас е подложена на бојадисување од личност што не е по професија фризерка
Ако не ги градиш своите соништа, тогаш некој човек ќе те вработи за да му помогнеш да си ги гради неговите соништа. На близок човек, домашните (посебно татко му) му викаа да не се запишува на тој факлутет што го сакаше, ќе немал работа, ќе немал пари...Што ќе правел цел живот следејќи си фантазиите од детството? Ама човекот ги стави сите на игнор и беше решен да си ги следи соништата што ги имал од мал. Заврши, зеде диплома во рака, и се вработи во фирма. Не беше нешто посебно среќен и задоволен од платата. Направи уште поголем чекор, презеде поголем ризик...Зеде кредит и отвори своја фирма. На почеток имаше падови, ама во него веруваше и имаше поддршка само од една личнот...МАЈКА МУ. Зеде замав, застана на кревки нозе, зеде јаки проекти, го немаше ни дење ни ноќе да го видиш, и лека полека работата му тргна....Падни стани, ама му тргна... Денес е успешен бизнисмен, застанат на цврсти и јаки нозе. Фирмата е голема, позната и има доста соработки со странски фирми. Во неа има вработено голем број на луѓе што не си ги следеле своите соништа, туку му помагаат нему за да си ги доизгради неговите соништа. Човекот е одличен мотиватор и често си ја раскажува приказната... им дава мотив и на неговите млади вработени, ама ретко кој има храброст да ја напушти комфорната зона. Кој заради пари, кој заради страв од ризик, кој заради недоволни амбиции...Решени се цел живот да седат кај него и да градат туѓи соништа. Само со голема волја и амбиција можеш од НИШТО да направиш НЕШТО.
Секогаш храбрите успеваат,а кукавиците кукаат и другите ги криват за нивните неуспеси..да се надоврзам на @JollyGirl прекрасна мотивирачка порака.....
Што било тоа деновиве на Симпо што искачале 2-3ца со ножеви навечер и краделе пари? Има чуено некој нешто за ова?
Некои кретени ударале рекет на деца. Ништо посебно. Им земале последни пари по 200 денара.. Совет за сите: Носете си пепер спреј ( солзавец ) сите, задолжително!
Мислам дека не постои поголема грижа од онаа кога ќе си го видиш родителот загрижен.. Тогаш всушност сфаќам колку моите секојдневни таканаречени “проблеми“ се неважни, смешни и понекогаш создадени од преувеличување на обичните случки. Секогаш мислам дека имам многу нешта доживеано во однос на годините што ги имам, убави и неубави случки кои одвреме-навреме ми се вртат низ мисливе. Но, ако јас со моите години толку многу размислувам за тие минати случувања и тоа понекогаш ми натежнува повеќе отколку што можам да издржам, се прашувам како мојот педесетгодишен татко може да ги издржи сите негови загрижености, како успева во поголемиот дел од времето толку умешно да го сокрие она што му натежнало на душа?!
„Верувај им на своите чувства.“ е порака во која сум се колнела, а за жал сум ја запоставила за погрешни луѓе...
Gostinot kasni veke polni 6 min, ako ne se pojavi za rok od 6min nema da ima od princes krofnite. Mi se rasipa traktorot. Za gumicka mi baraat 15, a celiot kosta 35. Nema smuti do utre. Sreka dojde gostinot.
Многу сакам животни. Ако поради нешто одбивав да чувам милениче, е тагата по него откако ќе замине. Пред 10 години имав едно кученце. Малечко и првите денови агресивно. Тагуваше по мајка му и навечер спиеше со моите плишани мечиња. Се навикна и ми стана најдобар пријател и од тој ден не се разделувавме воопшто. Дури и на училиште идеше со мене и од училиште се враќавме заедно дома. Тоа траеше 1 година, се до денот кога ми го донесоа на врата мртво, отруено . Долго време ми требаше да се опоравам. После 7 години, одлучив дека сакам уште едно кученце да ми шетка низ дома. Вдомив една малечка, шарена, плишана топка, која за жал со мене живееше само 7 дена. Луѓето од каде што го вдомив ми го дале болно, а не ми кажаа. Помислата на тоа дека сум можела да направам нешто, а не направив, ме убиваше . Низ слично нешто поминав вчера и денес. Но, мојата плишана кукла вечерва одлучи дека е време да ми ги скрати маките и се врати дома . Кога мајка ми ми ја соопшти веста, скокав и вриштев од радост на сред улица . Многу емотивно се поврзувам со животни, па дури и со предмети . Знам дека не треба да биде така, но ете.. И кога и раскажував на другарка ми за ова, ми се изнасмеа и ми рече: „Ти не си нормална. Ти е гајле, било па поминало.“ Е како?!
Уште ли е во мода ова? Знам тренд беше во средношколо значи пред 10тина години п.с. гушкањето е подобро плус го продолжува животот
Недела ден за генералка, музика и ефтина струја. Малку шопинг попладне и потоа Викинзи до крајот на вечерта. Пресреќна сум во својот дом и ни се врати позитивната енергија.
