Можеше да бидеш своја, можеше да бидеш успешна, но ти одлучи да позираш чудно на 30 години, а у позадина завеса со бордура од 87 и папучите на баба ти... Животиште... Како бе вака???
На турска серија: Пијан човек се враќа од провод и пее: „Султана, Султана, да сум ти постела, ти не би спиела, мори Султанааааа“ Ама зошто?!
Ако некој ми внесува радости во животот и ме тера да го гледам светот со розеви наочари барем неколку саати на ден,тоа се моите внуци.. Покрај секојдневните детски игри и глупости што ги правам со нив,заборавам на се и се смеам како луда,како да не ми натежнале воопшто црни облаци над глава. Со нив по втор пат сум дете,лаеме на земја како кучиња,ги храниме мечињата,гледаме цртани,си играме полицајци со пиштоли,играме криенка,кога ги носам во парк ме тераат и јас да се крлам со нив...ете ваквите моменти богатство ми значат А само кога ќе ми речат дека ме сакаат до небото,ми се полни и срце и душа
Она кога девојка му на бившиот ти пишува порака на инстаграм со содржина - Значи те обожавам, ме инсприраш <3 Прво, ај што не знам што направив, туку и не бев свесна дека сем што се имаме на фејсбук, туку ме следела и на инста. А денес ништо ни направив, ни па сум ставила нешто... Окврд левл 1000... Дм спие, а јас го будам возбудено да му кажам за својот фан, а он мрмори - те обожавам, спиј... А истиов овој бивши кога му викав ништо не збориш што ти се дешава, он на тоа ми викаше - па тебе ти се случуваат ствари, мене досадно ми е, на факултет, дома, другари, дота и тоа, ти имаш драма, другарки, дешавки... Епа на ова бе дечко шо ќе кажеш сега,А?! И интересно ми е и страв ми е... ти ру ри ру ти ру ри ру...спукиии... Или нешто се заебаваме взаемно, оти срце и возвратив... богдачува.
Исфрлањето на гневот кон другите не значи пронаоѓање на решение за среќа, туку начин да се покажат личната слабост и незадоволство од неспособноста да се пронајде местото меѓу останатите.
Седејќи на бирото ја листав една од омилените книги и фаќав белешки. Додека со полн здив шмркав од шолот топло чоколадо а нозете подигнати на столчето, јас стуткана со носот во огромната полуролка која сум ја навлекла преку колена. Не ми студеше. Едноставно така чуствував некоја удобност и сигурност. Од далечината се слушаше доаѓањето на автобусот кој мине точно под мојот прозорец. Од оние двокатните, кои толку многу ги чекав, а никако да најдам момент и лично да ги доживеам и да се повозам. На радио одеше реклама за вечерашниот концерт. Задоволно погледнав кон ќошот од бирото каде стоеше еден билет и за мене. Се насмевнав. Одеше Владо Јаневски во етер. Нетрпелива повторно да оживеам парче од мојата младост преку некои стари евергрини, да почуствувам емоции закопани и заборавени длабоко во себе заедно со првата љубов и првиот одмор во Охрид. Наеднаш ме разбуди алармот. Станав со насмевка. Збунета и изненадена за еден толку краток и едноставен сон. За една друга јас, од едно минатото или која сеуште е длабоко во мојата потсвест. Остана насмевката и неколку мисли и сеќавања... Што би кад би.
Наместо домот да ми биде место кадешто ќе се осеќам среќно и опуштено мене ми е место полно со нервози од родителите,најчесто мајками,нели мајката треба да биде личноста од која секогаш треба да ја имаш најголемата поддршка,личност која ќе те теши и успокојува,мојата е обратно од се,главно од неа ми потекнуваат нервозите,отсекогаш сакала се околу себе да контролира,преку мене да си ги остварува своите желби,да живеам како што она сака и замислила,до тој степен што и маж сака да ми бира она,ако се задржам малку на работа одма звони кај сум,толку претерува што кога и да зборам на телефон во мојата соба она преслушкува,се лути како мало дете ако и преречам нешто,стигнавме и до толку што неможам да си ја поднесам сопствената мајка,толку ме притиска и гуши,несакам насамо да останам со неа бидејќи секогаш е истиот муабет за мажачка,и татко ми не е нешто поарен никогаш не им е погодено,има денови кога не одам никаде па зошто седам дома,а кога ќе зачестам,дури сега ли си дојде,до тој степен се неподносливи што и брат ми несака да седе со нив,јас само од нив сум нервозна и цел живот ме контролирале и биле строги сите и сега очекуваат да бидам опуштена со нив,да сум живеела сама ќе сум била милион пати посреќна.
Си врне убаво, пријатен ноемвриски дожд си пијам какао и се радувам уште малку и викендот може да започне.
Еднаш, една госпоѓа која била во лош брак, и не можела да зачне оти маж и бил неплоден, и ја кривел неа, се развела и си нашла партнер со возрасни деца, и ги сакала како родени... Свои повеќе не можела да има. Понекогаш ми текнува на неа, иако одамна беше кога ја видов за последен пат, и најверојатно нема ни да ја видам повторно. Мудра жена, јака, од оние што не се забораваат. Една од последните работи што ми ги кажа беше ,, тебе нема да ти биде лесно да најдеш партнер во животот, оти тешко ќе најдеш поголем маж од тебе ,,...
Разговаравме со татко ми за јакната на мајками е. Јас: "Прекрасна е јакната има вакцина напред и надвор,црна е." Мислејќи на крзно реков вакцина. Од каде ми надојде зборот не знам. Татко ми: "Каква вакцина?" Јас: "Овај крзно".
Кога ли поминаа 5? Измешани чувства и за виртуелново место како и за реалноста. Би сакала да бидам пак онаа прилично безгрижна и позитивна девојка опседната со италијански серии, која се радуваше на петки по биологија Научив и уште учам многу од сите квалитетни личности тука - за емпатија, цврсто бранење на својот став, хумор... но и за внимателност со довербата што ја пружам и за тоа со какви луѓе не треба да се опкружувам. Не знам која членка беше што милува да вели вака некако - форумов е државата, Балканот во мало, па и микрокосмос на реалниот живот... Е баш така, и според тоа и од читањето тука можам да заклучам дека и покрај сè има многу надеж и за младината, и за повозрасните да го туркаат општествово напред. Ај да не филозофирам многу, cheers!
https://m.kajgana.com/pms-vistinski-problem-ili-mediumska-laga Она кога ќе ти искочи ваков текст на фб и со задоволство ќе го отвориш зошто знаеш дека браќата газди на порталот се мизогини и шовинистишки ропаци. Го отвараш за да си ја потврдиш претпоставката за содржината. Само на кајгана редовно се одржаваат вакви содржини (поред текстовите со голи жени и на пример цицлест петок или четврток ко што имаат у моментов, ама тоа е и за поддршка на старото добро - сексот продава, јер тоа е тајната на успехот на маркетинг могулот Дарко) од двајца ќелавковци со комплекси на нижа и виша вредност во зависност од конотацијата, ама ако сакаш да ги сосечеш речи им само - абе дечко, факултет немаш завршено. Обожаваат да потценуваат жени.
Случајно, спонтано и кратко, имаш шанса за прв пат насамо да врзеш 2-3 реда муабет со мајка му на дечкото. Си викаш колку фина и пријатна жена, во иднина можам и сама да ја викнам на кафе па повеќе да си поседиме. Возбудена од средбата, со розевите наочари доаѓаш дома, седнуваш на форумов и ти излегува темата за снаа и свекрви....Па читаш: - На почеток од бракот свекрва ми беше многу фина и предобра жена, но сега секое сабајле ми влегува во соба додека спијам, и заедно со креветот ме вади надвор за да се луфтирам...Најдобар бил воздухот во 7:47 сабајле, па требало да вдишам од него за да забременам...Мм се согласува со неа, што да правам? Ми студи. или... - Свекрва ми беше многу културна и пријатна пред некое време, ама сега откако сме во брак, не смеам да јадам со нив. Ми поставуваат јадење под маса, додека тие ручаат на маса...На маса седеле чесните жени како неа, а под маса нечесни...Дека сум спиела со нејзиниот син сум била нечесна...И свекрот и мм се согласуваат со неа, што да правам? или... Кога прв пат ја видов свекрва ми мислев дека ангел гледам пред мене...Толку фина и добра жена...Ама откако сме во брак, си го пакажа лицето. Не е спремна да биде баба, па секоја вечер со стапче во рака ни стои пред спална, и слуша дали спиеме или водиме љубов....Пред да легнеме не слика во кревет, па сабајле доаѓа во соба и гледа на слика дали сме во истата положба како сме легнале или не....Мм се сложува со неа, што да правам? Сфаќаш дека насмевката и била лажна, дека те гледала со омраза и само пробај пушти чекор на нејзина територија. Секако ќе те мрази....Си седнуваш на под во ќошот од собата, си ги фаќаш свиткните колена и си плачеш...
Неодамна или одамна беше, чув тврдење дека некој е згрозен, оти човек заљубен во него правел„стратегија“ за да го има, за да го освои.... и ден денес се запрашувам од кога тоа стана лоша работа??? Од кога заборавивме да ни ласка дека некој сака да биде со нас, дека некој во ннас видел нешто посебно, дека некој се плаши дека тоа ќе го земе друг во мал миг??? Од кога заборавивме да уживаме во искрената љубов и да и се предадеме??? Од кога „правењето стратегија“ стана синоним за да го зафркнеш некој, да го земеш нечие богатство, нечии имот, углед и статус, а не само чекори за да земеш нечие срце, нечии мисли, нечија душа и така да си дадеш себе среќа??? Некој да прави стратегија за да ја има оваа распадната, емотивно прекомплексна и интелегентно преаналитичка јас...јас би го честела а не да го нападнам , па уште и да бегам од него Ах бе колку се извитоперивме....
