Човекот е најлошото нешто што и' се случило на планетава. Демек најнапредни, најпаметни, со разум и чувства, и наводно самоконтрола. Од толку што сме "паметни", сами себе ќе се уништиме, уште пред да дојде крајот на оваа наша планета. До толку себичност, лицемерие и неморал не сум видела... Се прашувам дали останаа чесни и искрени луѓе. Не верувам дека нема такви примероци, само се надевам дека се во поголем број отколку што познавам. Оти црно ни се пишува...
Во денешно време да си чесен и искрен е маана, а не доблест. Светов е тргнат со полна пареа надолу. Само до кој степен ќе оди?
Три кафиња кои морате да ги пробате барем еднаш у животот : 1. Еспресо со Шток ; 2. Еспресо со цеден портокал, познато како Фрешспресо во 7г ; 3. Ладен Нес со топло чоколадо ( или чоколаден ликер), Бејлис, Рум и цимет, попознато као Гош у Пмс, втора смена на работа. Thank me latter.
СДК Ако сами не си се наполниме со позитивна енергија никој друг не може. Во последно се токсично за мене тргнав на страна и супер ми е. Малку ме мачи помислата дека немам време да прочитам некоја добра книга. Си мислиш ај уште две недели, а цел јануар ти е лом ама пак си ко: " Ок, на факултет сум, какво е такво е, супер е (се смеам за да не заплачам е работава)". И упорно се туркам напред некако надежна дека се' ќе помине во најдобар ред, а кога не поминало де? ... Некако не осеќам некоја новогодишна еуфорија ама мислам дека е од големиот број на обврски па ајде и тоа нека оди кај работите што ги тргнав на страна. Размислувам да одам деновиве на некое филмче, сама, не знам од кога не сум се опуштила сама со себе, понекогаш дури и ме плаши тоа колку ми годи да сум сама. Ми недостига да пишувам, едвај чекам да завршам со испитите и да седнам на лап топ, да се озрачам цела недела без престан, да испонапишам се што ми се собрало од претходниов период и да легнам да спијам ко човек без да ми шетаат електрични кола и изводи низ глава. Сето тоа чувство на истоштеност ме прави среќна некако, кога си уморен си викам барем да знаеш дека квалитетно си го потрошил времето... Ова од СДК исповед испадна ама како и да е ми олесна хаха..
Деновиве у дилема сум..ако се решам да ставам слика outfit of the day дали ќе треба у мода за трудници или во модни критики? А стомаче, што викаш?
СДК... За мене не постои мода за боја на коса и боја на кармин како што не постои тренд на високи и ниски жени. Златното правило за избор на стил и грижа за сопствениот изглед е дел од нашиот идентитет кој не прави неповторливи и свои.
Па во модни критики ќе ти кажат дека си дебела, а дека си трудна и со оглед на тоа што секоја трудна жена мора сто пати на ден да каже дека е, стави во другата тема. Плус повеќе лајкови ќе имаш дека си бремена.
Долго време собирав се во себе. Молчев. Трпев. Си ја мачев душата. Денес кажав се што ми лежи на душата. Ми олесна. Многу. Чувствувам како полесно да дишам.
Ме фасцинираат понизни и скромни кон себе луѓе во поглед на работата којашто ја работат. Помешано со страста за истата, имаш една фузија од беспрекорност и љубов. Пристапуваат кон секој предизвик со смиреност и мисла за успешна реализација. Кога ќе ги пофалиш дека сработиле одлична работа,го прифаќаат тоа со достоинство и приземјеност. Скромноста во очите на човекот ја издава душата. Не знам, вчера бев сведок на ваква случка, мислам дека нивните очи ми го распарчија срцево од убавина. Такви луѓе се потребни повеќе во околината. Нивната работа зборува погласно од било кој извикан експерт.
СДК срам да ви е на сите од фемина инстаграм поради вас покачив килажа Само на јадење мислам, де едно да пробам, де друго. Ептен ме подлажавте. И сега ако ми е Ако продолжам ќе бидам дебела и среќна
Koga ke mi tekne na edna kniga, film, licnost, togas sfakjam sto e nostalgija. Zalenje po nesto sto si pocuvatvuval I ti razbudilo tolku ubavi emocii sto znaes deka nema da se povtorat. I sto e najtazno zaboravot ne raboti za ovie raboti, toj e prokletstvo, toj e da boli, ne da leci, da ti gi izbrise onie I onaka nebitnite raboti I da ti gi naglasi tie koi sakas da gi zaboravis za da mozes povtorno da gi "pocuvstvuvas". Na zdravje za pederot
Јас луѓе и чоеци не сум чоек за излегвање.Е оти бе,ќе речите...Е оти де:ај си реков да се видам со колешката од фемина и факс,мојот психолог (фала шо ме трпиш),@theowndemon Ојдовме во еден кафич кај шо пуштаат прејака музика по мој вкус (порта џез-битолчани ќе сфатат♡) и порачавме чај (ја освен чај и цедевита нишо друго не порачвам)...е порачавме шо порачавме,ама јас отворам тоа медо и едно 3-4 капки се медосав на пантолоните.Тоа е во буквална смисла кога во живото ти тече мед и млеко.Ај пантолоните,еми и на столо му остајв Са нека му ја мисли тој шо ќе седни следен,нека му е лепливо бе Јас денес бев медена,а меденио уше го нема...али @theowndemon денес ме дезориентира,ама ако јас пак си ја сакам... П.с. Фала за салфетките Поздрав и од Верка
Модератор заклучува тема за да не се дикутира веќе па оди во друга тема и ја продолжува дискусијата. Другите нема да дискутираат ама јас да си кажам што мислам Значи свашта
Отворена е ..кога си пишала веројатно и беше отворена. Или барем меѓувремено, минута две разлика И ние сме членови, секаде може да коментираме.. Следен пат барем тагни ме ма Бриџито.. Да видиме што ти смета и тебе па да го поправиме.. Вака може и немаше да те прочитам што убаво мислење имаш за мене..
Сакам да кажам дека иако сум неуморен оптимист и човек кој верува во чуда сепак морам да признаам дека луѓето не се променуваат.... Може да им дадеме сто, двеста, илјада шанси а тие ќе не газат како и првиот и третиот и осмиот пат оти за нив ние сме само предмет за газење и тоа е... Затоа баталете давање шанси на прочитаните книги...............
