Да се надоврзам за говедцата. Заедно доучувавме и по кратко време искомплекисраната говедарка со висока умисла дека е нај нај и дека треба да работи само таму и таму се друго е под нејзината чест и интелектуално ниво(читај во превод е без ден раб.стаж-пријавено иако се занесуваше дека работела како промоторка,ок за неа си е тоа) се упика во холот т.е. дочек служба во институцијава каде она мисли треба да работи. Ја гледам денес влече сокови и кифличи во ќеси од околниот маркет и ќе се разминевме лице во лице и ќе и речев барем здраво од култура а да имав време ќе и речев и со среќа нова работа-прва работа.Ама и јас брзав и морав да завртам на друга насока а во моментот додека можеа да ни се гледаат лицата и устите обострано да речат здраво таа се направи не ме приметува(намерно извади мобилен и гледаше во монитор,преблизу бевме и видов се).Јас премногу брзав и се направив дупло дека не ја гледам. Ех комплекси. Не се поздравува првенствено дека од опинок е кондура ние што бевме ко неа до пред недела дена сме под нејзинити височенствено ниво.А како второ не сака да видам како ја користаат како личен амал.Славел некој од колегите и и нормално најмадата-новата-младата невеста трча да снабдува продукти.А говедцево мислеше одма ќе ја стават на раководна позиција јер она заслужује.Тешки комплекси.
Јас не знам како можете да се лигавите толку на форумов. "Таа е најфина и најљубезна со сите". Колку само не, кога би и го знаеле вистинското лице. Кога би знаеле колку глуми жртва. Смешно ми е.
Никогаш не успеав да ја сфатам потребата на родителите да ги лажат децата, да ги учат на невистини и како капак на сѐ – да бидат убедени дека тоа е за нивно добро. На пример, постоењето на Дедо Мраз. Никако не ја сфаќав целта на таа „бела лага“, особено затоа што е толку проѕирна и затоа што детето неминовно ќе мора да ја дознае вистината – најчесто пак од родителите. Која е поентата да се убеди детето во постоење на магичен, бајковит свет, во кој брадест дедо лута низ светов и дели подароци на децата, за да морате само неколку години подоцна да ги соочите со реалноста и им го одземете тоа. Од каде потребата за тоа? Зарем детето нема подеднакво да го цени подарокот (или можеби и повеќе) ако знае дека му го купиле неговите родители наместо Дедо Мраз? Зарем е подобро да верува дека неговата омилена играчка магично се појавила по заслуга на некој брадест дедо, наместо да знае дека неговите родители одделиле нешто од своите и без тоа скромни примања, вложиле време, труд и напор и му ја купиле? Сето тоа ми изгледало непотребно сурово – целиот тој циклус на свесно кажување на лага, убедување на детето во нешто што не постои, а потоа признавање на истата лага, кажување на вистината и соочување со реалноста. И сето тоа со која цел? – за децата да уживаат во детството, да ја почувствуваат новогодишната магија. But here’s the thing – за мене, вистинската приказна за два родители кои со сите сили и со цело срце се трудат да му овозможат радосна и празнична Нова година на детето има многу поголема новогодишна магија од измислената, лажна приказна за Дедо Мраз.
@Bender Rodriguez ова што си го пишал се разбирам.Иако често се прашувам дали е поправедно мое дете да знае што е убав дочек без лаги и магии или да верува дека било послушно дете и е наградено од Дедо Мраз со ова и ова. Вака многу сум размислувала. Пред се сум вистинољубива личност и тоа би ме мотивирало никогаш да не запаѓам во искушенија да има давам лажна претстава за светот на моите деца. Колку тоа на некој помали години од детето е безопасно толку може и да биде штетно-да ја изгуби довербата или да се дополнително дозанесе со нереални верувања во магични нешта. Но знаеш што? Кога ќе ми текне како лажно звонеше звончето и пред врата касно навечер моите наоѓаа баш тоа што сме посакале и ни викаа Дедо Мрза го оставил,таа радост,тоа убаво чусвтво одвнатре,таа магија да веруваш дека вредиш дека си заслужил како мало дете да бидеш даруван па дури и од непостоечкиот Дедо Мраз е priceless.Така да моите деца не сакам да бидат предвреме созреани сакам да им обезбедам детство делумно слично на моето и ќе знам дека сум вложила многу од себе раниот период од животот да им мине бајковито,безгрижно со многу магија се разбира во граници на нормалното со родителски надзор и контрола и најмногу љубов и воспитување,грижа.
... денес да си ги подигнам сопствените пари од банка, треба да потрошам ем време додека чекам, ем живци зошто толку чекам и сето тоа дозачинето со плаќање на провизија што успеа да ме испонервираат!... ај сега кажи !
Вчера го добив најубавиот новогодишен поклон од мојата сестра, се радував како едно мало детенце, мојата радост трае сеуште, и ке трае секогаш. Срекна сум што имам мајка и сестра како вас, без разлика дали сум работела или не секогаш гледале да имам све во животот. Ви благодарам за све што ми дадовте и за све што имам, јас само сакам вие да сте ми живи и здрави, друго ништо не сакам, затоа што вие сте мојата најголема срека во мојот живот, вие сте мое све, срекна сум кога сте и вие срекни
Си седам и си мислам, каде одам јас, што правам?! Не дека имам нешто тука, ама таму имам уште едно поголемо ништо. Си велам немам што да изгубам, освен да добијам...Освен да се изгубам себе си, нели,али тоа е небитно, една мала незначајна ситница... И после ми текнува за сите милион мали ситнци за кои сум си го помислила ова, и не сум ги сторила, па сега , а и на смртна постела ќе ме болат, и си велам јебига... Cheers.
@Asistentkа, ја уште додека бев доста мал се посомневав у реалноста на Дедо Мраз и кога им реков на моите дека мислам дека поклоните се од нив, а не од него, ми ја признаа вистината. Ама тоа никогаш не ме спречило (и кога сум бил дете, а и сега) да се радувам на поклони и да уживам у нив. И апсолутно не мислам дека вистината за Дедо Мраз ме лишила од некаква детска невиност, нити пак дека сум имал помалку безгрижно, радосно или магично детство од децата кои верувале у Дедо Мраз. Ако мене ме прашуваш, Дедо Мраз е преценет.
и онака децата цел живот ке живеат у јалов и никаков свет,опколени со лажни луѓе,лицемери.Ако Дедо Мраз бар за момент ги прави среќни нека ги.Вас што ве чини тоа?Никогаш никого за ништо не сте излажале?
Дедо Мраз не е лага ако ја развива имагинацијата и фантазијата кај децата. Нема ништо поубаво од тоа кога си дете. Ете моите мислат и дека чоколадната куќичка од приказната за Ивица и Марица постои. Веруваат и во Петер Пан. Веруваат во самовилата зад виножитото. Веруваат речеси во се она во кое јас верував како дете. И најубаво ми беше. И сега тоа го гледам во моите деца. Децата всушност, затоа и се деца. За да фантазираат, да живеат во детски свет. И онака ќе дојде време кога ќе видат дека светот не е розов. Зошто тоа да биде од сега?
Во право си.Ама има нешто неописливо,мистично пријатно при помислата а што Дедо Мраз ќе ми донесе годинава. Детското срце и душа,несвесни за материјалноти и тоа како знаат да растат растејќи душевно.
Она кога е човек приглуп, а пробува да ти дава памет. Толку ли не се искрени дома со вас? Постигнатите резултати на училиште барем, нели ви беа показател дека не сте особено надарени во споредба со други деца?
Уште една тура чистење на фб. Не знам што сум мислела кога сум прифаќала/додавала се и сешто во минатото. 1. Некоја рандом типка ми праќа линк од некоја наградна игра и ми наредува да и ставам лајк...Значи буквално со извичници: - stavi mi lajk!!!! (после 1 саат) -Prati go i na drugi linkot (после еден ден) -Ne mi se obrakaj ako ti treba nesto. 2. На ѕид ми излегува дека пријателот Hernan ја променил сликата на профил...Во раце држи кокошка со скината глава, а на под мачките ја лижат крвта што тече од кокошката. 3. Ми пишува некој: - Dolgo vreme te miluvam i gledam na sliki, sakas da zboruvame i da ti kazam kako si go miluvam macorot? 4. Секоја година една стара жена ми честита празници и ми вика да ги поздравам дома...И објаснувам дека се препознава, а таа го игнорира тоа што и го пишувам, па кога ќе дојде празник пак ми честита. 5. Ми пишува некој порака од типот на: - Прати го ова на 10 души инаку ќе те удри кола, еден го игнорирал и го удрило кола. (после 5 минути) Koga veke ti pisav haha...Zdravo, kakosimi? Arni sme? Sto pravime? (после 30 минути) Aaaa kukle ke se karame so ne vrakas. (после саат време) AMa ti sakas da se karame. Нестрпливи, досадни, без тема за муабет и без осет Следно чистење во недела попладне.
Болните моменти, болните случувања, болните грешки зар животот не знае колку болка може да издрже една жена, една мајка, зар не знае колку сила може да има една жена, зар не знае низ колку бури може да помине за да биде пак исправена утре, и да каже Добро сум, зар не знае дека жената, мајката е посилна и од мажот. Животот можеби не и подарил среќа, но затоа болката е тука во неа а за душата, срцето, разумот и да не зборуваме затоа што од таа болка они патат но затоа жената е силна за да може да ги издрже сите бури.
Денес сфатив нешто. Нема такви случајности какви што верував, или ми одговараше да верувам дека има. Сами си правиме проблеми кај што ги нема. Се е одраз на нашите глупи одлуки или на нашата невнимателност... Барем така кај мене било, само не сум сакала да си признаам до сега. П.С : Сите околу мене почнуваат да ме нервираат ненормално, не знам дали е од стрес заради периодов, или едноставно така се погодило ама ете...Се ми оди на нерви. Сакам да помине Нова Година, да започнам една нова приказна со сите што ги сакам, да сум подобра, ПОСМИРЕНА и посреќна...
Денес видов гулаб со откината нога. На една само потскокнуваше и тешко се движеше. Пред некој месец наидов на линк од видео каде теле (во Индија мислам) имаше само две задни нозе и научило да се движи исправено како човек. И уште многу други такви тажни приказни. Секако, да не го ставам акцентот само на животните, ќе ги спомнам и луѓето. Ете денес и таков човек сретнав, не знам каков проблем имаше ама тешко се движеше и кривеше. А некој човек бил емотивно повреден и одма почнува да кука (тоа егото во него плаче). Сила малку да се покажеше, не ќе беше лошо. Какви трагични животи има по светов, а некој плаче за ништо. Разбирам јас болка, тага, ама некои претеруваат... Сакам да кажам, треба да бидеме благодарни што сме живи и здрави и да го цениме она што го имаме, а не да кукаме за она што го немаме. Секогаш има и полошо.
Колку многу ми недостига времето кога одев на школо и на факултет...Кога на сабајле ќе станев во ладно зимско утро а мајка ми го запалила огнот и шоља топло какао ме чекаше на масата...И во пижами ќе си седев така на топличко...Без обврски,без грижи за денот што иде..
Најлоши се лажните проповедници. Тие што проповедаат морал и општествени норми на однесување а ништо од тоа не применуваат. Додуша за жалење се тие најлошите.Зијан си да ги познаваш. чукни во дрво, вистина е надвор е зима(пролет) живи сме шифра:его СКД ми е катче за подмоч од смеење.
