Ќе прочиташ извршил/а самоубиство, ги разгледуваш сликите на личноста и гледаш дека на секоја слика е насмеана. Тагата не и се приметува ни во очите. Она што не можеме да го видиме е што се крие позади насмевката? Какви мисли поминуваат низ главата? Што тежнее на душата? Постои разлика меѓу среќен и задоволен, а повеќето само глумат дека се среќни.
A главната „вина“ поради која се хејта вака стереотипно цела нова генерација, е тоа што (природно) размислуваат посамостојно од било која претходна. Што имаат креирано свои принципи, што имаат критериуми за заслужена обострана почит кои се однесуваат и на постарите. „Неморалот“ и „невоспитаноста“ често се сведува на оддалечувањето од романтизирани и нереални вредности - свесноста дека нема ништо лошо во задоволството, а ништо добро во сиромаштијата, војните и сл. Патем, како што глобално на поимот „миленијалци“ често сè уште се гледа како на деца и тинејџери (а всушност некои од нив веќе се во доцните 20ти) - така и воопшто, многу вакви луѓе понекогаш забораваат дека се конфронтираат со личности со формално образование при крај и веќе 20тина години животно искуство.
Ние луѓето понекогаш знаеме многу да си го искомплицираме животот. Еве на пример слушам некој од соседиве пола саат како се кара на улица, гласно како да не живеат деца во населбава. Вика човек, пцуе (типично fyrom-ско) и не дослушува што има да каже другата страна. Најинтересното е дека и вика на личноста со која се расправа дека не сака да ја види, а од друга страна не се помрднува од улицата. Па замини си човеку и не го/ не ја погледнувај. Толку едноставно, а и корисно за него за да не си ја покаже некултурата до крај.
Како велет: (извинете за англискиот) One apple a day, keeps the doctor away. Ја у просек јадам по 5 на ден. И коа ќе размислам мојот доктор не да е away, од што е толку away преку граница има излезено, се има иселено од државава. П.С. Абе шо и да правиш мора да биде у склад со политиката у македонија. Расипокуќници. Абе у крвта ни е тоа. RUN!
Сосема се согласувам со тебе! Постојано повторувам дека, јас како човек со средно, кога ќе зборувам со факултетески образован, очекувам да 'ме занеми' во знаење! А не мене да ме прашува работи кои се од негова струка!?!!! Според сите статисктики, квалитетот на образованието (на сите нивоа) во државава, е на катастрофално ниво. Затоа нашите дипломи, не се признаваат скоро никаде надвор од Македонија... Срамота е ова за државата... Невидена... А проблемот е стар, откако знам за себе...
Fakultet e mesto kade ke naucis kako da ja koristis strucnata literature vo soodvetnata oblast. Fakultetot ne te naobrazuva kako da ja rabotis soodvetnata rabota. Kakvi profesionalni dostignuvanja ke imas ponataka zavisi od interes na studentot za licna naobrazba. Odenje po kursevi I dr. slicni doedukacii se samo pravec I zgora nazgora da vidis sto se se moze vo taa oblast. Dzabe fakultet ako sam ne si zainteresiran za poveke. Koja e brzinata na razvojot na ovoj svet, tmn rabota da ostanes samo so toa sto si go ucel pred 20 god I zgora na se prvite 10 god si bil nevraboten I Nezainteresiran za profesionalen napredok. Kultura I propratno ne se uci na fakultet. Toa nikoj ne e dolzen da te nauci tamu. Kultura I respect se ucat od doma, vo gradinka pa do 5 oddelenie, koj naucil naucil, koj ne nikogas nema da nauci.
Мразам кога умот и срцето не се на иста страна,умот е на една срцето на друга, а јас не знам што да послушам и која страна да ја одберам умот или срцето.
Оној момент кога во автобус ќе налеташ на новопечен полициски службеник кој глуми шериф и не се држи за држачите и возачот нагло кочи и тој прописно ќе те изгази со двете нозе. И се однесува како да не се случило буквално ништо и што е најтрагично те гледа и се смее. Јас само го погледнав и не очекував ниту да ми се обрати , а тој имаше доблест да ми го каже следното: Очекуваш да ти се извинам? Кој си ти јас на тебе да ти се извинувам? Му реков: И јас сум обичен смртник како и ти, инаку не очекував од тебе ниту да ми се извиниш. И тој тргна да се пресметува физички со мене, но неговиот колега го спречи во тоа и ми се извини за непријатностите во негово име. Да ме нападнеше физички нормално дека ќе се бранев, а во најмала рака ќе го вратев две станици од каде што се качи. Дури и по цена да одговарам за напад на службено лице. Заклучок: Ако си во службена униформа не значи дека треба да се однесуваш без почит кон останатите.
СИ пијам кафенце и уживам во вкусот Денеска покасно малку од работа малце напорно си заслужив релакс еден! Може после и една топла купка да си направам и да си кулирам и опуштам
Не можам, а да не превртам очи кога некој се прави многу интелегентен и се убива од фалење дека е најдобар и знае се, а 5 секунди потоа ќе видиш како пишал „Незнам, не неможе да прифатам за одговор, морално е ова да се изврши“. Вакви луѓе стварно не ги сфаќам сериозно.
