Дечко ми на свадба: -Јас не сум по играњето и повеќе сакам да седам. Играјте си вие, а ја телефоните ќе ви ги чувам на маса. Also, дечко ми после 3 пива и две чаши коњак:
Ovie nekolku godini mi se kako vo son . Kako los son ,od koj se budam no seuste ne mozam da sfatam dali e realnost ili uste spiam. Do 2017 si ziveev kako so mi velese srceto ,i ednas ne go poslusav i ete sega posledicite... Ima denovi koga od aktivnosti nemam vreme da razmisluvam. No ima i denovi koga cuvstvuvam golema dusevna bolka. Bolka na zaguba na nesta koi sum gi sakala premnogu i koi mnogu verojatno povtorno nema da gi imam . Me boli toa so ne se slusav samata sebe . I vo tie denovi depresijata me gusi, nemam volja za nisto i se prasuvam koja e mojata cel vo zivotot sega? Kako povtorno da go najdam mojot mir?mojata sreka? Silata koja ja imav da cekoram gordo kon sonistata i da si dokazam deka se e mozno ako se saka? Zivotot mi udri mnogu slakanici ... Ne me unisti ,ama ne sum ni dovolno silna da sum jaka licnost i da cekoram cvrsto ..Mozebi sega sum kako ziv mrtovec . Cuvstvuvam samo silna bolka , primoranost deka mora da se raboti ,i cuvstvo na iskrena ljubov od strana na edna licnost koja dolgi godini iskreno se grizela za mene . A se' drugo e laga. Mojata nasmevka, vizuelnata maska pod modernata obleka, toa so se teram da sum samostalna za da mozam da preziveam ,ostanatite luge od familijata i poznanicite. Laga e i nacinot na koj ziveam i kade ziveam . Ova ne sum jas , a toa so me pravi da sum,ne mozam da go postignam od nekolku pricini. Prvo mi treba pomos od licnost koja ke bidi pokraj mene vo ovoj proces,vtoro zatoa sto "nea" ne mozam da ja ostavam ,i treto -treba da sredam nekoj raboti za da se olesni seto toa ,a za toa treba godini vreme ...
Се сметам за екстроверт затоа што сакам да сум околу луѓе, добивам енергија од тоа. Имам и многу интровертни карактеристики, тука некаде сум во средина, но сепак малку повеќе екстровертна. Ама многу сум си смешна на самата себе што други екстроверти, мислам на оние кои немаат срам, кои се гласни, кои немаат осет, многу ме плашат. Буквално не можам збор да разменам со нив, понекомпатабилни личности за дружење од тие таквите за мене нема. Аиии...
Кога ќе исклучиш се освен луѓе кои се на иста бранова должина со тебе. Кога ќе почнеш да се замараш само како подобро да ви е, на тебе и твојата фамилија. Кога ќе прекинеш да кукаш, кенкаш и глумиш жртва зошто некој на косо те погледнал... Е тогаш може да речеш дека само своето си го гледаш. А до тогаш си ист ко другите ситни души.
Средината помеѓу екстроверт и интроверт се вика амбиверт. Не верувам дека сите луѓе се строго екстроверти или интроверти, мора да има и "сива зона". Јас најмногу се пронаоѓам како амбиверт, но со тежнеење кон интроверт.
Милион пати сум си рекла дека нема веќе да се нервирам за ваквите случки, ама не можам. Едноставно, НЕ МО-ЖАМ. Налетуваш после кујзнае колку време на пријатели од твоите и застануваш да се поздравиш. И тука почнуваат „Ајдее, честитоо. Со среќа нека е. Со убаво и понатака.“. На тоа се ракуваш, кимаш со глава додека во памет ти е равенка со триесет непознати. За моментот да биде уште позабавен иде бомбардирање со прашања како, каде, кога, зошто, додека ти си стоиш со некоја ваква фацка. Крајот го краси делото, кога дознаваш дека луѓево ја дознале информацијава од вујна му на Трајанка, Стојна, од комшијата нејзин Петре па внук. Значи луѓето кои знаат пред мене за мене се Трајанка, Стојна, Петре и внук му. Шо убаво вака кога имаш баби Ванѓи на сите страни. Милина. Инаку ништо за честитање не ми се десило, ама сепак ќе си отворам шампањ. Што е сигурно, е сигурно. Може па ми се десило ама јас не знам. Не му знаеш, ете.
Мајка ми е ѕверка,да ви кажам.Сабајлето станала порано да ми го однесе велосипедот на поправка,бидејќи ми се дупна предната гума.Нез ни како го качила искрено .И доручек ми спремила,кафе и сок,како да не ја сакам после.Жал ми е што не е посреќна во животов и жал ми е што не можам да и помогнам,ама знам дека секогаш ќе бидам тука за неа!Она ми е се
Кај нас во близина ја правеа улицата сега пред месец дена, па патната сигнализација беше нова. По некоја недела почнаа да бледеат линиите, па маж ми се чудеше што боја користеле што била олку неквалитетна и одма се брише. Не, не е до бојата. До нечистотијата е. Улициве ни се жива гнаса. Помини покрај некои контејнери и најдобро ќе забележиш. Црнила што тече и се разнесува насекаде. Е па нормално нема да се гледа ни линија, ни ништо.
Проблемот што го имаме никогаш неможе да биде поголем од внатрешната сила која ја поседуваме. Секогаш постои решение за секој проблем. Само треба сила и храброст.
Се согласувам потполно дека и девојка со 10 килограми плус, со мали гради, со кратка коса, со мал задник, со целулит може да биде убава и да се сака себеси таква. Но реално ќе кажам сум против кога истото се вели за многу, екстремно дебели луѓе. Не за такви кои малку се поправиле, не за такви кои имаат здравствен ппроблем, туку за такви кои имаат тежина од над да речеме 150, 200 кила, , а имало и по многу повеќе ги игнорираат советите на лекарот, воопшто немаат ниту желба да пробаат да се сменат и упорно велат дека е во ред да се пак ќе повторам екстремно дебели. Никогаш нема да му се смеам на таков човек, никогаш нема да го срамам пред останатите. Ама попрво би го упатила и советувала да направи нешто за себе и би му помогнала во истото, отколку да го бодрам да се дебелее. Имаше една емисија нели Мy 600 lb life. E токму за такви луѓе зборам. Ми беше толку жал да ги гледам. Никој не може да ме убеди дека нивното е убаво и дека треба да остане такво. Едвај стануваат од кревет, едвај можат да се истушираат сами, се задишуваат од неколку чекори. Голем дел од нив добиле срцеви проблеми, дијабет и други заболувања како резултат на лошата исхрана и огромната тежина. За жал, неколкумина од нив починаа. А ми беше уште повеќе жал да гледам како и покрај состојбата во која се наоѓаат, пак јадат калорична храна. И речиси сите, па ако не и баш сите, се довеле во таа состојба од прекумерно јадење поради депресија, трауми од детство итн. И самите кажуваат колку се несреќни и колку би сакале да го вратат времето и навреме да спречат да се најдат во таа состојба. Неколку од нив успеале да ослабат до степен да можат да имаат нормален живот. А не е ни работата да велат дека ако се здрави не треба да слабеат. Тоа ти е исто како сега некој со здрави заби да престане да ги мие само зошто се здрави. Нема потреба да биде некој слаб и згоден. Ама барем пожелно е да гледа да не се доведе до состојба во која нема да може основните обврски да ги извршува и во која здравјето ќе му биде на ризик.
Понекогаш го обожавам крајот на денот во градот. Дека 20-часот чукна речиси. Се движам покрај обала, кревам поглед,не гледам луѓе гледам шаренило од една страна а од друга темница. Дека остров и сонцето заоѓа на запад, на исток е практично темница. Фантазија. Една страна море,бродови, зајдисонце. А, инаку тргнав по патики да си купам, бидејќи беше затворено застанав да напишам проза.
Коментираш дека некој кој не си ја работи работата добро не заслужува покачување на плата,туку намалување и одма те прават лош.А,тие кои поддржуваат такви луѓе,какви луѓе се?
