Колку што ми е мило што гледам какви напори се прават, толку и ме мачи очајот. Луѓе, ве молам донирајте за Јана. Сечие малку може да биде дел од едно многу. Кој колку може.
Fakultetite vo Severna Makedonija se najbedno neshto zaedno so vrabotenite vo studentski prashanja. Mi doagja da kupam diploma na crno
Ја сум од времето коа за домашно се прашуваше на фиксен и скроз океј генерација испаднавме. Немаше вибер, ама скроз исто е. Вака иде муабетот: Ѕрннннн - Ало дали е тоа мајката на Бека? - Да - Овде мајката на Филип, може да ја викнете Бека, заборавил што имаат за домашно. - Сега, веднаш. Бееекааа, дојди те бараат на телефон... Стварно не знам зашо толку ги хејтаат денешните мајки, и мене ме размазуваа па еве сега супер се снаоѓам во животот. Замислете - сама!
не знам како е исто да се јавиш ете на пример еднаш во неделата на фиксен и да прашаш наспроти тоа мајка ти да знае се уште пред да и кажеш ти, што се случува во школо,кои книги да ти ги спреми, што имаш за домашна,кога има родителска ... мислиш тоа дете ќе се потруди некогаш да запамети нешто само? Буквално до толку ја претеруваат некои родители (не сите ,секако). Се убацив малку ама мислам дека мислењето беше за такви родители, а не за оние кои некогаш повремено прашале нешто што стварно детето го заборавило
Нема порелаксирачко нешто од она кога по туширање седнуваш во дневна онака со музика, списание, memes итн., и сѐ уште остануваш во бањарка онака ко што би рекле 2 weeks later, 5 months later, 1 year later...
@BlackNight , што е поентава со цитирањево ? Нормално дека се жалам што ми се менува расположението , аххх ми текна, ме цитираш што имам спомнато ЦРНИ МИСЛИ , епа така го викам според мене јас тоа менување на расположението. Ако за тебе црни мисли се да се самоубиеш и такви некои паники, кај мене таа промена весела, тажна, агресивна, лута ја нарекувам така црни мисли. И пак си стојам на истото, гледај да си го исполниш времето со нешто, очигледно имаш бааги слободно штом сакаш да се рчкаш со мене. Ајде да те водам на врталешките , ем јас ќе се расположам, ем тебе ќе те оттргнам од црни мисли што те мачат
Не бе Херера таман работа, далеку било од самоубиство или па рчки. Црните мисли ми беа тој период врзани за работатата која ја имав и прекумерно, но не беше проблем интензитетот, туку содржината. Цитирањето, повеќе како ете сите сме луѓе и за жал не зафаќаат негативни расположенија колку и да сме зафатени. И да радо би дошла на вртелешкава, баш фино ќе ми дојде позитивен адреналин малку.
Јас: (на диета после еден сосема успешен ден по план) Океј, значи се е во баланост, мотивирана сум, среќна, успешна, не осеќам глад зошто се е балансирано, пијам течности, чај од кога немав пиено, не сум се осеќала поубо никогаш. Исто така јас: (три часа после вечера) Океј кој ме тераше да гледам Binging With Babish кај шо прај сендвич од СпанџБоб ама она специјалната нарачка кај шо се реди две лепчиња, три плескавици, зеленчук, две лепчиња, три плескавици и така уште три пати. Исто така кој ме тераше да му ги бинџам сите останати видеа од бинџ плејлистата. Мојот желудник: (поглед кон плескавиците во фрижидер) Можи ... ? Јас: НЕ! (голтам чај) Мојот мозок: Ново видео? Јас: Ново видео.
Е и у мое време исто. На некои дури и ранци им носеа. Мајка ми го знаеше распоредот. Го запишуваш у тетратка а после на календарче (ги паметите оние картонски од една страна распоред, од друга календар, нели?). Домашна исто запишував во тетратка, така не тераа учителките и професорите. Разликата е во мобилните. Сега сликаат, не запишуваат сите. А претеруваа и тогаш и сега.
Све ок, само самоиницијативноста некако не ми е јасна. Да седне и да вози, да не остане возилото неизвозено?
Имам една лампичка овде во облик на мачка. Може да менува бои бавно и брзо, а може и да свети на боја по избор. Ми свети цела ноќ и многу си ја ставив на срце.
Ти: -Еј погледни, ставиле тетоважа со зборот Nirvana во стил на позната рок група, а во позадина силуета од Јелена Розга ликот... Тие: -Sto ti e gajle ti sto znaes, nivno telo sie toa.
не знам до родителите е до наставниците ли е или до децата... Се земаме од школо група родители и група деца прашуваме веднаш што правеле на школо секој да си каже за себе,едно од децата не кажа,сите дадоа одговор НЕ ЗНАМ. После веќе во некоја следна минута им текнува па секое раскажува по нешто. За домашни задачи сеуште немаат инаку не знам како би запомале. И рековме на учителката да им запишува во тетратка. Од една страна слушам Е деца се де како да запаметат па врти прашувај. Јас прашувам да,од една страна сакам да знам сигурно од друга страна се правам дека не знам па ми каже детето. Порано ако не сум запомнела сама ќе барав да дознаам сега... Епа мамо не знам прашај негде не е исто некогаш и сега мнооогу има разлика. преубава ти е
