Ја: Единствен услов да носам гаќи е ако иам некој ќар од тоа. Он: Као на пример да ги продаваш после тоа ? Ја:
„У секоја озбилна веза мора да има флуид бе батка. Мора да се знаат луѓето, да се осеќаат… Ја тачно знам жена ми дека само со мене води љубов. Со сите други се плеска онака без емоции.“
Од све што ми се вратило во животов, најмногу се радувам што ми се врати лудачката желба за читање. Се ежам и возбудувам ко пред убаво патување пред да ја фатам книгата у рака. И желбата лицето да ми е платно, па шарам ли шарам.
Доаѓа женава за чистење што чисти низ зграда и ја замолува колешкава да и даде вода во големо шише од 5 кг, па не знаела дали да и даде. Фатив зедов и дадов. На крај испадна дека не скала да и даде да не ги извалкала рацете. Демек да не имало средство за чистење. И велам јас еве и дадов ќе мијам раце и ќе ги дезинфицирам. Боже, сачувај.
Не сакам кога моето молчење и повлеченост се сфаќа како арогантност и ладнокрвност. Тешко ми е понекогаш со нови луѓе, во нова средина. Не сакам да испаднам наметлива, досадна, не сакам да се обидувам очајно да бидам во центарот на вниманието. Тоа што молчам, не значи дека луѓето не ми се симпатични или дека не сакам да комуницирам со нив. Прво слушам, после зборувам. Прво ја набљудувам ситуацијата, после дејствувам. Молчењето е мојот заштитен механизам. Како типичен интроверт, понекогаш се уморувам од големи групи луѓе, од многу настани за краток временски период, сакам да сум сама и да си ги средам мислите. Не се секирајте, бесчувствителна не сум. Напротив!
Не знам што ќе беше тоа нечовечност. И велам на колешкава не ми е добро, желудник ме боли. И ништо, ќути. Јас пребледена. И по 10 мин, добра си? Не и велам. Пред колапс бев и не ми ни помогна да влезам внатре во канцеларија. Ниту па ми предложи да привремено ми превземе една обврска. Но, нема галје. Еден е Господ
Овулирам и само секси мисли ми се вртат низ глава. Либидото кровот ќе го пробие веќе! Октомври е сезона за парење на тарантулите и козите. Јас мора од козите да сум! Thank you for coming to my TED Talk.
Сакала или не, добредојде во мојот култ. Purha Capri! Сакам да кажам, дека ради желудников немом да пијам кафе периодов. Во агонија сум. Јас: Не пијам кафе барем една недела. (После ден и пол) Глата: he he, hold my coffee
Веќе 5 дена чекам да ми стигне нешто нарачано од фб. Го нарачав во четвртокот ми рекоа дека во сабота ќе стигне. Не стигна, им пишав рекоа дека комбето на карго-доставувачот е расипано и рекоа дека во понеделник ќе стигне. Не стигна ни понеделикот пак им пишав ми рекоа дека во вторник ќе стигне. Не стигна ни во вторникот велам ајде ќе почекам до утре можда ќе стигне. И денес не стигна и не им пишав туку им се јавив па не можев веќе да им пишам само ме лажат со денови. Им се јавив и ми кажаа дека наводно доставувачот не знаел каде се наоѓа тоа место од кое треба да ја примам нарачката, а кога ја порачував убаво им објаснив како да стигне до тоа место. Не верувам дека и дошол па не можел да го најде местото ако не го нашол ќе ми се јавел и ќе сум му објаснила пак. Значи тотална непрофесионалност. Ако веќе се зафатат на ваква работа треба да ја прават како што треба а не да ги лажат луѓето
"Бидете пристојни и не пишувајте нешто што не би сакале да го прочитате за себе." -Последната реченица од текстот Препораки за однесување на форумот.
