Очигледно никогаш не си чувала куче. Имам повеќе поверење во него да остане со моето дете одколку со некои луѓе. А и многу истражувања има на темава, можеш да прочиташ кои се придобивките пред да му ја мислиш на родителите кои чуваат кучиња
На ова мислев. А ти и покрај тоа ако го задржиш мислењето за кучињата нека ти остане, твое си е. Имам и дете и куче, ама децата се на прво место па и туѓите.
А, тебе ова во ред ти е? Чувај си го и ти твоето мислење за себе и твоите деца, нема потреба што да и се чудеш на оние што сакаат миленичиња. Кој сака ќе го остави кучето со бебето и нема што да интересира. Така? Убав ден.
^ Пробајте некогаш кога ќе помините покрај куче наместо врискање, мафтање со раце и ташни, бегање, да си помините без да му обрните внимание или едноставно зборнете му нешто милно - сигурна сум дека нема да нападни. Не знам зошто децата од мали се учат дека ако е куче мора да бегаш, во ред сигурно нема дете да го учиш да гали рандом кучиња по улица ама не мора и да се бега. Баба ми кога беше жива секогаш така ме плашела "не прај така ќе дојди кучето". Арно моите се малку посвесни и цел живот сум растена со кучиња па знам како да се однесувам.
Вакви постови треба да се санкционираат, @RainBow реагирај. После зашо толку отруени кучиња има низ градов, ќе најдат еден клип од агресивно куче и омразата ја проектираат на сите кучиња.
На тема кучиња... Обожавам кучиња, за жал не сум во можност да чувам иако порано имав. Имам комшија од кога го има кучето не паметам да го пуштал од ланец, ретко да се случи тоа, ептен ретко, лепенки ни се куќите па од јутра до сутра лае и се слуша жалното цвилење. Го има речиси 7 8 години, ако не и повеќе. Секој ден ми е мака кога го слушам како квичи. Многу пати сум мислела да одам да се карам со комшијата поради тоа, но и онака сме во лоши односи па оставам така.
Со тоа мафтање со ташни, замавнување со раце со нозе и кучињата се плашат. Мислат нешто ќе им направат и се бранат. Имав голем страв од кучиња. Сега најверни пријатели ми се. Еднаш застанав мирно без да ги заобиколувам, ништо не ми се случи и така неколку пати се научив како со кучиња.
Ми се повраќа од луѓево од типот ,,На прво место луѓето, па потоа животните.“ Не си Бог и не можеш ти да одредиш кој е на прво место. И тие и тие имаат право на нормален живот без малтретирање и на храна!!!
Абе ајде да бидеме реални. Па мене вака да ми се стрча и загне куче диазепами да ми даваат нема да останам мирна.
Претходно кучето само оди зад нив, тие се вртат назад, се паничат а тоа воопшто не обрнува внимание. Не дека е во ред и дека не се греота децата, ама куче не напаѓа туку-така, веројатно и воспитувањето игра улога, не ми изгледа како улично.
Кој растел во село, покрај шарпланинци поголеми од него, ја знае финтава Бегање од куче и од мечка -не. Знаат да ти го намирисаат стравот. Појма немам што се збори, само да потврдам дека си во право
Не, сето тоа стои дека не треба да ги закачуваш, за да не те закачаат. Јас лично ги сакам животните, ама секогаш кога поминувам покрај улични кучиња, поминувам со страв. Не ги закачувам, не брзам, не трчам. Пред мои очи имам видено како некои кучиња од чиста мира напаѓаат луѓе. И ако мене куче ми се стрча така како на видеото погоре, нема шанси да останам мирна. А гарант и многу други.
Куче што претходно не било малтретирано некако нема да нападни никого. Не се криви ни луѓето/децата што се нападнати ама не е ни кучето. Кучето како прво не треба да е на улица, што пак доаѓаме до тоа дека коренот на проблемот е човекот. Презир имам кон родители што ги полнат децата со омраза кон животните и дека треба да се пазат од нив, биле валкани, гнасни болни. Буквално сум растена на улица со кучиња скитници, потоа и домашни. Еднаш ми се нема пуштено куче, камоли да ме касни. И да се деси то, знам дека куче ко куче сигурно не си помислило: "Еве сега ќе одам Амели да ја каснам за инает". Ама треба повеќе од куче да имаш свест за да сфатиш нешто. П.С. во кучиња повеќе верба имам отколку во луѓе.
Пред некоја недела вдомив куче. Таква добрина и благодарност имам видено само во неговите очи. А јас станав дупло посреќна. Толку од мене на темава
Го шетав мојот пред некој ден (патем го најдов на улица ептен загреота беше, слабо, криво, во џбунче пикнато, испадна да порасни поголем од мене), го нападнаја мали кученца, убав на мајка зад мене се криеше. Дм се плаши оти и од него е поголем, па ко за инает само кај луѓе шо се плашат сака да оди, е така сите кучиња. Па и за мечка знам, донт еск ми хау ама често сум по планини. Е единствен страв ми се волци. Мала дигресија.
Леле.. претходно читав зошто се пареле мачките во Февруари, го нарушувале мирот на пресветите суштества, луѓето (затоа ако комшијата ве слушне кај шо правете moaning или креветот ви крца, треба да дојде и да ве мавне со стол). Па не е должен он да ве слуша, како што вие не сте должни да ги слушате мачките нели! Сега кучињата биле виновни шо напаѓале. До сега, имам поминато низ милион улични кучиња, ниту едно ми се нема пуштено или да ме лае. Како мала, го возевме питбулот во кола, дали 10 години сум имала, заедно на задното седиште секогаш седеше, со нас. Еве, ми фали цела рака. Не е до кучињата и мачките, до вас е!
