Колку само ми се одвратни овие наши политичари сосе нивните чиновничиња во државниве служби.Се живо без маска.А децава на школо со маски.Абе кажете јасно,јавно, ако не носите кон колективен имунитет,а очигледно не носите,дај бар децава не ги малтретирајте за џабе.Или законите ги пишувате колку да се наречеме ѓоа држава.
Многу ми е жал за децава дијабетичари. Ај како возрасен си свесен, навикнат си веќе на тој начин на живот, на тоа дека мораш да се лишуваш од некои задоволства. Ама дете, ај забрани му сладолед, чоколадо, пржени компирчиња или радост, секогаш ќе му е тешко да се двои од другите... Не заслужува ниедно дете да живее како робот, лишено од вкусови, или од чувства... На ниедно дете ништо на светов не треба да му е забрането.
Милина ми се приватни ординации, угостителски бизниси, онлајн продавници што имаат одлично уредени страни или макар и фејсбук/инстаграм профили каде убаво и јасно пишува за секоја услуга/парче или пак мени со цени за секое, ставен МОБИЛЕН телефонски број и локација. Скоро пред некое време се откажав да одам на едно место зашто на страната стоеше само фиксен број на кој вртев од мобилен и никој не креваше или воопшто не ѕвонеше, мобилен број немаше нигде, иако ми беше препорачано местово од друг Џабе ви е некогаш да сте најдобри во работата ако не може човек да ве најде кои сте и што сте.
Ужасно е надвор.Прееска 5 мин што бев надвор да отидам да гласам до школото што ми е на 100 метри, се вратив со чувство како да сум била во гасна комора.
За истово дојдов да пишам, моментално сум на гости во Ново лисиче. Искочив на тераса на кратко, ми се згади во желудникот, ми се згади животот, смрдам на чад, одвратно.
Верувај има и полошо како на пример деца на дијализа, три пати неделно врзани на апарат по три, четири часа, очи полни солзи им се кога соучениците им одат по екскурзии …
Razgovarame so drugarka mi za sinokesnite slucuvanje i mi veli,,zosto sekogas baras nekoj nedostatok kaj nekoj, zosto postojano gledas da najdes igla u seno i da se trgnis nastrana i da recis ne cini,, Zatoa sto se plasam. Se plasam od svetot, sakam ljubov no potajno nejkam. Nejkam nikoj da mi se priblizi zatoa za site smisluvam po nesto. Taka se naviknav, taka funkcioniram. Nesakam da se trudam, nesakam da vlozuvam. Nesakam da bidam povredena. Samo se vpustam, ispituvam i se povlekuvam. Neznam ni sto navistina sakam. Ne moment sakam smirenost, na moment ludost. Go pravam i ona sto nesakam da mi go pravat na mene. Svesna sum i prodolzuvam. Retko kaj nekogo custvuvam deka ima dobra dusa. Izgubena sum. No ne e kraj na svetot. Ke bidam silna i ke go nadminam ova. Dobro e sto sum svesna.
Вечерва после изборите докажавме дека ние македонскиот народ сме многу глуп народ не заслужуваме ништо.Добредојде режим,не ни недостигаше, нит те баравме. Со режим до режим.
Чувството кога ќе смениш постелнина, сплетеш плетенки и едвај чекаш утре да видиш како ќе испаднат кога ќе отплетеш.
