И тоа не е убаво и моево не е убаво, у неделата еднаш на некој саат, од дома со кран неможат да ме мрднат
Јас па ја разбрав дека пишува за онака одење постојано, без да има причина или караница. Иначе јас обавезно во месецот еднаш си одам дома кај мајка и си седам по една недела и повеќе. Ем малце имам помош и да "одморам", ама затоа после тоа кога ќе се вратам дома имам еден тон работа. Маж само садовите си ги мие, а алишта каде стигне фрла, па рачунај една недела секој ден така кога идам шлог ме мава.
Па и онака да е, да ми сеседело до мајка ми немало да се мажам. Ќе си седам со неа и ќе си гледам дете. Аххх те разбирам јас не одам никаде на една недела па пак коа ќе видам кај све остава ме мава благ шлог
Можеби цела година, очекувам или поточно кажано посакував еден телефонски повик... Последниве месеци порасна веројатноста дека може да го добијам повикот, иако не бев сигурен, ама верував во тоа. Последниве денови веќе бев сигурен дека ќе биде и дека само прашање на ден е кога.... и под туш мислам одев со мобилен... Прегеска, го заборавам телефонот во кола, 7-8 минути. Се враќам, три пропуштени повици, две пораки. Срцето, лешник... За 5 секунди, ги изрецитирав сите можни пцовки што ги знам... Отклучувам екран, без врска, од работа ме барале...
Зошто се објаснуваш со мене? Убаво ти кажаа и погоре другите членки, од еден таков пост ко што беше мојот не можеш да заклучиш ништо. Имам зборувано и со стручно лице на темава, дефинитивно не е тоа. Нормално дека знам за постоење на благи форми ама пак ќе повторам, запишување на обврски во денови со пренатрупан распоред е далеку од било какво нарушување
Не е себично, ни за тебе ни за децата. Себично би било само ако насилен ( и се шо наброја) партнер очекува да останиш со него по такво однесување.
Ноуп. Во средно имав две друштва со кои се гледав скоро секој ден. Сега имам неколку пријатели кои не живеат блиску и се гледаме кога можеме. Би сакала да ги гледам почесто да, но тие се сепак вистински пријатели и многу ги сакам и ценам. Квалитет пред квантитет. Воопшто не сакам луѓе околу мене ради реда и со кои не можам да оформам платонски врски.
На сите, јас не верувам во искрени пријателства, искуството мое така ми кажува, сите или се тука затоа што во моментот им одговара така, или имаат корист, или немаат со кого, постои натпревар, кој има повеќе, каде вие на одмор ,они мора на уште појако место, подобар автомобил, па кај мажите дури и со жените се мерат, мојата поубава ,поспособна и сл. Си велам има бе веќе скромни нормални особи за да се дружиш , да се помагаш кога е тешко? Или изумреа таквите пријателства? Благословени сте ако ги имате во животот ,чувајте ги негувајте ги оти живот без вистински пријатели е тежок.
Не и е покрај мажот постојано, муабетот беше 100 дена кај мама, за да одмарам да шетам раат, да чува дете, а таткото каде е работи или си седи сам дома. Во таа смисла не ми се допаѓа одењето кај мајка секој ден. Барем сега гледам така на работите
Најверојатно не. Не е до телефонот, туку е до други работи што им недостигаат. Денес сите деца скоро имаат телефони па не се сите расипани. Инаку и јас ја гледам серијата
Антипатичен е.. Пре пре. Како на инста, така и у живо. Демек шири позитива, ама нема за кој нема изедено го*на. Освен за спенџи (намерно е со мала буква) тука негде се со паметот
Не знам дали се однесуваше ова на мене, не сакам да се контрам, сериозно прашувам сега, на минатата страна тоа што го опишав не е ОКН? Јас како лаик мислам дека е, а и стручно лице таква дијагноза ми даде. И ко што нагласив, не сме ни луди, ни проблем со меморија имаме, чудни сме да, ама мора и вакви ко нас да постојат
