До некаде, да. Ама сепак зависи. Јас со една лоша знаев како да се понашам. Ја имав научено. Ама како најновава не сум видела. Во чудо бев.
Како за 1ви мај денот наместо со скара и друштво, го поминувам работно, ко вистински ден на трудот... На здравје
Зависи какво е тоа ,,лошо’’ друштво. Има разлика де. Треба сите ситуации да ги раскажувам за да сфатиш на што мислам. Така да, јас си знам за себе кој ми одговара.
И моите поранешни другарки ме изоставаа на сличен начин како членката, кога ќе дојдеше време за 1ви мај, нова година и такви собиранки. Иако јасно давав до знаење дека немам друг со кого да одам. Не им беше гајле, си наоѓаа изговори. Собираа други од страна, битно за мене немаше место. Ако имате такви пријатели тие не ви се пријатели. Не може близок пријател да не ти каже/да не сака да дојдиш и ти на собиранка по некој повод. Затоа денес предобро си поминав со моите неколку блиски и вистински пријатели, не ни правевме нешто уау посебно, ама кога си заедно со твоите луѓе не е битно ништо друго и секогаш ќе си поминеш најдобро.
Можда и јас ќе најдам нормални како твоите Само се сметам малце за старичка за такви нови познанства А освен тоа заглавив и со мојата чудна состојба.
рецептот е- влагаш у кујна и правиш јас користев бг леб место пандишпан. филот-ставаш што сакаш, а основа ти е павлака со крем сир (ако е само павлака ќе сплесне). моеш варено јајце, кашкавал, сувомеснато, кисели краставички, мајонез... буквално шо сакаш. и така си редиш, си машкаш, си редиш... и на крај бапнуеш роквиците и тадааааа
И мене истото ме интересира, како до нови пријатели? Мислам дека цел живот остануваме со оние од основно и средно, после то ретко кои пријателства опстануваат. Евентуално од факултет плус, али јас студирав во друг град во кој две години не живеам, и се’ се сведе на комуникација на социјалните мрежи. Некако како поминува времето и како старееме, се потешко прифаќаме нови луѓе. И да сакам јас, другата страна ќе е порезервирана. Муабетот е површен, нема никаква иницијатива за нешто повеќе. Па ако се погоди човек overthinker, па да му е срам да покани некого за некаде и премногу размислува дали ќе биди одбиен, пиши пропало. Имам огромна желба барем на еден ден да се сменам со некоја екстра екстровертна личност која само шо ќе влези во просторија полна со луѓе умее со сите да се спријатели и да почни теми на муабет. Секако без да му ја мисли како ќе ја гледаат, дали ќе и возвратат и дали ќе биди одбиена. Да зрачи со самодоверба. Вие што сте такви, сте стварно благословени жими се.
