Знаев дека еден ден ќе „забегам“ и ќе ги кажам овие работи, ама кога ќе се тргни потребата за преживување и злобата на луѓето, перфектно сме способни за соживот со други животни. И тие меѓусебе де. Ако кучето не е гладно не го гиба мачето. Мачето ако не е гладно не гиба гуштерчето. Јас ако не сум кучка, не ги убивам. Онака како celebrating life доаѓа. Ова го думав дур ја гушкав Селма и прв пат ми запреди. Толку е мила. Толку е добра. Дур седи до кучето, шо нели, обично напаѓаат мачки, и дур в двор ми летаат пилиња и врват гуштерчиња ама не ги гледа оти е сита. А Селма изгледа ќе си ја зачувам. Таман да прашам и на вет кога најрано можам да ја стерилизирам да не имам после нови Селми од кои нема да сакам да се одделам.
Многу луѓе околу мене а премногу осамено и празно се чувствувам. Константно чувствувам тага без причина, паника и стрес. Веројатно ми треба промена некоја во животот.
Еден од поголемите кошмари ми е да доживеам некоја повреда поради која привремено (недајбоже цел живот) нема да сум способна да се грижам за себе. Друг да мора да ми помага за бањање, одење во веце, облекување, да ме гледа и допира испотена и умирисана, да мора да ме види гола во таква состојба, дури и партнер. Све ми е јасно околу "љубов во арно и лошо" ама лично не би можела да живеам после со таков ужасен срам. Ако некогаш дојде до тоа, подобро да цркнам него некој близок да ме гледа кај шо не треба. Нема шанси ни со партнер да легнам уште еднаш ако предтоа газ ми бришел.
Не дај Боже да се случи тоа нема да размислуваш така. На болен човек единствен приоритет му е да оздрави, а не кој ќе го види гол. Ако така гледаме, значи никогаш не треба да одиме на депилација, на интимни прегледи за гради и вагина каде сме целосно голи, да не раѓаме.
На интимна депилација не сум била, а на гинеколог немам срам ама на гинеколог одам само како пациент и таму се збори единствено тоа што треба да се збори меѓу пациент и доктор. Надвор од ординација немам никаква врска со докторот, најмногу што можам е да ја/го поздравам. А ова другово, откако ќе оздравам треба со некој да се понашам и да продолжиме со нормален муабет ко ништо да не се случило а тој/таа ми изнагледал(а) и вагинава и газот и изметот и све, без разлика кој е, недајбоже па некој близок машки член. Тешко ќе се помирам со тоа. Не дека ми е златна, ама едноставно шубе ми е.
Едни блиски личности ке прават свадба, мислам дека сум многу повозбудена и посреќна за нив отколку и тие самите
На фб пишал некој дека другар силувал другарка. Коментарите беа: е па така ќе биде кога се облекуваат така и личат на тетки на 14 години, што барала излезена во тоа време. Како може во 2022 се уште некој да мисли дека виновен за силување е жртвата, зашто она била облечена така, па го провоцирала, дури и најдоа вина зашто била излезена во тоа време.
Баш предмалку гледав видео од оној сељакон Бен Шапиро што само тешки конзерви му се лижат кај што вика: "Ако јас мавтам со банкнота од 100 долари, и некој дојде ми ја украде, секако дека носам дел од вината. Така и жените треба да внимаваат да не се доведуваат во ризични ситуации". Ај нека каже некој како да спикам цицки, газ и путка у џеб како банкнотата. Оти да ги исечам и дома да ги оставам, не можам. А тек од жени...Абе никогаш ли не им отишло срцето во петици кога приметиле дека некој има зад нив во осамена уличка? Ниеднаш ли не си помислиле што ќе биде со мене? Или они поштените што "не мавтаат со опашката" се?
Нејќам да живеам во оваа ебана држава кај што сме граѓани од втор ред. Сите други имаат повеќе права од нас во нашата земја. Нејќам да живеам и да се плашам за нашите животи и што може утре да се случе
Se lutam prebrzo na lugjeto sto mi znacat. Stanav covek koj kuka, nema vreme za nisto I stalno nesto nezadovolna. I ja znam pricinata za ova, no nemoze poveke vaka. Nemozam vaka. Moram da bidam pozitivna I da go smenam ova. Ne e fer, ne e fer da se odnesuvam vaka. Nemozam da najdam vreme. Ne deka nemozam ednostavno kako minuva vremeto najubavo mi e sama. Me zamoruvaat lugjeto, ednostavno. Mozebi ne se vistinski, nz, no mozebi I jas sum premnogu razgalena. No ete takva sum. Sakam da prestanam da sum nezadovolna, da se lutam, da bidam nesigurna vo sebe. Ili mozebi sum precustvitelna, koga sakam sakam do srz. I mrazam koga me zemaat zdravo za gotovo. I tolku brgu mi se odmiluva covek. Jas premnogu vnimavam na se sto kazuvam, na sekoja postapka, no ne site. Posebno koga nekoj ke pocne da mi obrnuva pomalku vnimanie. Mi se odmiluva, nejkam da se boram. Ili idi ili ne. Neznam da molam za vnimanie. I taka se povlekuvam skros, bez da ja kazam pricinata I na kraj vinovna sum. I znaete sto I ljubomorata e losa, mnogu, ama ramnodusnosta uste poveke. Ednostavno nz kako, navistina neznam.
Да, ако позади воланот е маж, ако е жена на сред пешачки застанувам со дете во количка за госпожата да помине
