Да не зборуваме за тоа како ништо апсолутно ништо од странска литература не ни е достапно да го купиме, туку мора да се мачиме со нарачувања, па каде плаќаш огромна сума за стручна литература мораш да си платиш дополнително трошок за транспорт нели. А тек па во каква состојба ќе ја добиеш книгата после толкав поминат пат е знак прашалник. Ова што професорката "тагува" како што ја прозиваат по социјални мрежи ми кажува две работи: - Прво, дека жената е една од малкумина професори кои бараат да читаат научна литература затоа што повеќето наши професорки читаат Гијом Мисо и Коста Петров. -И второ, дека овие што ја прозиваат појма немаат што се можело да се најде на наведената страница која е блокирана.
А не е позагрижувачки што фб станува цензор на книги? Во кој век и во кој точно режим живееме Забранета книга
Која им е потребата на одредени луѓе да објавуваат слики од починати со тажни цитати, а да не им се ни блиски ни ништо? Изгубив многу блиска личност и сега глрдам некова слика кај луѓе кои никогаш не го запознале. За лајкови? Да ви се мочам у паметот
Не знам како не им е неудобно на луѓе да допираат други луѓе од "љубезност". У веце да му улетам на некој 50 пати ќе се извинам и повеќе срам ќе ми падне од тој внатре. Meanwhile облекуваш јакна и рандом непознат крип ти приоѓа да ти ја придржи. Или се поздравувате првпат и приоѓа да те гушне. Макар и жена да ми го направи ова.
Никогаш нема да го разберам сликањето селфиња со филтри шо буквално ти ја изобличуваат цела фаца до степен на непрепознатливост. Очи покрупни, устата како касната од пчела, јаболчниците преизразени итн итн.. Се договараш со една личност за на кафе, се појавува сосем трета.
Utre ti e rodenden, sreken neka ti e. Nema da ti pisam poraka. Mi falis, ama jas tebe ne. Momentite koi gi pomivavme so tebe me toplat vo ovoj period. Seedno, sakam da si sreken. Zivotot e kratok da ne si.
Разочаронст осеќам од целово општество, целава држава.Гледам не е прифатено за добро тоа што знам најдобро да го работам.Осеќам анксиозност ама знам кој е тригерот.Ќе соберам сила, имам некои испити кои ќе ги положам и заминувам што подалеку од тука и никогаш нема да се вратам да барам работа.
Сакајте се, поминувајте време со саканите. Не чекајте животот да ви акне цигла па да кажете некому колку ви значи. Два збора, две секунди... Кажувајте почесто те сакам, затоа што чувството да го слушнеш тоа е одлично.
Za da izbegnam blam i nesto sto ispagja kako molenje, izbrisav tel negov i fb. Toa e. Ne mozam samo jas da forsiram.
