Те разбирам. Не ни гледај, многу е језиво. Читав коментари дека можеби е пилотска грешка, дека на тој аеродром пистата е прекратка и најверојатно нагло ја изгубил брзината. Други пишуваат дека авионот требало да оди на сервис затоа што имал проблем со брзината и што најверојатно пилотите не ни знаеле. Некој кажа дека го изгубиле едниот мотор но и дека со два мотора изгубени можело да се слета.
најверојатно инста зошто има повеќе слики, мене твитер пример никогаш не ми побудил лошо чувство, а инста ехееееј милион пати
Нов ден нова нафака. Посакајте им добредојде на колегите од Пакистан https://www.slobodenpecat.mk/nashite-rabotodavachi-pregovaraat-da-dojdat-rabotnici-od-pakistan/
Многу лошо. Незнам како да си помогнам,едноставно незнам. Многу сум чувствителна емотивна. Затоа и ми значи како го поминувам денот на работното место. И се разочарав уште толку, овојпат и од мене. На новото работно место сфатив дека ништо незнам. Дека треба да учам од почеток се. Но на каков начин? Мизерен. Немам некое искуство и правам грешки, што би се рекло незагрозувачки. А потоа добивам лоши погледи, грди зборови, иронија и потсмев. Па лицемерие, како ништо да не било. Вчера во текот на работата го прашав докторот поврзано нешто за работата што ја правевме најтивко што можам. И на тоа добив поглед лош и ,,на што личи тоа да го прашуваш, на таков начин уште еднаш да не си ме прашала, ццц, па нели гледаш на програмата, јас пратам и за пациентот кој нема дојдено 4месецици што се случува,, По сето ова се здрави, за малку ќе заплачев и направив уште грешки од стрес,нервоза напнатост. Ми се издера затоа што не сум прашала како што треба. А цело време требало да прашуваме. Кој да прашувам? Со сила одам на работа. Се разочарав од струката, и од се. И незнам уште колку можам да издржам овде. Едвај чекам да си одам оттука, па макар во странство чистач да бидам. Сфатив дека не е се до финансии, кога не си среќен. Два месеца сум овде но џабе, понеценета работа од сестра во државава мислам дека нема. Како ќе научам ако не грешам(зборам за грешки кои не влијаат во мојот случај директно врз пациент) Како ќе научам ако не прашам? Како да се вклопам кога едвај дишам на работа.....
Really? Mojata tezina e glaven problem koj go imam? Dali be? Mene zivotot mi e Iskrsen na parcinja, imam 2 hronicni bolesti, nemam rabota, moram so roditelite da ziveam iako sakam samo da zaminam, i majko ti samo tezinata mi ja pikas vnos? Ako sakas bas - eve i tuka ke kazam - ne jadam pojke zalam, ako toa te napraj srekna. Duri mozam nema da jadam den dva tri.
Не е важно кој си и каде си, туку со кого си. Леб и сол би јадела со него, секако би биле среќни заедно.
Ова.. Споделување на лоши, добри, тажни, разочарувачки, среќни моменти е клуч за понатамошна среќа со таа личност. Кога некој плаче за тебе, со тебе, знаеш дека со него може и низ пекол да поминеш ама да ви биде убаво.
Се возам во јсп, од доле се слуша машки глас како разговара на повисок тон, мислам дека сите што беа горе се вртеа во рок од 1 секунда и ѕиркаа преку скалите. Дури 3-4ца станаа да видат што се случува доле. Трауми си имаат луѓево од последниве тепачки што се случуваат во јсп. А башка што ги интересира све и што сегде си го пикаат носот, сеир да маваат а никој да не помогне.
Сега мислиш така, да дојдеш до ситуација да јадеш леб и сол љубовта ќе ја снема како никогаш и да не ја имало..
Не знам со кој памет како работодавци или шоида сте, психички ебавате млади луѓе кои очајно бараат работа и душа би дале да го работат тоа за кое учеле со години. Еве не знам. Па лажење, па мајтапење и потценување, па претставување некој што не си. За што? За грам его? Кажи јасно и гласно дека не сум компетентна за позицијата. Толку.
