Затоа што читам за серии од кај се инспирирани пред да ги гледам. Колку серии има од разни држави со случувања кои не се како реалноста? Многу. Знаеш, како да се одвиваат во друг универзум. И оваа сфати ја така некако. Ако не ти се допаѓа, не ја гледај. Твое си е.
Изгледа требаше да коментирам во непопуларни мислења . Ај вака... Може да се мразиме себе си колку сакаме. Ако народот е глуп, општеството и државата во распаѓање - не е решение да го дотепаш народот туку спротивно, да го едуцираш и пробаш да го издигнеш. Ама океј е, пропаганда е нормално. Само смешно е што пред нос ни проаѓа. Па уште си ја прифаќаме и ја оправдуваме хахах оффф леле. На крај ќе испадне Турција уствари била под македонско ропство . Е не можам . Да снимаме ние ваква серија за Грците - од НАТО ќе не извадат. Да снимиме за Албанците, граѓанска војна ќе има. Да снимиме за Бугарите, цела Бугарија ќе збори. Ама за нас - ако не ти се свиѓа не ја гледај.
Ѓубрето треба да се стави таму кај што припаѓа - во канта. А не да се креваат раменици и ако не ти се допаѓа, не го гледај, заобиколи го.
Секогаш знаев дека Apple нуди побрзи, по-smooth уреди и добра камера, ама јас стварно мислев дека највеќе е до маркетинг, до статусот што сакаат да го достигнат луѓето со купување на Apple и на моменти мислев дека е капиталистичко пресеравање. Се додека не си го купив првиот Епл уред. Луѓе, технологијата е стварно некст левел, јас сум воодушевена. Можеби звучам како да ја допрва откривам Америка, ама навистина сум пријатно изненадена и мислам дека никогаш повеќе нема да купам друга марка. Следно сакам да си заработам за телефон, обавезно. Навистина вреди за парите според мене.
Ми недостасуваат оние денови кога се возев онака низ градот во GTA, пазев на семафори и само си го слушав тамошното радио
Шо ми требаше да јадам салата со КРОМИД. 3 саата неможам да се опраам, ме боли желудник и ми се повраќа.
Ме потсети кога бев мал, 11-12 години, си доаѓаш од училиште, уште не влезен дома, го пушташ пц-то и чкрапаш одма на ГТА иконата, тепаш 24/7 пред пц и ГТА. Па после ја научивме и gta sanandreas multi player на македонски сервер, на училште cо другарите цел ден само за тоа правиш муабет, се договарате дома што ќе играте ова она.. Ех, и тоа помина. Сега пц-во кој знај од кога не мие пуштен. Иначе, па радиото на ГТА имаше најубај песни, Welcome to LosSantos.. Златна Z генерација сме ние родени од 2000- година нагоре што го зачекавме тоа време кога се случи експанзија на технологијата. Прв пат компјутер добив 2010год и тој што ми го инсталираше и средуваше, знам прва игра баш Санандреас ми ја инсталира од cd, леташ од мераци, среќа, возбуда.. хах.
Треба некој од оние ЈуТуб канали што прават дебати со луѓе поделени на два табори, пример левичари против десничари, феминисти против анти феминисти, да направат една дебата меѓу ОнлиФенс гревчиња, и жртви на бело робје.
@quattro Даа, couldn't agree more за радиото, best of best, 10/10 Баш мозок пуштен на пасење после училиште. It felt like a full time job Обврска од мерак, мораше да се игра секој ден, па макар и само 1 час некогаш Пред GTA, љубов на прво место ми беше NFS A баш пред некој ден се присетував на игрите, колку само беа добри и квалитетни како за тоа време, со графика и осмисленост. Па и Хари Потер, ма милина! Сега да имам одвишок пари, радо би си купила повторно некој одличен, статичен компјутер и пак сите би ги инсталирала. Од лаптоп не ми е тоа-тоа Golden times
Се согласувам за се дефинитивно! Друга што ми буди така носталгија е и Santa Claus in Trouble, доста стара игра, со Дедо Мраз треба да скока и да собираш поклони мислам беше, се играше само со глувчето (маусот). Играва ја играв кај братучедиве, тие имаа пред мене пц, ја имав отпревртено. Па потоа Комшија (Neighbours from Hell) кога му правиш препки на комшијата, појака игра амин После кога го зедов пц-то, појак, по усовршен, NFS Most Wanted, Carbon, PES, FIFA и GTA Sanandreas ми беа врв, нив ги имав постојано. Исто и кантер CS 1.6. Кога научивме за фб, па после тренд беше и таа FarmVille. А пошто имавме компјутери и на школо пред клупа, таму тепавме разни online игри на страници. Јаки времиња беа, ме фаќа носталгија некогаш вака Не знам што играат денешниве деца, ама тогаш ние имавме баш интересни игри, по интересен концептот општо на сите игри. Сега не можам ни 20 минути пред пц, помина и мерак и се.. тој кој знае од кога не мие пуштен. А лаптопот го користам само по потреба, обврски за на факултет нешто ако има, некоја семинарска итн.. Носталгии..
само да кажам дека ми фалат деновите кога најголем интерест ми беа врементските проднози да видам дали следниот ден ќе врнии.. е тоа....
Ништо не се споредува со css пред 10+ години, и Rebellion и BGA секад полни со по 32/34 играчи, срби, хрвати, македонци, словенци. Заебавање, реметење, смеење, финти правење, легендарни пресврти и партии... задоволството да средиш пола тим, сам против многу да пленташ бомба или да дефјузираш, и да донесеш победа на тимот. Па пофалби, па реметење, леле, леле. Смеење и зезање со саати. Со години со истите луѓе. Разни мапи, разни комбинации, разни екипи заедно. Ми фали претерано многу, буквално ми е happy place во умот што повремено го посетувам. А ко ќе ми текне колку душата си ја јадев зошто мислев дека џаболебарам. А уствари сум стварала убави спомени и едноставно сум уживала во моментот со тоа што ме правело среќна.
Ме потсетивте на старите добри денови на Counter Strike 1.6 и GTA San Andreas. На Кантер игравме различни стази, одевме во интернет кафиња да гледаме како поголемите деца играат на сервери. ГТА СА ни беше игра над игрите, со брат ми неколку пати ја имавме отпревртено цела, се менувавме бидејќи некои мисии само тој можеше да ги помини, некои само јас, а за некои го викавме другар му. И не беа само мисиите, само онака игравме многу повеќе, си смислувавме наши мисии со различните шифри пишувани на лист хартија, смеење до солзи па секакви финти откривавме. Колку интерни шали исто така памтам што ги имавме преку игриве. Преку ГТА се заљубив во рок музиката, обожавав да слушам KDST, Radio X, а понекогаш и K-Rose за кантри музика знаев да си пуштам и да си пеам (на искршен англиски). Немаше нешто подобро од тоа да возиш брзо додека на радио оди Strutter oд Kiss, а во тоа време немајќи интернет да ја побараш ќе ја чекаш со саати да сврти пак, и ќе се обидуваш да ја снимаш на тие телефоните со дугмиња некогаш. Ех, какви времиња, денешниве деца нема никогаш да го доживеат ова.
CS 1.6 Мене првиот дејт во животот ми беше со дечко што го запознав во игра. На 13 години. Тоа се вика... романтика. Но, стварно беше многу факинг fun. Во последниве години имам пробано пак да играм на некои сервери, но не е воопшто исто.
Се е џабе колку и да се трудиш бориш бараш се е џабе ако се нема среќа некои луѓе едноставно не ги сака среќата
