Шчо ќе прајш мор Кимке, на друга планета, таму па жива душа нема вака тука, барем се занимаваш, те занимаваат а таму нит ќе те занимава, нит ќе занимаваш некој, е па ти одма автобусот го фаќаш, чекај малце, дека се брзаш Иначе летови за у вселената имат колку сакаш, само шушки барает
Понекогаш кога одам со главата во ѕид или кога правам нешта кои се невозможни и за кои сум сигурна дека би се каела кога би размислувала со ладна глава, баш би ми било од корист некое зелено човече кое ќе ми стои на рамото и ќе ми каже „ не биди морон и свести се на време, будало една“.
Spoiler Не знам мор, можит има некој чим има летови, авобуси за таму, ако не пак ќе се размножиме А за шушки не е проблем, имам многу пари од монополи кога играв, само не знам какви девизи имаат таму Моментот кога полуписмена личност ти се смее зашто не си ставил точка на голема кирилична „Ј“
Сите грешки кои што сум ги направила во животот произлегле од моето почитување на туѓите наредби без да си простам себеси за сите болки кои што сум ги почувствувала тој миг,и мигот пред него. Никој,никогаш не смее да дознае во колку несреќа се давела душава дури и пред да се родам. Никој никогаш не смее да дознае која е приказната на мрачните предели во моето битие каде што ги зачнувам сите гревови кои планирам да ги направам без притоа да чувствувам грижа на совест. Никој никогаш не смее да дознае за мојата немоќ и неспособноста да ги изберам вистинските моменти за тага или среќа,љубов или омраза,за тоа дали со некого да останам на „трајла бе’’ муабет и одвреме навреме да се забавуваме и засмеваме,без да му/и дозволам воопшто и да ме запознае,или да го помилувам и да го пуштам во своето секојдневие,кое што самата го имам реновирано до темел,кој бил изгризан,искршен и уништен од оние кои што ете,не сум имала шанса да ги изберам. Никогаш не сум била способна да бидам горделива или принципиелна. Можеби не сум доволно зрела или „возрасна’’ за тоа. А не ни сакам да бидам. Сакам вечно во срцево да останам дете,нештата да ги гледам розово и да ја игнорирам негацијата на тој факт,негацијата која што настанала под кожава,каде што настанале и сите оние дупки во мојот карактер и се закопани безброј тајни кои прошепотуваат колку всушност мене ми недостасувало љубов. Сакам да останам дете,и сите среќни мигови да ги доживеам сега,повторно како дете,бидејќи не сум можела да ги почувствувам кога всушност и сум била дете. Како и да е,знам дека се’ ќе помине и дека дури утре ќе бидам весела,и со голема насмевка ќе ги бркам лошите духови од минатото. Но колку и да сум среќна,секогаш ќе барам од себеси некому да му дозволам,да го знае сето тоа што не смее да се знае. Ете,сеуште никој не смее да знае. Нека мислат дека седумнаесет годишната девојка се лигави бидејќи не знае што да облече утре,и симпатијата и се смувал со друга. Нека мислат што сакаат,само никој не смее да знае. Имам среќа што сум се научила себеси да црпам позитивна енергија од малечките радости и да се лечам со нејзе. Бидејќи,во спротивно,никој не би можел да ме излечи. Јас сум среќна. Кога би ја споредила сегашноста со некои лоши спомени,би разбрала дека сум најсреќната девојка на светот,во однос со тоа што бев. Само понекогаш,и сегашноста знае да ги тргне тие „розови очила’’ и да се скршам. Ништо страшно. Пак самата ќе се излечам. Бидејќи нели,никој не смее да знае. Не! Никогаш се немам предадено. Едноставно чекав тагата да ми даде нејзина дозвола за да престанам да се дружам со нејзе. Чекав луѓето да ми дадат нивна дозвола за да престанам да ги сакам. И вечно ќе чекам. Не ми е тешко. Не сум личност која што се нервира кога е на крајот од огромна редица. Затоа што чекањето вреди,а молчењето е злато дури и во оние моменти кога едноставно ти доаѓа да вриснеш. Замолчи и насмевни се. Чекај времето да те излечи. Чекај кармата да ти подари личност која што навистина ќе се грижи за тебе. Дури и ако никогаш не дочекаш некои нешта,барем ќе бидеш сигурен дека си чекал. И си се трудел. И заслужуваш. Ете уште една малечка причина за среќа.
Езеро, вода, тишина само неколку бранови тивко удираат по брегот...и така во момент на зачмаеност помеѓу јавето и сонот во далечината забележуваш лебетка, сета убајна другарче занесен во неа влегуваш во водата да ја дофатиш, влегуваш така и во нешто удираш...спушташ поглед долу гледаш гуска се удрила во препоните, ма нема везе фрлаш гуска лево и идеш понатаму кон лебетката, поминуваш неколку метри и повторно нешто удираш...повторно спушташ поглед, патка овај пат другарче ма пак нема везе фрлаш десно и идеш...по неколку метри повторно застој и удар, кучка овај пат, земала топче сака да игра во вода со тебе...оставаш кучката сама и продолжуваш уште неколку метри кон лабутката...и таман да ја дофатиш иде глисер замати вода и граба ти лабутка ...е ова е на кратко живот другарче, нареден пат ако запрашате зошто и како одговорите се кријат тука...додека губевме време на гуските, патките и кучките си ја изгубивме за навек и лабутката, нека ни е на здравје сега ...остај тоа туку прашање ми беше што ако лабутката е бела, значи ли тоа дека бела девојка ке биде...или пак она црнка, црнкиња ...или жолта јапанка , море еј чекај нема жолта така ли ?
Одамна не сум имала ваков убав ден, исполнет со позитивност. Се изнашетав, се најадов за сите пари . Ќе го задржам расположението, повеќе нема негативности и лоши мисли.
Вистинскиот начин за да запознаеш некого, е да се скараш со него. Тогаш тој ќе го покаже својот карактер.
Знаевме и двете дека кога-тогаш ќе признаеш. Се мачев, мачев и на крај добив твоја потврда. Знаев дека е така, но те чекав сама да се искажеш.
Незнам колку се сложувате со мене но мислам дека ова денеска не може да се наречат реклами , толку се лажни , толку се некако не составени , не смислени добро , некако се премногу нападни и не уверливи. Мислам дека е ова е најдобрата реклама што некогаш ја имам видено во овие мои 20 и неколку години. Кога ја имаше реклама ва а тв седнував и внимателно гледав во тв како да е почнен мојот омилен цртан филм. ова е вистинска реклама , толку убава , едноставна ...Преубаво http://www.youtube.com/watch?v=4kbMFAz-cCY
Ухх епа сакам да ви пратам еденн најтопол поздрав до дите феминки што ќе ми ја видат глупава случка од пред пола саат. - Епа сакав ја да глеам телевизија што на телевизорот кај што спијам го нема ѕој канал па отидов во спална кај мајка ми и татко ми, татко ми на работа а мајка ми се преоблака. Ииииииии ко по обичај си рипнав на спалната по пижами, и само нешто ме пецна доле кај ногата, неколку цм под палецот на десната ногаа...И ја да си се почешам мислејки дека не е ништо допрев нешто рапавоо незнаам.. Почнав ко ненормална да вриштам коа ме заболе така лошо што мислам до срце ја почувствував болката.. Леле ужас.. Одма така у вриштење рипам од спалната доле на подот и со трчање искачам од собата. Мајка ми ми вика: Што ти е бее!?! И ја викам: Ме болиииииииииииии, многууу, лелее шкорпијаа имамеее лееле болии аууууфф . И вика каква скорпија бе? И викам незнааам нешто ме боцна касна......Ауу... И трчам у плачење по скали и стугнувам до долниот спрат од куќатаа и ништо шо да праам се врткам со мајка ми вриштам, паничам и цело време исто ја прашувам: Што бешеее тоааа, многу беше крупноо....И само у кујна, мајка ми ми вика абе евее оса ее еве го. И јааа уште толку се дерам коа пред мене се најде една оа неам поима од кај искочи па сеа..И искачам и од кујна у ходник сум мајка ми вика евее бе главата и ја скинав ..Ауу ја па од викање не ја слушам..И некако со сите сили влагам у кујна, мајка ми ми дава мраз, неколку минути со нетрпеливост ми стоеше на ногата, па пак си се качивме горе. Пред да идеме, во ходник, го видов 7миот црв овие неколку дена , Па ко за инат, се вртам и нешто под стапалото ми мрда, тоа да ти било 8миот црв бее, и ја најсилно викам: еве гоооооооооооо уште едеен лелеееееее ја не сспијааааааааам овдее дај да се пресеееееелиме неее неможаааааам. И добро ајј ги собра некако со хартија и конечно се упативме пак гореее.. Глеам по скали глаа од осаа ОМГГГГГГ Леле викам ова колку се бее ауууууууууууууу аи лелеее готовоо. И тоа да ти паѓало од мене цел пат до долниот кат xDD. И се качивме и ја со цела храброст влагам у спална после мајка ми, и она ми вика знамм шо да напраам. И ја глеам од врата, ја извади тоа една долга завеса кафеава нова, и ја тресе..И ја си влегов у моја соба од страв и мајка ми ме вика да видам демек нешто. Идам ја коа глеам едно 20 оси доле . Викам шо е овааа бее ја не спијам неееееееееее никакоо. И мајка ми да ме утеши ми вика не бе и ти па, па нема у твоја соба..А тоа, од минатата година во на брат ми собата кај прозорот имаше осилникк . А спалната и неговата соба се една до друга и кај вете соби има прозори. Мојата соба на спротивна страна. Осите да ти се пикале од ролетнитее .. И добро неккако со алкохол и памук си стаив на ногата и малку на прстот исто ме боли и така.. Ужас значи, ни емизсија глеав ни ништо......А замисли ја да не бев, цела ноќ мајка ми итатко лом ќе беа, у уши осиве ќе им се пикнеаа . Тоа кај што ме касна баш кај перниците нивни бе ау...... И така ја сеа тука се болам се преболувам се удирам се мачкам се заледувам умирам и така......... Живот лиѓее тоа ти е. Мора некој да го снајде, а у случајов т.е. у сите случаи ја, јас да, баксузот....... Поздрааааааааав
Јас сум твојот перон,од оние шини чиј крај не го знам. Можеш да ме наречеш Октомври или Мај,можеш дури да ми дадеш разни облици и имиња,можеш да ме наречеш есен.Мене можеш да ме посетиш кога есента ќе ги размрда своите ѕвончиња пред прагот,мене можеш да ме посетиш кога мразот ќе царува.Јас можам да ти напишам стихови,кои ќе ги читаш во ритам со звукот на шините,како приказна која продолжува а не завршува. Твоите возови во секоја доба би го знаеле патот до мојот перон.Јас немам име но копнеам ти да ме наречеш.Јас не сум чувар,но умеам да ти ги сочувам мечтите од илјада немири.И кога темнината ќе се спушти над твојот град,ти ќе знаеш да ја измериш далечината која ја минуваат возовите,и никогаш нема да знаеш за броеви и попатни станици,секогаш ќе ја мериш во соништа и стихови. Мене можеш да ме вдишиш кога ќе ги отвориш прозорците.Мене можеш да ме сретнеш во толпата од луѓе во понеделник наутро,мене можеш да ме видиш во огледалото.Можеш да ми раскажеш за твоите години и за бојата на наговите очи. И тогаш кога после многу години кога животот ќе ниже денови,твојот воз ќе стигнува и заминува без тебе,јас незнаејќи каде си,ќе се надевам дека си онаму каде што ти е срцето.
Ее, што ти се вика љубов кон играорната За само еден настап - многу проби, за да стасаш на време дури порано излегуваш од училиште, се брзаш, вриеш во носијата, чекаш три саати за да го изиграш она си го вежбал со недели. Но, кога публиката ќе ти даде огромен аплауз, сето она низ што си минувал, исчезнува во еден миг. И за крај дома се прибирам пред полноќ, преморена, но сепак задоволна и среќна Незаменливо чуство
Уф! Заморна недела,се надевам на убав викенд.Немам инспирација за филозофирање нешто,психички сум изедена.
Неможам со зборови да искажам колку сум среќна! Прекрасен ден! Дефинитивно еден од најубавите денови! Во нашето семејство, во мојот дом, сега има уште еден член. Папагалчето Лили! Има прекрасна боја, мојата омилена! Длабока, небесно сина. Ми се оствари најголемата желба од детството. Се уште се чудам како едно мало, мирно суштетство, само со неговото присуство, ми го разубави целиот ден! Се радувам како мало детенце. Ви посакувам убави и мирни соништа!
Ме прашува... Имаш фејсбук? велам не. А твитер? пак јас не.Како ма така во денешно време? Е за жалење си Зошто за жалење?! си имам свој живот а ја имам и фемина, оди види ме има како ozbilnazena Што таму слики ставате ?радозналоста ја уби мачката Не таму се сликаме за лична карта и сликите се во боја :geek: Ај кога ќе праша дете дете, ќе речеш е дете... Ама кога возрасна жена на возрасна жена ќе и каже дека е за жалење што нема фејс и твитер, не знаеш дали да ја жалиш или тешиш дека надвор од истите има нешто што се нарекува живот. Е сега мене ме нема во двете, ама затоа понекогаш ме има на фемина у инат свима Кои ме жалат бе, и мислат дека сум во некој друг век Ни да плачеш ни да се смееш смеј се.
Smej se smej uvek se smej....na mene sega mi se najinteresni nekoj so stavat sliki po fejs kako brkat ajvar,of mori majko strasna rabota bitno da gi gledame. [mod-kirilica:3c1017qk][/mod-kirilica:3c1017qk]
