И? Како е тоа релевантно за бездомникот што не сакал да јаде сендвич со шунка? По правило во нивната религија свинското е забрането.
И да е забрането, од почит и култура, човечност, кон членката, што му дала сендвич требало да го земе и да не го фрла пред нејзини очи во канта. Човек кој не јадел повеќе денови, би бил благодарен на сендвичот, а не да гледа дали бил со шунка или не....
Шунка е од германското „schinken“ што значи свинска шунка. Во македонија често знае да се користи и пилешка шунка во слободен говор. Тоа дека свашта ставаат во сендвичите и тостовите е неминовно.
Воопшто и да не практикува религија, тргнувам од себе... Би ми било непријатно така да сторам... Некој одвоил од своја уста, за мене да ме нахрани....
Им се дава дом до 18 год и идат во школо, и после тоа и пари им даваат знам кеш, ама го напуштаат домит, и место да најдат работа, пак на улица, пак истото. А на куќата ѝ е*** матер. А преубава е. Не знам зошо уопште им ја дале, од прв ден.. Сеа читам, сте се изнапишале. Од циганката што ме дрпна ехее хахахај Имам и други случки
Браво! И за ставот и за тоа што имаш сила за дискусија. Ама за жал стереотипите и тоа да се мрчи само, а да не се преземе ни одговорност ни да постои разбирање ќе треба многу време. Ако некоја група луѓе со ист етникум се однесуваат колективно исто/слично сигурно не потекнува од тоа дека такви се они. Да во днк им е тоа нели? Има многу општествени фактори што влијаат на тоа што се такви и што продолжуваат да се така. Ама сите ние светци сме. Државата е крива. Институциите.
Не знам која верзија би била од себе ако не беше таа што си денес, туку растена во дом. Не ти посакувам, но го кажуваш тоа како престиж да е да растеш во дом. Не си се распрашала дека токму едно функционално семејство им фали на децата Роми за да бидат подобри личности или верзии како тебе? Кога средината и домот во кој растеш не те тераат да растеш и ти со нив, ќе останеш вечно мал. Твоето ниво на свест и нивното не е исто. Затоа што ти си имала љубов и база за некој да твори врз тебе. Што имале тие? Ладни ѕидови од куќа, никаков пример од околина, нема љубов од родители. Ете ти го производот што го опишуваш.
И да беше пилешка шунката па ќе прашаше дали е "халал" колена кокошката, па дали во истиот локал кај што е купен тостот се продава алкохол. Мислам...ако стварно немаш, нема да бираш
Повеќето од раѓање имате сè, па пак сте у душите расипани. Не ве боли душата расипана? Знам заб боли кога е расипан. Ќе да е до воспитивањето и капацитетот за позитивно развивање. Неспособноста да се биде благодарен и потребата од драматизирање и самовеличење. Најчесто е тажно и трагично, ама понекогаш и смешно. Како кога зборувате за други луѓе, а се опишувате сами себе. "На овој треба интернет да му се забрани". Не бе сестро/брату, на тебе треба. "Овој не треба да се размножува". "На овој терапијата му е утната". "Овој од пештера доаѓа". "Овој треба на плоштад да се каменува". Овој треба ова, овој треба она, бла, бла, бла. Овој, оној, секој, треба огледало да си купи и редовно да се погледнува, и да се соочува со човекот што го гледа. Да се самозапознава. Не е тешко, навика е во прашање. Веруј дека така ќе развиете повеќе и разбирање, и емпатија, и трпение, и позитивност (не онаа лажната за која некои зборуваат, туку искрената). Така и на вас и на сите останати подобро ќе ни' биде.
И тоа им дава за право ако не им дадеш пари или цигари, да маваат со камења? Има и такви што не се растени во дом, па така прават, тоа им е од родителите, седат на страна и ги посматраат, и парите им ги земаат за алкохол и цигари. Извини, ама никој немаме одвише пари за на некој да му даваме да се пијанчи, а кој сака може и дома да си ги однесе, а верувам баш вие што пишувате вака, не ги ни погледнувате, ги одминувате. Еднаш ми бараа пари, имав купено јадење, им подавам, ааа неее пари сакале, преку леб погача бараат, ако се гладни ќе земат тоа што им се нуди, тие бараат пари за да им дадат на родителите за алкохол и цигари. И државата треба да превземе нешто, не јас, не ти, пишала членка ако јас или било кој не сме мислеле на нив, утре немало да мислат ни за мене, па јас или фамилијата ако не мислиме, народот и државата па воопшто нема да мисли. Секој си имаме доволно проблеми во животот за да мислиме за некои рандом личности. Туку не им се работи, убаво им е вака. Немале документи, немале ова, немале она... Друго е за болест, донирам. Некои што одат по куќи да бараат пари за болест, и тоа го искористуваат, срамота, од таквите некој што навистина е болен, нема да дадат пари. Се случило еден ист човек да лаже де за ќерка му, де за жена му, и како утре да верувам на некој што навистина му требаат.
