Ех, да ни бил најголем проблем во животот тоа дали да си го чуваме телефонот што го имаме или Ајфон да купиме.
Е зашо ма Нине да го дадеш, па нели си госпожа шо работи во Ит или кај работеше, плата астрономска, а чекаш да ти даде државата ваучер и да го продадеш стариот телефон за да си купиш ајфон? Можеш и да си го зачуваш али....
Jas se nerviram oti desnio teget corap mi e zaginat da se pluknam. A zadovolen sum od telefoni i se, kiznaj kako da recis..
Се секаваш на ноне неделковска? Епа пред некој ден си купив киндер јајце за да ми се падне телефон и по грешка ми се падна нонето. Најлесно ми беше да почнам да ја склопувам од градите
Чорапот да и го даеш. Нели она си носи различни чорапи, па викав ќе и се најде. Да помогнеме колку толку, за да може да си купи ајфон.
E kako nie gi davame za zenive? Za prav covek se gine be nineee, ke smenis mislenje ajde vo meguvreme jas razgleduvam stance…
Летото (подносливото, до 30 степени макс) го барам назад само заради лесната, поразголена облека. Таман се засвиѓав во ултра кратки шорцеви на пример, кроп топ и слично, помина сезоната. Наредно лето може нема да се сакам. Иако изминатите денови преубави беа и баш пријатни, сепак не е тоа тоа, времето е екстра променливо, октомври сме, очекувано е да застудува се повеќе. И во тековнава сезона се прават добри комбинации, можеби и подобри, али носталгија ме фати и ми се облака исто како у лето, а тие алишта време е веќе да се прибираат на страна. Не знам кај другите дали е така, и кога ќе се засвиѓам и наводно ќе сум си задоволна од телото, изгледот, пак е лошо. Се опседнувам до степен сама себе да се манијачам. Па анализирање до бескрај. Или се облакам и средувам најнормално, обично, едноставно, потоа се ѕверам у огледало едно 200 пати, губам време, се скенирам од сите можни агли. Ова ама секогаш баш секогаш го правам, макар и до продавница да идам. Секако мани ќе си воочам, не бива да пројде без тоа, и да ги нема, би ги нашла, тоа обавезно. Барам нешто, а да знам што барам добро би било.. Самодовербава ко пролазна ми е, ја има, па ја нема и така у круг, колку само мирна да не сум. Не сум нормална колку се замарам и тоа со глупости, баш површни работи се. Којзнае дали ќе ми помине опседнатоста. Сдк 2 Колку ли ме напнува пробувањето облека, или корекции на шнајдер, и општо целата таа гужва кога треба да се спремаш за некоја посвечена пригода. Анксиозност ме мава јако уфф, и едвај чекам да помине што и да е. И тоа и кога ништо посебно не е, не пак јас кога треба да сум главната. Страшно го доживувам тоа. И како после јас би уживала за цело ова време? Никако.. Опуштеност и јас, ни под разно не идат заедно. Џабе ми е колку и да се правам дека сум лабава, не сум.
Е сеа ме убеди, се селам Дојчланд и ќе барам само наши, има да праам растур со доор ту доор сејлс, а кирби да не сакаш да купиш?
Ами за мене ќе го купиш и ти ваљда а адидас на гости ќе ни иде шо сеа ја ли да те учам шо е шугармами
