Isto i na mene,jas sum prirodna ridjokosa a tie se najosetlivi na sonce,ajde da se selime za London,dobra ideja
Секој ден ги вадам децата во еден голем парк тука во близина, пешачиме. Ама буквално кога и да одам, а одеме по два пати во денот, таму пешачи и еден тип, и он како нас врти кругови, и по два пати се разминуваме. Прееска се разминавме, и после се завртев назад и он одеше позади нас. Незгодно ми стана више, незнам шо да мислам. Дали е манијак или е сосема случајно. Ама како бе, кога и да одиме и он се појавува таму.
Кога на работа сум асистент, и ако имам јас тумач работа барам помош од друг помлад асистент, па и ако на него му дојде многу, и он бара помош од трет и знам дека стварно ко коњ работам.
Среќа за тебе, јас му викам на колегата имам премногу таскови, може да ти префрлам некој, и он вика слободно, и му префрлам, и тасковите му седат со денови, и им поминува дуе дате и јас си ги земам назат и си ги соработувам сама..
Сакам кучиња и генерално овака животни сакам, ама од комшии што ми испоредија кучиња од сите страни, сериозно почна глава да ме боли, недај боже на телефон да ме побара некој, од кучињата колку лаат мислам дека нема да можам да се слушнам, да си ги ставите тие кучиња дома во соба внатре да ви лаат, претеризам, градска населба толку многу кучиња, што е најтрагично не ги ни одржуваат буквално ми се повраќа кога ќе поминам од кај нив колку мириса, малограѓанштина, не е за секој град.
Женава што ја имаше вчера во медиуми дека исчезнала.. Прво дека врескала на телефон и барала помош, после овие што ја пријавиле дека е исчезната и дека едната нога и е 7 сантими покуса од другата(нема човек што едната нога му е 7 сантими покуса од другата, како би одел ако има такви нозе побогу), после дека жената пиша на социјални мрежи дека не е исчезната и не знае кој ја пријавил дека е исчезната.. Толку ми е смешна целата ситуација
Зашто кога поминува желбата за нешто, баш тогаш се остварува она што си го посакувал долго време? Сте приметиле ли? Веројатно кога нешто силно посакуваш го држиш цврсто во себе, кога ќе го отпуштиш тоа чувство тогаш се остварува.
Од дождот и невремето само проблеми Snažan vjetar u BiH odnio krov sa kuće u komšijino dvorište, ovaj ne želi da mu ga vrati
Да, ми се има случено одредени ситуации кои толку сум ги посакувала пред некоја година, но тогаш биле скоро невозможни, сега да си дојдат сами. Но разликата е што сега веќе не се осеќаш за нив исто ко тогаш. Почнувам да верувам дека кога ќе престаниш да "бркаш" нешто цело време, големи се шансите да си дојди само. Многу зависи од контекстот сепак, но многу ситуации се вакви.
Ми кажваше една жена на онкологија како ќерка ѝ на мои години имала рак на дојка и сега 10+ години покасно има и та самата (жената/мајката). Па се насолзи. Ама не за неа туку ко збораше за ќерка ѝ. За кај не "наоѓало" младите. И еј, прв пат осетив нешто. Не сум од камен after all. Good to know. Само ваљда спротивно ни беше грижата. Не дека не ми е гајле за мене, ама многу поќе ми е грижа за тие шо ги сакам. И та само во тој момент ко сподели ова, сподели уствари поглед кон еден од моите најголеми стравови. И са мислам дека најблиските ќе ги терам поќе од х1 годишно да прат прегледи. И така.
Обично го мразам дождот, ама многу cozy чувство е кога надвор врне дожд додека си лежиш во кревет под ќебенце.
