Другар ми еднаш ми кажуваше една дешавка шо му се случила абе се искинав смеење. Пошто тој работеше во пошта, пакетот што требало да го носи кај некого, кревајќи го во комбето се лизнал паднал и се скинал пакетот, а внатре дилда. И сеа шо прај како прај го лепел мател, сепак е интимно мора да не се гледа, оди ѕвони на ѕвонче, некоја старка по длабок корсет му отворила врата, и овој занемен длабоко во корсетот имало некое куче, абе тренерки лом му ги напрало од касање.
Често си размислувам, ако не беа социјалниве мрежи на што ќе го трошеше популацијата наша македонска времето што сега го вложува на дежурство во коментирање на фб (тоа посебно важи за генерацијата 50+) како и на постирање слики од секоја манџа, па се до изразување сочувство на некој што ставил црна профилна ... До толку веќе нашиот народ живее на фејсбук...
Читање весници, седење по кафани, зборување кој рече шо рече, по комшии разлевање бардиња и така... Не не оглупи интернетот, само дојдоја до израз некои глуперди да ги читаме и да се смееме.
Добро бе со шо,заслужив вака, ни поддршка ни да ме ислушаат одма на најлошото се мисли.. дај бе од најблиските барем грам поддршка, а не поттурнување, неам коментар
Јас го поминав тој период, ама среќа имав живеев на стара сопствена слава па неможеа да ме турнат на дното, и да се ситат што сум на дното!
Зафир ретардирани се или? За обична еднобојна торта на 1 спрат дваесет и нешо парчиња 4000 денари ми понудија. Кој дава толку за торта помала од еден батчик дали сте нормалниииии
Сфаќаш дека си на вистинското место, кога во теретана се слуша и пушта Лана дел Реј со Summertime Sadness Следно што? My Heart Will Go On додека правиш бенч, таман да се напумпа пекторалисот Ставете барем свеќа на средина и почестете чај од камилица
Интересно ми е како имам некој така слатко горчлив притисок за во недела, и следните две недели после тоа. Не е ништо битно, никој не ме тера, нема да ми донесе пари и слава, никој нема ни да го прочита моето име. Можам да се откажам и никому ништо. Само хоби е, издувен вентил, толку. Ама хоби што ме спаси кога не ми се живееше, што ме научи многу, што ме натера да излезам од една комфор зона, што ме натера да сфатам дека сум посилна од што мислев. Идемо
Денес сум благодарна за тоа што немам алергија на косена трева, а мирисот го обожавам, така што мераклиски си го пијам кафето на тераса додека долу ја косат. Добро утро и убава среда.
