Чим ја и облекувам, нема доволно години да седи на клупа пристојно во фустан, и најчесто е на лизгалка во истиот.
Денеска многу нешто на феминизам ме тера . Ај позз со песнава All day, every day, therapist, mother, maid Nymph, then virgin, nurse, then a servant Just an appendage, live to attend him So that he never lifts a finger 24/7 baby machine So he can live out his picket-fence dreams It's not an act of love if you make her You make me do too much labour The capillaries in my eyes (all day, every day) Are bursting (therapist, mother, maid) If our love died (nymph, then virgin) Would that be the worst thing? (Nurse, then a servant) For somebody (just an appendage) I thought was my saviour (live to attend him) You sure make me do (so that) A whole lot of labour (he never lifts a finger)
Не сфаќам како може да е вест на денот дека здравствени работници од договор на дело, добиле постојано вработување. Абе да работиш непријавен треба да е само и само за хонорари и студенти по кафичи, дуќани и тако даље, не за сестри и доктори во јебана болница. Со што се гордееме, мајке ми
Сеа со актуелнава тема со крстени и некрстени, си седам и си капирам како кај мене од авион се приметуе дека ,, не сум крштена ,,.
Нема ништо поубаво од плажа, море, мирисот на млекото за сончање. Одморот не можеше да помине поубаво, а сега одбројувам до вториот.
Не знам што ми е во последно време ама ,ќе ме "убие " носталгија... Се сеќавате на Тереза Руби Млади бунтовници ..посебно за руби се сеќавам дека од школо бевме на екскурзија и знам дека тогаш беше многу популарна а тогаш баш ја емитуваа последната епизода ,па наставничката ги молеше вработените да не однесат во просторија каде што има тв да ја гледаме последната епизода од руби Ми фали времето од порано ,кога повеќе се дружев со сите ,роднини ,другарки ...после школо sims, gta , msn ...некако бев посреќна за разлика од денес или само ми се чини...се помина многу бргу, спомените останаа
Само јас ли не го гледам фејсбукот и инстаграмот како себепромовирање? Не знам што да мислам за луѓе кои напишале во био работат тами, претходно таму, завршиле ова, она.. Не знам или сум многу приватна за такви работи или не знам да се пофалам. Една колешка на работа дури ме праша абе зашто немаш пишано дека овде работиш? Викам зашо да пишам тоа на фб? Па вели, одма луѓето поинаку те гледаат, повеќе почит ти даваат. Останав во прашалници. И ми остана некако мислава во глава. Дали не сакам да се фалам, дали ми е глупаво да пишам дека работам во вау фирма, вау позиција.. Сеа гледам положив, ностифицирав, апсловент, бла бла. Да, успех е и ср слагам дека треба да се сподели со најблиските, некако сме си горди сами на себе тогаш. Ваљда некако ако ја упакувам мислава, ќе сфатам.. ама сепак одлучувам да не споделам со сите јавно на фб. Или одма менуваш град на живеење, само стапне ли нога во туѓа земја. До мене е, знам. Ме занима што има во таа психологија да се пофалиме дека сме подобри од другите. Дека плаќаме нешто поскапо, јадеме поскапо, шетаме поегзотично..
Се согласувам, ни јас немам пишано каде работам по социјалниве мрежи. Маж ми на пример привремено отиде у Германија (ваљда мислеше заувек) и одма на ФБ слики одоздола мојот нов роден град
Али луѓе што учествуваат на гивавеј каде што подаруваат јуфки… Абе брат, 300 денари се кило јуфки домашни, па купи ги..
Исто и за пижама за трудници, и тоа докторка во една државна клиника. Мене би ми било срам да споделам такво нешто и 100% да е шансата да добијам а камоли за некој си giveaway .
Абе не е битно дали се јуфки или кило брашно битно за џабе е, како не сфаќате Македонче увек сака за Џ
