Знам дека созревам кога ми е поинтересно и продуктивно да си гледам документарки дома отколку да се спремам за ноќни излегувања. Додуша, никогаш не сум ни била тип што обожава класична ноќна журка составена од запивање по дома/кафана, па тетравење до некој клуб. Немам ни нерви да се спремам за такви излегувања, ниту многу соодветна облека. Дајте ми свирка за по патики, или пица, пиво и пријатели по дома за филмски маратон и супер сме. Е, и ко сестра ве молам, пошто бебешкиве влакненца на врат ми се креваат кога читам...ако не знаете странски јазик (доволно) - не се служете со истиот. Многу подобро ќе си се искажете на македонски и ќе бидете сфатени, отколку да се мислите за реинкарнација на Конфучиј со нешто у стил "Todey is new dey". Крајно, постои Гугл за помош. Плиииииис.
Дека во последниве две до три недели ме мачи страшна инсомнија! Па на што личи ова?! Па нели и јас заслужувам како и секое живо битие една трошка сон??!! Или пак сум некој ендемски вид???!!! Свашта, не е на арно ич у секој случај! Ќе почнам да пејам барбар со петлине, таман некоја занимација ете! А не вака досада жива, дремеш у четири ѕида, легната ко сардина и се вртиш као будала, башка рок-темница и си ги испробуваш сите можни пози... (на спиење секако) И единствено нешто што ми се врти у глава е глупата песма Инсомнија на Карлеуша, од Дивата (свиња) ЈК Туку ако некој има одвишок сон, може слободно барем малце да ми позајми! Фала многу и пријатно.
Незнам зошто очекуваат од мене да не грешам, ако пак погрешам сите ми го вртат грбот, зарем има еден човек барем еден кој никогаш не погрешил? Се преморив од докажување на спротивното, но и после тоа дали ме слуша некој... Дали? Кога е се добро сите се тука, ама каде се сега каде кадеее?
Пред една година го напишав првото мислење на Фемина и станав дел од форумската заедница.Читање постови, поставување прашања, многу одговори, шеги и цитати се дел од секојдневното логирање на оваа страна.Ако тогаш почетокот беше означен со виртуелно дружење и споделување искуства и информации, од денес во реалноста и официјално бројот еден има поинакво значење, живот со брачен сопатник. Работите секогаш се менуваат, само треба да им дадете правец на движење.
Колку е болно кога не можеш да му помогнеш на сопственото дете.... Знаеш, чувствуваш дека тагува ама немоќен си..... Душата те боли, го гушкаш и бакнуваш,ама знаеш дека му треба нешто повеќе... Му треба и другата прегратка за да биде среќно....Болно е секогаш кога ќе го погледнеш да почувствуваш тага бидејќи никогаш повторно нема да го види неговиот лик, да ја слушне неговата смеа, да се најде во неговата прегратка...... А знаеш дека бескрајно го посакува тоа....... Се кршиш на илјадници парчиња, ама не дозволуваш детето да почувствува колку ти е тешко..... Или можеби само се залажуваш???? Можеби ја чувствува твојата тага, го гледа сожалувањето во твоите очи и се обидува да ти помогне, да те насмее, да те направи среќна, да ти покаже дека е силно...... А тогаш чувствата уште повеќе ти се мешаат ..... Среќна си дека и покрај се се имате вие двете, но тажна си бидејќи чувствува страв да не те изгуби и тебе, има потреба да се грижи за тебе, да те заштитува, да те прави среќна..... Се прашуваш зошто ова мало суштество требаше предвреме да созрее и да ја почувствува горчината на животот....... И тогаш на градите ти се спушта некоја огромна тежина..... Почнуваш да трепериш, да се гушиш поради она што можеше, но никогаш нема да биде .....А во главата постојано ти се врти една мисла..... Не сум важна јас, моите чувства и потреби..... сакам да дојде ден, живеам за тој ден кога ќе го погледнам моето дете и ќе почувствувам дека е навистина СРЕЌНО!!!!!
Некогаш најточниот одговор за нас се наоѓа во тишината. Друго е тоа што често одбиваме да ја слушнеме нејзината порака.
Се молам постојано за мајка ми конечно собрав храброст и го свртев нејзиниот број, ја охрабрував и велев дека брзо ќе биде со нас, дека ја чекаме дома, се расплака, стискав заби да не заплачам и јас.. Само нека ми оздрави, друго ништо не барам
Недела. Уште една од многуте сиви, морничави, Недела, онаква каква што јас не ја сакам. За учење не правам муабет, за средување.. Но сепак сето тоа некако денес не влијае на мене лошо. Толку многу сум расположена, радосна, среќна и сама незнам зошто. Чекам еден позитивен одговор и едно ветување да се одржи и ќе бидам најсреќната девојка. Имајте најубав ден. Многу љубов.
Вие шо глумите светици,глумете си слободно,али ние кои шо не сме баш надарени со глумачки способности,олабавете не. Фала многу,пријатно!
Бугарските пасоши биле предавство кон земјата. Во овој момент, не ми е гајле колку сум патриот и колку не сум, колку се понижувам и колку не се понижувам. Едвај чекам да излезе оној на сестра ми и да си оди одовде, да престанат овие нервози и маки.
Прва работа :Толку многу неоснован хејт е последица на нередовен секс. Или немање јајца да се каже тоа што треба, па се собира се' и се хејта сешто. Втора работа: не сме свесни колку сме среќни, се додека не ни се случи нешто лошо. Додека ни е добро, не мислиме дека има полошо, па и ова добро, го обезвреднуваме. Некој писател, не се сеќавам која книга беше, пишуваше - оди во болница, види ги болните колку им е тешко. Оди на гробишта, види ги луѓето како плачат по најмилите. Ќе сфатиш дека доволно е она што го имаш, наместо да го немаш. Затоа, кога плачете за најновиот ајфон или таблет, кога проблем е кога нема интернет или таксито ви каснело, помислете колку ви е убаво со она што го имате. Трета, ако сами не го направиме животот убав, тешко дека ке дојде некој друг да ни го направи.
СДК Денот недела на многумина им е депре ден, поим за душевно потиснат и меланхоничен ден. Мене неколку години наназад ми е поим за единствен слободен ден посветен исклучиво на мене и моите потреби, бидејќи сите останите денови во текот на неделата ми се реквирирани т.е насилно одземени, а времето и обврските мора да се подредуваат според други фактори и да се класифицираат во една одвратна рамка што ги впива позитивните емоции и те претвора во суштество кое едноставно сака и чека недела да дојде. Друго што забележав вчера и што сакам да им пренесам на оние што се излажаа да го посетат Булеварот на книгите организиран од Club Matica. Бидејќи на нивната страна се дозволени исклучиво коментари од луѓе што паѓаат во несвест за цени што се повисоки од редовната цена во други книжари и се` што не се совпаѓа во таа рамка е избришано, јас ќе го повторам напишано од вчера - не губете време и пари за белетристика на македонски јазик со наслови што личат на клуб за осамени срца. Истата книга од Маркес ќе ја најдете во Книжарница ТРИ за 450 денари редовна цена, додека во Club Matica за 500 денари со попуст од 15%.
СДК кога пишувам одредени мислења не значи дека се посветени некому. Вие што се пронаоѓате, тоа си е ваш проблем.
Незнам зошто но некои личности толку многу се оптеретени со мене па може дури и ме сонуваат ми посветуваат статуси бре бре . Луѓе олабавете бе ... па не сакам да сум во центар на внимание ...само ќе ве прашам во кој филм сте влезени бе глумци едни ? Слики уфилмани на фб и уфилмани приказни само мегу себе да си правите мене не ме мешајте во вашите филмови... смешни сте бре аман
Фајнали дознав каде е Bookstore .Јас скапав барање и ја најдов.И на излогот имаше и книгата која ја барам доста време. Само за жал ги потрошив парите на лакови.Ќе треба пак да собирам.Чувајте ми среќа да е до 400 ден кингата.
Ништо не ја оправа тмурната недела како подарок пар чизми Бата од братучетка ти. Ем ти е незгодно, ем ти е убаво, ем ти е љубовно, ем си викаш - леле колку сум жена, едни чизми ми заменуваат љубов. Сепак повеќе сакам да подарувам, отколку да ми подаруваат... Веќе смислив какво новогодишно пакетче ќе ја чека под мојата елка и ручече!!! Слушам чизи музика, се движам од Александра Ковач до Спрингстин, ако отидам до Коен, рачунајте следно е сечење вени со пластичен нож. Ќе забегам во размишљање на длабоки животни поенти. И замисли другарка ми ме мести да ме носи на место каде што е тој вечерва. Колку глупаво. Бегаш да не го сретнеш и излегуваш да го сретнеш... пакости! Сепак ќе си седам дома и ќе си легнам во 10!
Има нешто во неделите што те тера да размислуваш за се што не ти чини во животов. Да се запрашаш кај тераш и што правиш. Нејќу богами да мислам, нек биде понеделник што брже.
Воопшто не ги сакам неделите, како во погорниот пост што имаше напишано, ме тераат да мислам на сите лоши работи што ми се дешаваат во животот , пасивна сум , само сакам да спијам а знам дека имам еден тон за учење и дека школото и оценките се работи на кои треба да се фокусирам максимално ако сакам да бидам успешна понатаму и да бидам изградена и образована зрела личност. Иако многумина не ги сакаат понеделниците, за мене се нов почеток, понекогаш почеток за поправање на се што не ми чини, почеток за некои работи да ги направам поинакви. Времево исто многу ми влијае на расположениево, што ми се дешава....Почнав и во темава да пишувам затоа што имам за учење а крајно ме мрзи. Се надевам дека остатокот од овој ден ќе ви помине убаво
