Сакам да кажам...

Денеска е ден кој е навистина посебен за мене, па нека биде и за сите други верници.
Им посакувам на сите многу здравје, среќа, радост
Нека е среќен и вечен празникот!
Мир Божји Христос се роди

 

Не дека сум традиционално воспитана, не сум, баш напротив, многу сум отворена за нови работи и покажувам разбирање. Ама не можам да разберам некои работи. Дали премногу сакам да почитувам некоја традиција, не знам, стварно. За мене, празничните денови ми се едни од најубавите, што треба да се поминат во кругот на семејството и најблиските. Ама....

Не ми е јасно што мајка бараат да скитаат по ресторани и по дискотеки за Бадник и за Божиќ. Како беше таа, каде и да си, дома да си. Дали навистина нема други денови во годината, па мора баш вчера и денес? Дали мора да се пие без стоп? Нели имаат желба еден од најголемите празници да го поминат во кругот на семејството? Можеби некој навистина ужива во тоа, ама јас на Божиќ не можам испаднам на кафе и да дремам дома така, да не одам кај баба ми на ручек. Или па да не седам да се муабетам со моиве. Празно ми е ако денот го поминам така по глупости, како да е секој обичен ден, а еве не е. Денес од гости по гости, ама за тоа ми е денот... од сабајле до вечер, баш преубав ден да се видиш во домашна, опуштена атмосфера со тие што ти се најблиски. Еве и јас вечер ќе се видам со мои поблиски другарки, другарки веќе 10 години, ама пак ги рачунам веќе како сродство, пак на гости, пак домашна атмосфера.

И ќе зборувам зборувам, па ќе се сепнам.... Можеби па и немаат кај да отидат, или можеби дома ситуацијата не е баш најпријатна. Можда па атеисти, не веруваат, никако не си да речеш. Па ќе заклучам дека сум многу среќна што имам кај да отидам на вакви денови и со кого да ги поминам.

Друго што не разбирам е како може да се толку бездушни одредени газди. Чиниш царот иде, (аша па и он ако иде) па мора сите дуќани и кафичи да работат. Извинете ама ме лутат неправди, навистина. Дали ви се верува дека персоналот внатре, во одредени места де, се цел ден денес на работа? Ќе работеле како и секој нормален ден. Па каде е тој ненормалниот и дали некој го има пријавено? Сигурно, впрочем, не му е прва година така. Ќе лепне некое евро на право место и ќе работи и 24 часа ако сака. А на прашањето дали ќе добијат празнична дневница, само жално се насмевнаа, одговорот ни е јасен на сите. Прва сум за тоа да се работи квалитетно и чесно, ама за ваквите газди, да земеш една палка и се' да му искршиш низ дуќан и низ кафич. фрустрации ќе си лечи врз сиромаштија.

Изгледа многу сакаме да се правиме Западњаци, Европјани, Американци, не знам еве, не сум паметна јас доволно да кажам. Ама не знаат дека баш тие најмногу ги почитуваат ваквите денови и празници, оди па најди нешто што работи кај нив на Бадник или на Божиќ, оти тебе ти прднало дека ти се пие Кока Кола а не Пепси. Не знам колку ги сакам поповите и тоа што го проповедаат, не знам дали сум голем верник ако запалам свеќа во црква, можеби ете грешам што размислувам вака... Ама знам дека почитувам празници, во традиционален дух. Сигурна сум дека детето ќе си го воспитам да почитува одредени денови и празници, годината е доволно долга да се види и да се дружи со секој. Кога е време и место, де.

А па да не отворам уста за тоа што се случува на телевизорот. Убаво знам јас не гледам. Го пишале вчера дедо Стефан, на МТВ 1, на главна телевизија, национална, ја описменуваш нацијата мори главна телевизијо, ГГ СТЕФАН. Кој ти е бре тој ГГ Стефан, о ти кој ги куцаш насловите на вестите, како фирма некоја да е, ГГ СТЕФАН, уште цртичка и АД да видев до него. Ете до толку непочитување, прво кон празникот па кон човекот, стај точки бреј, отвори книга види како се пишува, прашај некој пописмен од тебе, нели ти боде очи - ГГ. Како градежна фирма, е така, да прашаш некој што не знае кој е ГГ Стефан, тоа ќе ти рече. А чувај Боже да ни пуштат некој семеен филм, да се посмееме, да се расположиме, па некоја емисија со староградска музика за на ручек да слушаш, нешто децава да видат, научни емисии и документарци веќе е квантна физика.

Затоа, драги Феминки и по некој Феминковец, заклучокот ми е, не гледајте телевизија за да не оглупавите, бидете си со домашните оти времето лета и не секогаш ќе можеме Божиќ да го поминеме со нив, покажете заби некогаш, работодавачот не ви е врховен робовладател и уживајте во празниците. Секако се' е јабана ојдено веќе одамна.

 

Задоцнив јас еден ден,но сега се сетив.
Вчера,пред две години бил многу убав ден бидејќи ми текнало да се зачленам на фемина и до сега не сум го зажалила тоа,туку напротив,мило ми е што било така.
Не сакам многу да ја разлигавувам работава,така да само ке им се заблагодарам на сите кои ми делеле совети,кои ме бодреле кога ми беше тешко но,фала и на оние кои ме навредиле овде,на форумот.

Туку,среќен нека ви е празникот,христијани!Христос се роди!Денес Исус се родил,утре јас

 

Во право си... Не знам зошто постојано се бунтувам кога всушност... да... тоа ми се случува. Ми ги читаш мислите изгледа.
Не можам да те сфатам. И најверојатно никогаш нема да те сфатам затоа што не сум родител. Но затоа ти мене можеш да ме разбереш. И ти си бил луд тинејџер некогаш. И ти си бил заљубен, си правел глупости, си се бунтувал, си сакал да го прошеташ светот, зарем не?
Ти читам во очите, еј.
Ме прашуваш дали се пронајдов себеси во ликот на младиот бунтовник од книгата. Секако. А ти знаеш повеќе од се`. Знаеш како се чувствувам, а знаеш и зошто. Никој друг не може да ме сфати. Никој друг не може да разбере од каде тоа чувство. Освен ти.
Но, се плашиш да кажеш. Се плашиш да признаеш дека како родител имаш направено многу грешки кои не можеш да ги поправиш. Не, јас никогаш не реков да го сториш тоа. Никогаш не те обвинив за ништо.
Само ти кажав да не ме прашуваш затоа што знаеш од што ми се овие белези. Те молам не ме прашувај. Те молам! Премногу боли. Боли да раскажувам што и како. Но, ти знаеш. Иако не сум разговарала со тебе за таа ситуација никогаш, ти знаеш, знаеш од каде дојде тоа чувство и знаеш дека никогаш не може да исчезне. Затоа што... врежано ми е во срцето. Болката ми го пресекла срцето, а јас се мачам повторно да го составам. Ќе треба многу време, но со твоја помош би можело да биде многу полесно. Сакаш да ми помогнеш?

 

Дојдов да ви посакам убаво да си го поминете празникот. Поминете го со некој што го сакате, со некој што ви недостасува. Затоа што можеби ќе ви биде последниот Божиќ заедно. Затоа што секој Божиќ е последен Божиќ. Празниците ги зближуваат луѓето, затоа што од ден на ден чувствувам како сите се оддалечуваме. Барем празниците не зближуваат. Христос се роди, за многу години празник.

Минатиот Божиќ се надевав на вечност. Имав гадна караница со некој и си помислив, сега или ќе се простиме еднаш засекогаш, или ќе се разделиме засекогаш. Ама згрешив, затоа што ништо не трае засекогаш. Веќе не се надевам на вечност. Овој Божиќ посакувам само работите да се средат, здравје, среќа и љубов како за себе, така и за останатите. И посакувам мир во душата.
Овој ден многу го чекав, многу. На Божиќ повеќе му се радувам отколку на Нова година, затоа што просто е, Божиќ е маѓичен. Божиќ е едноставно прекрасен ден. Се чувствувам како дека денес се ќе се среди. Се, се ќе се среди. Божиќ ме потсеќа на собрано семејство, пријатели, љубов, насмевки. Според мене, апсурдно е што на Нова година и се придава поголемо значење од христијанскиот празник Божиќ, но сепак никого не обвинувам затоа што тоа е само мое мислење. Иако Божиќ ме потсеќа на собрано семејство, моите пред малку излегоа, отидоа на слава, останавме само јас и мојата стара пријателка. Јас и баба ми. Не дека правиме нешто посебно, таа си гледа Сила, а јас само што ја затворив книгата Хари Потер Ги чекам другарките. Ќе го поминам Божиќ со најпрекрасните личности.

 

Чудо некое колку животните некогаш знаат да споделат со тебе најубави и најискрени чувства, додека луѓето ќе ти бодат ножеви в грб, а кога ќе се завртиш ќе те опсипуваат со лаги, ќе те китат со нив како цвеќиња во косата.

Не, никој не ми заби нож в грб затоа што на потешкиот начин научив дека ретко кому може да му се верува.
Да, се топам кога мачкава ќе ме погледне со тие нејзини очиња и полека, гледајќи ме в очи, заоѓа со погледот, замижува, дарувајќи ми kitten-kiss.

Среќна

Spoiler: Ми се јаде, ми се плаче!

Чудно е на сред празници да се жали човек дека ужасно му се јаде. Обично сите се жалат како се прејале.
Ама еве, мене ми се јаде, и дремам дома како мисир, чекам да ме соберат моите да одиме кај тетка ми па таму да изедам пола маса соси чаршаф

 

Дечки бе, арни ли сте?
Знаете како... ми иде вака сите да ве гушнам.

Имам толку нешта за кажување, а не знам што да кажам.
Скоро сум у -10кг. Фак ју, руска салато, месишта, колачиња - не ми можете ништо, не ве апам!

Иначе јас сум брука на годината.
Така, на дневна база се глупирам... ненамерно.

Падна снегот... паднав и ја неколку пати.
Отатко прекинав да ги пишувам тука глупостите, почнав да ги заборавам.

Пред некое време, се качувам во автобус, се испочукав во едни куфери во автобус. И' викам извинете на женава, она ме глеа на криво. Ја па извинете, она па ме глеа на криво. А си викам сеа нема да те молам, не примаш извињење - не примаш.
Се вртам, глеам некоја скроз трета жена ме глеа уште покриво и си ги зима куферите.

Ќорава будала.

А знаете колку е зезнато да си идете на улица, да си мислите дека до вас има некој и така си збоооорите, си збооорите, си гестикулирате со рачиштата и наеднаш слушате некој позади вас како ви се се смее, оти сами со себе зборите веќе некое време?
Па добро, бе... ако више си решила да кружиш, барем кажи ми. А не овака ја по улици сама со себе мОабет да си праам.

Забораив најверојатно многу работи да кажам. Повремено си осеќам и лептирчичи у стомак и така.

И знаете што сакам?
Е ОВА САКАМ У АВТОБУС! Да се исќезам за сите пари, додека не ме заболат стомачните мускули.


И секако, среќни празници дечкиии!

 

Дали некогаш доаѓате до заклучок дека единственото време кога мислите само на себе е времето кое го поминувате додека се бањате?
Епа јас кога се бањам се чувствувам најубаво. Го осеќам мирот и тишината која ми била потребна цел ден.
Со други зборови, уживам додека се бањам.
И не искачам се` додека не ми се набабрат прстињата ^ ^

И да додадам. Уживам исто и во слободните денови од работа, како овие два дена што беа.
Од утре пак иста песна. Куча - посо, посо - куча

 

Тажна и осамена е таа едносмерна улица полна со омраза и горчина и искрено ми е жал за сите што тргнале по неа, затоа што да си непособен за љубов кон никого па ни кон самиот себе, веројатно е најголемата казна што може да му се даде на човек.
И жал ми е што и премногу огорчени млади луѓе сретнувам и се прашувам каде ли им отидоа волјата, енергијата и љубовта кон животот.
Стварно разбирам и да ти е мачен животот и да имаш триста проблеми над глава и дома да не се сакате и дечкото/девојката да не ти е по мерка и туршијата да не ти се погодила и комшијата да ти бушел цела ноќ врз глава и се' се' ама баш се' ама не разбирам како може никогаш и за ништо да се нема убав збор, постојано нешто да се мрчи и да се мрачи, да се кука и да се плука, да се јаде вафли по цел ден и да се дели ум по народ, со така еден надмен тон без никаква вистинска позадина, дувајќи се ко џанам којзнае што се кажало и којзнае каква мудрина се споделила.
Лесно е постојано да се осудува и да се бара мана, за тоа без утка секогаш ќе успееме, ама оди дај решение за нешто, разбери некој, влези му во кожа, сослушај го и сфати го...е тука веќе голема е можноста да имаме проблем.
Едно е да си човек со став, друго е да дадеш здраворазумна критика, трето е да си моментално бесен поради некоја причина, ама сосема четврта работа е да си постојано огорчена личност која плука и хејта се' живо, диво и мртво...и верувам дека никој ќар од тоа не видел, туку на крајот на денот само душата си ја зацрнил.
Животов не е ниту цвеќе за мирисање, ниту многу розев и лесен...верувам сите добро знаеме, ама сепак е убав и најголем дел од времето самите си го кроиме и одлучуваме кормилото на каде ќе се врти, а доза позитивност секогаш ќе влијае на тоа да се појави „добар“ ветер и да не потурне во правата насока, убедена сум се' повеќе и повеќе секој ден.
И стварно е поубаво кога човек живее со отворено срце. Можеби не секогаш делува така, но големата слика кажува се'.

_____________

Меѓу другото среќни празници драги феминки, одамна не сум пишала, ме совлада превкусната храна и топлата домашна атмосфера.
Ви посакувам многу здравје, љубов, душевен мир и благосостојба.
Прва тура частам јас

 

Убедливо најмоќното оружје за манипулација е стравот на човекот. Толку стануваат беспомошни од своите стравови.
Кога не знаат како да ја протолкуваат твојата закана се повикуваат на внатрешните демони. Не секогаш е неопходно добро да го познавате нивниот најголем страв. Доволно е да знаете дека имаат повод да се плашат да не ја удрите нивната слаба точна.

 

Cistata sovest e najmeka pernica...

 

Овие празници се некако посебно еуфорични, зачинети со милион вкусови на јадења од кои стомакот ми изгледа како во девети месец бременост, со кикотење додека по стоти пат се прави „живели“ и степенот на загреаност на атмосферата оди кон „глобално затоплување“, кога и најсрамежливите и најпребирливите имаат потреба од гушкање, па макар траело колку животот на една снегулка падната на волнена ракавица.
Неколку пати легнав и станав од топлата постела, ме поткрева некој внатрешен немир, илјадници мисли како стампедо протрчуваат низ мозокот,слатки маки испреплетени со нишки страв - што би било кога би било? Па се прашувам, дали само на мене ми се случува, или тоа е всадено во психата на секој човек, кога ти се случуваат убави нешта, да не можеш целосно да им се препуштиш, едноставно не можеш да ја поднесеш нивната спонтаност, најверојатно поради сомнежот дека нешто може да ја наруши таа хармонија, бидејќи е предобро за да биде вистинито.
Не сум тип кој ладнокрво лакира нокти, јас со ако треба со нив и гребам по ѕидови, за да постигнам една зацртана цел...а некои тоа го нарекуваат амбициозност...до некаде можеби и се согласувам, но јас сепак би го нарекла упорност.
Денеска на парче хартија цртав облачиња, напуфкани како од цртан филм,како сапуница од коритцето на тазе бањано бебенце и воопшто не знам зошто во моментов и ми текна на нив, можеби потсвесно барам некаква симболика...преморена сум да анализирам...
Одам повторно да го преколнувам сонот да ме земе...

 

На некои работи им е судено да останат во самотијата, внатре во тебе. Никогаш да не бидат проговорени, никој да не знае колку те мачат.
Бидејќи мора така да биде, така растеш, така учиш сам да се справиш со работите.

 

Заеби се, ако немаш на кој да размислуваш додека патуваш и гледаш низ прозор....

 

Повеќе искрени честитки добив од рандом луѓе на улица отколку од некои што ги знам.
Причина зашто ги избегнувам социјалните мрежи кога е празнична фама, е едноличноста на постовите, а мултиличноста на испраќачите.
Не очекувам да се појави Шосер или несуден Милтон, ама празнична рима на српски ме вади од кожа!
Иде со „Сретан вам Божич, бла бла, среча, здравље, осмех...“
После 20 минути следи епско самовоспевање со нешто а ла Умри од Стоја, за на крај да се даде фин финиш со Семе Синапово мудрост околу небитноста на хејтерите и/или слика од Богородица за среќа(?!)
И во рок од саат време, блажената особа смени три расположенија.
Какви хејтери, џигеру мој динстан? Да не освои тврдини, па ти завидуваат?
Да идеш во Камбоџа, па во рурално Мексико да помагаш, со задоволство да те прати човек, они кафе свариле, го ставиле врз книга за мирот, а книгата врз шарена чорапа и држ ме мајко.
Богати, о, ти духовно олицетворение на мудроста и Пакс на денешницата!

Јес да дома не сме некои религиозни, но почитуваме традиција...ама мајке ти твоја (пардон што францускиов ќе го вмешам во реченицава), ебате што ми се пласираш ко да си реинкарнација на Дева Марија ако си ја споделил/а Богородица или деца од Африка што збираат лајк за вода.
Врхунац, брате! Ореол за тебе и по една сребрена рака за твоите дома!
А, живеам меѓу две цркви, од кои на едната во двор ѝ гледам од тераса. Дами и господа, мир Божји, сретан вам празник type, се испотепаа за гранчиња. Се гураат бре, влечат тоа гранките, буквално букети собраа. Попов мавта со раката, им збори нешто...небитен е, нив Бог ги повикува од купот.
Границата помеѓу урнебесно смешно и ретардирано-трагично, е нејасна.

Ај, среќни празници, бидете умни и запомнете дека, во дупкава кај што сме, никој од нас не е толку битен и моќен за да го чува слика од Богородица или да има хејтери пошто прднал прв во 2015та.

 

More i site naucivme da servirame blagodarenie na socijalnive mrezi.
Porano imase zeni so navistina vesti race im priznavavme i si vikavme za na pomos.
Ama aj odi ne nauci koga samo tvojata novogodisna i bozikna trpeza ke ostane ne slikana?Abe pak mozevme da ja vikame zenata ama ako ne izdade na kraj ako ne ja tagneme za remek deloto?

Neka mi prosti ako nekoj se prepoznae.Cat pat i sama se prepoznavam

Baska dvata prsti so pareto megu niv.Pa ako se nema izvonreden manikir?Tragedija
.
Vrv na se ke povtoram po vtor pat.
Ajde vencavka,pa krstevka,ama nemav videno slika za pricesta i molitva direktno od nastanot.
E toa e vistinski vernik.

 

Не знам колку е добро кога се памтат разговорите, кој, кога, што, зошто кажал, можеби од една страна е корисно тоа, особено кога некој сака да те надитри, мислејки дека доста успешно го прави тоа или во оној момент кога истата личност збори за други, се фаќа сама себе си на дело, односно како да тоа што го зборува важи за неа/него, а не за другите.

Мислам дека кога би паметеле се, страшно би било.

 

Значи, има личности кои толку се негативни што не знаат што е шала.
Колку и да сакаш да пренесеш дел од својата позитивност не вреди пак ќе преовлада она намќорското во нив.
Сите си имаме среќни и тажни денови, ни во бајките не цветаат рози без трн.
Но, ќе се трудиш, место да гледаш кој каков е, кој што има, кој што прави, за промена дај му ритам на својот живот и остави другите да го водат својот по свој ритам.
Не заборавај и твојот како и нивниот еден е нема реприза, нека во истиот превлада доброто а не злото и она намќорското.