оваа одењето на забар ми претставува голем проблем едвај збирам сили да одам и цела сум во паника а и стравот од темнина секогаш кога се вракам сама од некаде а е малку покасно брзо одам и нон стоп се завртувам да нема некој позади мене и стравот од кучиња ептен се зверосувам од големи мислам дека секој момент ке се фрлат на мене .
Некрофобија се секавам како мала секогаш кога ке ја слушнев оваа музиката со кој го носеа мртовецот по улица повракав и се онесвестував....не дај Боже да треба на погреб да одам дури кога знам дека во некоја кука имало во скоро време мртовец мене ми е страв да идам на гости таму...комшијата спроти мене кога умре кога си идав од излевање мислев дека ке ми излезе од гаражата-страшно Офидиофобија кога одиме летно време на излет абе само гледам лево десно горе доле демек баш зад мене или до мене ке биде...уште пострашно кога ке почнам нагоре да гледам демек од дрво ке ми падне Кинофобијата е страв од кучиња мојот најголем страв и проблем во животот...сама никаде не одам,кога треба да одам некаде на гости каде знам дека има куче се јавувам ги замољувам да го врзат или затворат...и иако знам дека го сториле тоа јас пак седам на трња...во Струмица еден период беше многу добро кога беа ги собрале овие скитнициве сега пак...на секој чекор куче да ти е страв до дукан да идеш....овде сега во Сло се навикнав некако дека нели сите си ги држат затворени ама куче е бре тоа ке скокне и ете ти...уште па кога ке видам капија отворено а ми велат не секирај се нема да излезе од двор надвор ма дај пред некој ден ми се деси додека седевме на кафе во кафич до нас седна една со кучето едно големо црно и тоа како да позна дека имам страв само накај нас гледа и дојде и легна до нашата маса не да се препотив ке умрев мислев во гаки ке се помо*ам.....Најглупо ми беше кога прв пат отидов кај дечко ми иако ме предупреди дека неговите имат куче и дека нема шанси да ми рипне или нападне..луге брука една со лугево на брзина се поздравив само што поскоро да влезам внатре и потоа им се извинив,а видов дека дечко ми се разочара од мојот начин на запознавање ама потоа кога му објаснив што чуствував кога куче ми е во близина ми прости....сеа Џеки (кучето им) ми е добар и јадење му давам кога сум кај неговите ама само он друго ЈОК
Дефинитивно, најголем страф имам од пајаци. И не само од големи, и од мали. Недај боже некоја Тарантула или Црна Вдовица да ми донесат x)
Клаустофобична СУМ дефинитивно но од многу мали простори!! А како се вика фобијата која те тера на паника и губење воздух кога си во гужва е тоа го имам многу!! од тоа мислам и по концерти многу не се движам
Мама ! Јас имам ајкулофобија Се ужаснувам од самата помисла на ајкули , а посебно од оние нивнине хард кор насмевки
3. Клаустрофобија Клаустрофобијата е страв од затворен простор; вообичаено кај луѓето се развива овој претеран страв како резултат на чувство на заробеност. Луѓето со ова нарушување, особено ако истото е поизразено, избегнуваат да одат во затворени простори како пештери, тунели, па дури и лифтови имаам голема фобијаааа ма каква фобија страав од заттворени места
1. Не се плашам од пајаци. 2. Можеби малку... 3. Нее, никако. 4. Не. 5. Нцук. 6. Не. 7. Не. 8. Порано да, веќе не. 9. Кога бев мала, сега не. 10. Не. Јеее...
малку ми е страв на заболекарама издрзувам иако ко мала не мозев да ги смислам па ги шетавме сите стоматолози по Скопјево со мајка ми офидиофобија-уште откако знам за себе имам, од тие мали одвратни зелени влечуги акрофобија- последица дури и понекогаш ми е страв по скали да се качам, незнам зошто
немам 10 но неколку имам пр. од стоечки солариум -ме фака паника после 5та минута(ке да е фобија од затворен простор) , од чавките низ скопјево ми е страв да не ми слета или удри некоа во глава
Не само од пајаци, туку од све што лета и не лета.. ( бубашваби, мравки, лептири, бумбари... ) ма од све и свешто, незнаете како викам. Фуфка, фуфка. :geek: Ептен малце, во лифтови. Од ова највеќе, навечер кога се враќам од веце, како трчам и право у кревет. Пауу. Само се плашам ако ми се приближува. Вака не. Пр. пред зграда имам еден куп кучиња, ама не се плашам од нив, само ако одат по мене. А вака да поминам покрај нив не. Крвв, бљааак.
1. Арахнофобија Оваа е најзастапена кај мене. Неможам да ги поднесам инсектите, и летачките и нелетачките! Викам како луда кога ќе видам некое од нив 2. Акрофобија Не, воопшто не ми е страв од височина. 3. Клаустрофобија Ниту од ова не патам. Не ми е страв! 4. Аерофобија Не ми е страв од летање. Повеќе пати имам летано со авион, така да не ми е проблем 5. Некрофобија Порано повеќе сега и така и така... 6. Страв од темнината Зависи, инаку спијам со запалено светло, ама не ми е проблем и да заспијам и со изгасено. Инаку онака во темни простории не ми е пријатно ама не и толку страшно... 7. Офидиофобија Брр, најмногу. Ги мразаам. Па како се влечат, па се мотаат. Никогаш не би се сликала со нив! Језиво ми е да ги гледам, а камо ли пак околу вратот или да ја држам во раце. No way! 8. Страв од забар Воопшто немам страв од забар. И како мала не сум имала, ниту пак сега! 9. Кинофобија Нее, кучињата ми се омилени животни 10. Хемофобија Wow! Кога ќе видам крв се ежам ненормално. Да малку (повеќе) имам страв од крв.
1. Арахнофобија Гледам спомнати се моите најголеми непријатели. Пајак - колку ужасно звучи тоа. Гадни се, се ежам кога ги гледам. Ако се наоѓам во иста соба со такво суштество, очите ги центрирам право во него и му го следам секој чекор ... додека да дојде некој да ме спаси. 2. Акрофобија Не, воглавно не ми е страв од височини. Не можам да кажам ''воопшто не ми е страв'', бидејќи сепак кога сум на високо место не се чувствувам баш пријатно. 3. Клаустрофобија Оваа фобија ме е наследена од татко ми. Избегнувам се што ќе ме натера да чувствувам ''потреба од воздух''. Од лифтови бегам како да ме мава самиот ѓавол. Непријатно ми е и на места каде има многу луѓе. Групни прегратки ме плашат. (Кога некој фудбалер даде гол и сите од тимот му нарипаат, се тресам како свеќа на ветер.) Кога некој намерно или случајно ме доведува во било каков тесен простор, кај мене проработува чувство за самоодбрана. Гребам, штипам, викам, туркам - се додека не се чувствувам сигурно. 4. Аерофобија Не, немам страв од летање. 5. Некрофобија Секако не ми е сеедно кога видам мртовец или кога слушнам за нечија смрт, но дефинитивно кај мене ја нема оваа фобија. 6. Страв од темнината Немам ни страв од темнина. Всушност, не поднесувам вклучено светло додека спијам. 7. Офидиофобија Повеќе би рекла дека имам траума од змии, одколку фобија. Како мала, змија ми има кружено околу нозе, се додека еден дедо не ја уби со стап (тогаш ми беше интересна да ја гледам како ми се вртка околу нозе, а сега се ежам при самата помисла на случката). 8. Страв од забар Воопшто не. Се забавувам кога сум на ''жешкото'' столче. 9. Кинофобија И овде се работи за траума. Сум била нападната од кучиња и неколку пати имам избегнато напад од истите. 10. Хемофобија Не. Не дека сум некој blood lover, ама сепак не ми претставува проблем да ја гледам.
1. Арахнофобија Немам страв од пајаци 2. Акрофобија Голема фобија.. 3. Клаустрофобија 4. Аерофобија за жива глава не се качувам во авион 5. Некрофобија 6. Страв од темнината Да,се плашам од темнина 7. Офидиофобија И од змии 8. Страв од забар Обожавам да одам на забар 9. Кинофобија Имам 2 кучиња дома така да не се плашам..уствари некогаш од оние улучните може да ме фати страв 10. Хемофобија 12 години имам а се плашам кога ме боцкаат во прст,а камо ли во вена Тууу од колку работи сум се плашела
Арханофобија, и страв од секакви инсекти. Многу ми е страв, рипам скокам, бегам, вриштам, пиштам, се само да не е до мене.
