Мене на кревет ме правеа операција,не на бокс Инаку исто и мене ми се случи,кога ме премести ја во собата после операцијата,таму раѓаа природно и кога ги слушав не можрв да заспија и си велам леле јас супер поминав Значи simonaTino истото како што го помина ти,истото буквално го поминав и јас,само што јас се породив на кревет,а ти на бокс
Па ако ти е страв од докторите дома породи се Мислам кога ќе стигнете таму нема ни страв ни срам, само нетрпеливост да ви го дадат бебчето во раце. Ајде со лесно
Да,имав кревет како кралица си лежев Ние првиот пат поминавме лесно,па за вториот да не правиме муабет,уште полесно
Симонче па ти ептен царски си поминала ја спаѓам во тие од другата страна што викале и сега пак тоа ме чека ...
јас сум со царски со спинална.значи влегуваш во сала најпрвин ти ставаат катетар,потоа те наведнуваат и ти ја ставаат спиналната која воопшто не ја осекаш,те легнуваат на креве,нозете ти ги врзуваат и ти ги умотуваат во мушами за да не се направат крв,потоа ти ставаат апарат за срцето,притисокот и инфузија во десната рака,потоа ти ги врзуваат и двете раце и си како Исус разпната.Потоа следува пердето земаат нож ли што ли ке е најпрвн малку те сецкаат и прашуваат дали осекаш неш,ако не осекаш продолжуваат со работата и кога го вадат душичето ке осетиш натискање кај ребрата и теглење како некој да те малтертира секако не боли тоа и во позадина ти имаат пуштено музика.и си слушаш дај ножици чекај јајниците да ги наместам и тн.и а ко ке го видеш бебушко може да ти ударат и некоја инекција за спиење која кај мене почна да делува дури во 22 часот а царскиот беше сабајле во 10:15 часот. и тоа е тоа.земало си дело и царски и природно ама како влегло така треба и да излезе не е е страшно само опуштено нема потреба од страв од доктори тие се толку пријатни сепак не е така како што се шират гласините.мислам јас супер поминав па сеа за др нз (за во штип зборувам)
јас сум со царски со спинална.значи влегуваш во сала најпрвин ти ставаат катетар,потоа те наведнуваат и ти ја ставаат спиналната која воопшто не ја осекаш,те легнуваат на креве,нозете ти ги врзуваат и ти ги умотуваат во мушами за да не се направат крв,потоа ти ставаат апарат за срцето,притисокот и инфузија во десната рака,потоа ти ги врзуваат и двете раце и си како Исус разпната.Потоа следува пердето земаат нож ли што ли ке е најпрвн малку те сецкаат и прашуваат дали осекаш неш,ако не осекаш продолжуваат со работата и кога го вадат душичето ке осетиш натискање кај ребрата и теглење како некој да те малтертира секако не боли тоа и во позадина ти имаат пуштено музика.и си слушаш дај ножици чекај јајниците да ги наместам и тн.и а ко ке го видеш бебушко може да ти ударат и некоја инекција за спиење која кај мене почна да делува дури во 22 часот а царскиот беше сабајле во 10:15 часот. и тоа е тоа.земало си дело и царски и природно ама како влегло така треба и да излезе не е е страшно само опуштено нема потреба од страв од доктори тие се толку пријатни сепак не е така како што се шират гласините.мислам јас супер поминав па сеа за др нз (за во штип зборувам)
Pepitce ne se sekiraj mila jas ke te druzam ovoj pat da vidam i na ovaa strana kako e Hev me iznasmea,kaj mene ne koristea takvi izrazi kako jajnici,nozinja i slicno Koristea medicinski recnik I nisto ne gi razbirav- sreka Smesno mi e ona cevce sto ja usmukuva plodovata voda kako na zabar zaburkanje se slusa
море мене водењакот ко ми го пукнаа си го осетив како ми се слекува по нозете и топлина како да сум помочана,ааа јас се си слушнав па како зачини за во манџа да ставаа,цревче јајниче,супер хаха
Uuuuu...morbidno mi e ova nekako ,jas bi barala malku oset,u nesvest ke padnam da slusam taka,a ti mandzice vikas
јас едвај чекав да ме извадат од таа болница бидејки имав патолошка бременост,и постојано со породилни болки кои гр гаууу несакам да ги замислам,цврста сум мн на такви раб занчи тоа е тоа,абе ајде било поминало ххх а докторката ко ја видов нели со пешкири дека операции ова она и и викам а ти др ајвар да не праиш вика да бе да еве една вика тука легнала па да земам бркалото да и забркам по стомакот нз јас бев премногу опуштена и едвај чекав да го видам „керка ми„ која на 4 д ми ја кажаа и на крај керка ми се роди со туле и се вика Христијан хахахаха
еее а пак најсмешното беше сите дома кажуваат женски имиња јас реков не мислам женско име оти не е женско машко е и они ајде и докторот ти кажа и со док се карав викам нема шански не е женско не дека мразам женско дете туку не сакам да ги има маките кои ги имаме наследно со носењето зашто и таја да се мачи,и сите вака онака де Јана,Глориа.Маријана и јас само се смешкам и ко се породив и звонам дома и и викам ајде четито нека се роди викам мој Христијан и свеки као избезумена заш не сум подновила име кумот ова она јас реков ко ке раѓаш ако сакаш и Крум го крсти по сите маки што ги видов во бременоста јас ке си го крстам како сакам и Христијан се вика поради еден е господ Христос кој ен чуваше,а ниту еден доктор не ми веруваше дека ке го износам сите ми рекоа да го абортирам јас реков ако е решил господ да го чисти слободно јас нема шанси.
Uf srce bravo na hrabrosta,normalno ti ke si go krstis,ete gledas izdrza i imas sonce od 5 meseci BRAVO !!! Me naezi
некогаш мора сам да си дадеш надеж инаку онака ке те утепа психа,јас додека лежев видов абортуси и свашта и заш да го абортирам сепак тоа си е наше дете мм ме подржа и заедно цело време што и да се случи бевме заедно и еве го срцката жив и здрав си се роди
