I jas denes se porodiv so carski veruvaj mi deka nemav nikakov strav znaev sto me sleduva.Se zavisi od tebe dali si panicar i kolku si slobodna osoba...
Леле мила фала ти многу за ова, незнаеш колку ме опушти сеа, и дури ме расплака од среќа дека кога ќе ги видам бебенцата ќе заборавам на се. Фала ти стварно од срце ептен си ми помогнала. Поздрав и гушки до тебе
Фала ти и тебе мила, па не сум паничар ама незнам каква би била во таа ситуација ама се надевам дека ќе поминам и јас како @Krofna* ❤️
Само опушти се, плус да не заборавиш имаш постојано сестри за што и да ти затреба, значи постојано се тука, си ѕвониш и доаѓаат дали за тебе дали за бебињата тука се, не си сама, ќе ти помагаат максимално. Али моментот кога ќе ти ги извадат просто ќе бидеш избезумена како до сеа ти биле во стомак, незнам неможам да опишам ќе го доживееш, ќе ти летне од гради
Јас се породив пред 2 месеци и како што кажа Крофна - ги гледаш бебињата и ништо друго не е битно! Болка при ставање спинал нема, секако се чувствува иглата, но не е болно. Постојано ќе ти го следат притисокот, откуцаите на срце, ти тече инфузија, со тебе се сестри, доктори, цел тим на луѓе кои си ја знаат работата и ќе ти ги донесат бебушите на свет Опоравувањето ми беше прелесно. Тоа што ти го пиша Крофна го потврдувам и јас и потенцирам уште еднаш - МНОГУ течности и да стануваш колку што можеш повеќе. Ќе боли првиот ден, па и вториот. Третиот ден кај мене беше некако драстично полесен од претходните.. како одеднаш да ја снема болката. Бебушите ќе бидат со тебе и ќе ти даваат сила Јас пак кога ќе раѓам (здравје Боже), пак би одела на царски. Не се плаши, сѐ ќе биде во ред и те чекаме во породилни
Фала и тебе многу мила, ептен сте ми дале и сила и позитивни мисли со искуствава ваши. Навистина едвај чекам да ги видам бебушите, ќе отидам со насмевка од шестка до шестка. И секако поске тоа ќе споделам како сум поминала. Ве гушкам
И јас се спремам психички за царскиот рез, иако веќе еден поминав пред 2 години ама беше со целосна анестезија. Сега ми кажаа дека ќе биде со спинална. Ми е страв да не изгубам свест, да не ми се качи или симне притисок, или такихардија да ме фати. Зошто знам и да си паничам иако се праам храбра до последно. И затоа не сакам да сум свесна додека трае сѐ. Психата ќе ме убие... Ама од ова што прочитав, не било ништо за паники... Па, ќе видиме здравје како ќе испадне.
@Jana06 женски добив од тоа било болката,цела недела ме мачеше еве сега баш добив. Не ме поштеди само 4 месеци и една недела исто само парацетамол можам да се напијам за болка?
Поднослива болка е за сега, јас и претходно сум немала болки големи освен првиот ден само тогаш сум пиела апче после гајле немав,а сега ќе видиме може се променило нешто
На оваа страница можеш да си провериш за било кој лек дали смее при доење: http://www.e-lactancia.org/
Ако доиш парацетамол лепото. Мене у бременост ужасна забоболка од циста ми смируваше. Има моќ сакам да кажам. И мене не ме поштеди. Првиот пат доев 3 м.мене одма после 40 ми дојде
Два пати со спинална. Верувај полесно е него ли да се будиш од тотална. И притисокот ми пајѓаше и на двата порајѓаи но пратат цело време анестезиолозите и ми кажаа а јас така тонев немав сила збор да изустам. Ме смирија одма тука ставија во инфузијата за пола минута бев нова. Плус одма бебе гледаш. И некако брзо проаѓа се
А дали е болно аплицирањето на анестезијата, кога боцкаат во кичма...ставање катетар и тие работи...?
