Именден

Сакам да кажам и да прашам блиски роднини ,преблиски.. чекате за именден да ве поканат или одите не поканети? мене ми е логично да поканат реално...

Модератор: Преместена дискусија од темата Сакам да кажам...

 

па не, братучед ми има именден на Божиќ и си одиме декоја година, се подразбира

 

На татко ми му доаѓаа до пред Ковид пандемијата. Никогаш не каневме никого. Последниве пет години, џабе смремаме, јас давам идеја да се поканат истиве луѓе, мајка ми вели дека за име не се канело. Си јадеме сами, 3 дена гозба, јашааа. Значи според бумерскиот закон, не се канело за име, сами треба да ти се тупат.

 

Одам ако ме викнат. Најискрено.... Се радувам ако не ме викнат

Не сакам собиранки.

 

Јас од она што сум сфатила досега, за именден се кани, а за слава не (тогаш можи кој сака да помини, не само блиски).
Е сега, можеби зависи од крај до крај, секаде имаме различни обичаи.

 

После пандемијата очигледно се променило секаде.
Јас знам дека ниту за именден ниту за слава се кани, и така сме правеле и така правеле луѓето за кај нас.

Јас си мислев дека само ние сме останале со 0 гости.

 

Храна за три светови. До 9 чекам последниве години како тажно кутре до масата, откако ќе добијам одобрение, јадам сѐ освен пачата(пача се служела тој ден, можда затоа и не идат). За слава се кани и кај нас обично, ваљда у секој крај е различно.

 

Јас знам дека за имендени се кани. И за куќна слава. За селска не.

 

Олеснете си го животот и себеси и на другите, јавете се по телефон дека ќе им дојдете на слава, именден, гости, што и да е.
Селска слава, градска, ваква, онаква...

 

Не се оди непоканет или без да се прашаат домаќините дали сакаат гости. Некултурно е.

 

Јас не ни прашувам дали сакаат гости. Ако не се јават, не одам.

Не знам како некои сами се канат за слави

 

или јави се честитај и ќе видиш дали ќе те поканат

 

За именден се кани.

 

За именден не се кани, за слава се кани. На име доаѓа кој сака, на слава обично поблиска фамилија се кани.
Ама сега ко што се станати луѓето намќори, ретко да се слави нешто.
А поентата на тие прослави е дружбата, и за жал, тоа веќе го нема.

 

Не бе, ќутат и се прават дека не се дома денови пред именденот и сами(?) си наговестуваат. А они да се кренат некаде и стават на јадење и пиење, први се.

На именден не се кани, обично вратата треба да е ширум отворена за било кого.
Едно време така и се практикуваше.

 

Пааа денешно време не секој чека именден така да би чекала да ме поканат или ако се навистина блиски би прашала дали ќе чекаат.

 

Зависи од место до место. Во градот каде што сум родена за именден не се кани, кој сака/знае дека славиш доаѓа и спреманото е на принцип на боцкање, а гостите се помини-замини.
Во градот каде што сум мажена се кани за именден и се спремаат софри, а гостите си седат цела вечер.

 

Точно. Не слави секој именден, а куќна слава секој има, на која сите се добредојдени и чест е да се дојде и без покана.