Најпосакуван подарок од детството кој никогаш не го добивте

Една другарка од маалото имаше ваква куќа за барбики и кукли. Неможите да си замислите колку и бев љубоморна. Секој роденден или Нова Година барав и...не добив

 

Сакав ролери, кога на пролет/лето децата низ улица се возеа, јас седев на клупа и ги гледав, кога дома ќе ме прашаа што сакам за роденден или некој празник веднаш скокав и кажував дека сакам ролери... и ги очекував секогаш ама не ги добив...

 

Истата приказна

 

Воки - токи.
Таква некоја желба имав за едно вакво чудо, секогаш сум им се дивела , ама никогаш не го добив за жал. Еднаш дури од пуста желба да имам и јас, ми текнува пробував и сама дома да направам. И нормално, погодувате, прилично неуспешен обид имав.

Сакав и летало да имам. Шарено и големо.
Една другарка имаше, и го донесоа роднини од Германија, и беше шема низ маало. Можете да замислите што било тоа . Па тоа беше доживљај кога ќе и дозволеа да го донесе надвор леталото и да го лета додека имаше ветер. Сите околу неа бевме собрани, со поглед вперен директно во д амејзинг тинг. И така она трчаше со леталото, ние по неа...

И креди во боја сакав.
Никогаш немав цело пакетче од креди во разни бои, него само од белите имав.
Кое разочарување беше тоа .

 

Се сеќавате на ова ?!?!

Кенгурко . Да, едно дете од маалото имаше и сите ја молевме да скокаме на него и друга работа се џамлии . Никогаш не ги ни побарав а ни добив , си мислев дека и мене еден ден ќе ми ги донесе Дедо Мраз. Детска фантазија

 

Многу сакав да ми купат книга за магични трикови, не знам од каде ми беше идејата за таква книга ама навистина сакав да учам тоа, но никогаш не ја добив. Мајка ми ми вика дека барала такво нешто, но никогаш не нашла, не дека не сакала да ми купи... Мммда.

И ролери секако. Многу сакав. Имаше еден период кога во градов секој втор имаше ролери и само што ќе дојдеше пролет се знае што следи - сите се надвор по улици, се возат.
И секоја пролет/лето изразував желба, ама јок.

Мишелке, зашто отвараш стари рани?

 

леле предобра тема

јас не бев многу по играчките, кукли мразев не ни имав не ни паметам дека сум имала ама пак затоа душа давав за книгата 1000 зошто 1000 затоа.

леле колку ја посакував таа книга на сите им ја купија беше атракција и кога одевме на гости јас ако ја здогледав право прашував да ја земам

нормално никогаш не ја добив.

и сега кога се омажив во спалната на свекрва ми ја здогледав истата. значи каков крик сум испуштила како мало дете а таа книгата сирота еден прст прашина фатила мене срце ми се кине.

кај и да е ќе ја прашам да ми ја поклони

 

Во моментов најмногу ми текнува на Ролерки.
Многу сакав да имам ролерки и да ги возам низ мало,пред зграда.Но никогаш,за жал не ги добив.Татко ми секогаш ми викаше кога ќе нарасниш,до овде кога ќе нарасниш до онде тогаш ќе ги имаш.А најчесто се мерев со фриждерот,и вренгилот од вратата.Прво требаше колку вренгилот да нараснам,па потоа колку фрижидерот...и така си се откажав со приказната за ролерките.Бев многу немирно дете,затоа и никогаш не ги добив.

После знам дека сакав една голема кукла бебе.И секогаш им барав но и таа не е добив,тогаш кога најмногу е барав наместо кукла бебе,мама ми донесе дома вистинско бебе.Се роди брат ми.И ми помина меракот за куклата.

После знам дека многу сакав една огромна куќарка, е баш ваква.Имаше една моја другарка,и кога ќе заигравме кај неа никогаш незнаевме да престанеме,остануваавме со саати да играме Инаку кога ќе им побарав на мама и тато секогаш ми викаа дека немало во нашиот град,неможеле да најдат за да ми купат.

 

Јас ја имав и куката со барбики, и ролерки ама немав квадрат ташна
Сите такви имаа во 1-2 одделение и понатаму, а јас одев со ранец поголем и од мене

 

голема кука за барбики, наместена со мебел и кен ! моја другарка од детството имаше таква. никогаш не добив голема кука, туку утешна награда мало слатко кукиче со чоечиња колку малото прсте
ја чував до скоро време ми беше мила, и и ја подарив на едно малечко

 

како повеќето куќичка за барбикии
никогаш не ја добив но за мојот 5-ти роденден кумата ми купи едно големоо креветче со бебе и јас креветчето го каправив како куќарка, виткав картон за да биде како кревет.. и си играв внатре со барбиките....

Спојлер

уште го чувам креветчето ...

 

Никогаш не добив убава гумена барбика ( од тие шо им се виткаа нозете ) и кен

 

можеби не е играчка ама многу сакав тротинет

 

Куќичка за барбики.. Одсекогаш сакав ама не сум го добила

 

и јас одсекогас посакував кукицка за барбики и некогас не добив. добив соба али не е како кука и сеусте посакувам па сто ако има 14 год хааххаахха

 

јас многу сакав да имам куче ама сестра ми имаше алергија и никогаш не ми купија куче..

 

Аууу се потсетив и јас, многу сакав голема куќичка со барбики ама само барбиките ги добивав