..дека понекогаш се плашам од сопствените амбиции, желба за просперитет, самодокажување и градење кариера. Се плашам од нереализираните и неисполнети сонови, дека ќе бидам никој и ништо, дека ќе преживувам месечно со едвај 150 евра, а нејќам. Тешко е да бидеш некој и нешто овде ако позади себе немаш некој влијателен, а јас немам. Признавам, се плашам од и за мојата иднина. А, да признавам и дека понекогаш јадам г***а без потреба.
Признавам дека сум љубоморна, дека сакам да биде се по мое ,да бидам главна и у центар на вниманието..Дека ми фали најмногу на свет баба ми која почина, ми фали љубов и ми фали среќа...
и јас исто така,хаха имам уште 5 испити леле се нервирам, и никако да ги положам а тоа е дека ме мрзи да учам ке станам вечити студент ,недај боже
Признавам дека кога ми ѕвони мобилниот со скриен број си помислувам-АХА,таен обожавател,некој копнее по мене ,сече вени.. Последниот пат кога тоа го помислив од другата стана на телефонот беше мојот братучед,да сме вртеле скара...
Признавам дека ги сменив делчињата. Знам дека на некој можеби ќе му создадам мал, ситен проблем ама ако не ги сменев па јас ќе си имав проблем.
http://www.youtube.com/watch?v=pW4efIaMrEc Дека песнава ми е гилти плежр на НАЈОПТЕРЕТЕНИ звучници. Само така ми звучи екстра добро. Не запазуем текст,поише убоо ми оди од мавањево на звучниците! Ама стварно па... Глеате колку сум искрена со вас?!
признавам дека сум хипохондрик! и тоа најголем од мравка правам слон мислам дека секоја најмала промена е знак за неизлечлива болест... тешко мене вака...
