Сакам да кажам...

Станав пеколно Скопје,но нели и вие заслужувате лето?Епа ви приредив едно прекрасно и пеколно лето,уживајте во секој ден од летото,и создавајте само убави спомени,не заборавајте животот е еден и единствен,живејте и уживајте во него <3

 

Среќен празник на сите што се од исламска вероисповед

 

Пред неколку години дома си најдов парче морска пена, кое потоа го обоив во праска боја како собата и на него закачив семејни слики. Ми се чини дека сум немала гостин што прв пат дошол кај мене, а не застанал да ги разгледа сликите и да праша каде и по кој повод се направени.

А бидејќи летово ѕидовите треба да добијат освежување и нова боја, моето дело ќе морам да го растурам и да го извадам од ѕид. Затоа решив наместо да ги враќам старите фотки, да ги сменам со нови. Кога имате фотограф дома, сметајте на тоа дека ќе имате еден куп албуми и милион слики од кои ќе ви биде тешко да се одлучите за триесетина. Секогаш се смеам кога ги разгледувам, ама дефинитивно најспонтани се фотките од еден мој роденден кога апаратот ни се заглави на тајмер Една слика нема како што треба Се сеќавам дека тогаш моравме да сликаме со тајмер од 10 секунди, па колку и да се местевме, за 10 секунди секогаш некој почнуваше да се смее или да коментира. И така си помина роденденот со многу блесави фотки на кои сите сме во движење

Ова ме потсети дека одамна немам направено фотоалбум. Сите слики што сум ги извадила од дигиталните апарати, обично завршуваат во рамка, евентуално во вид на честитка за роденден и слично. Се надевам во брзо време ќе направам една папка со интересни фотки и правец во фото студио

 

Им го честитам РАМАЗАН БАЈРАМ на сите оние кои денеска го слават овој празнил.

 

Ти си моето жапче, а јас сум твоето мочуриште, крекаш и скокаш насекаде околу мене.....ти водоземно животинче, пливаш во моите мисли, а стоиш во моето срце, мислам дека оваа приказна ќе заврши со тоа што јас кога ќе те бакнам, ќе се претворам во жаба, зошто ако ти се претвориш во принцеза, се ова ќе нема среќен крај.....јас и ти, заедно во мочуриштето, никој да не не најде, никој да не не побара

 

Сеуште им паѓа тешко во скопските слаткарници да донесат чаша вода иако сте нарачале колачи.
Чаша вода би требало да се подразбира кога нарачуваш благо. Трет пат веќе го пишувам ова на Femina forum.

 

Со братучетка бевме ми кај баба ми, демек кречено и било па ај малку внуките да и прочистат низ дома....
Малку ни сметаше во "работата" па ја замоливме да излезе, да не остави сами. И ок, жената со замина на гости кај сестра и.
Така таман почнавме, без да се зезаме, со чистење, сосема случајно братучетка ми го пронајде нинтендото и 5-6 дискети....леле живи радости. Јас демек посериозна и викам чекај да зачистиме малку па ќе го пробаме, ама какво чекање бе...одма го пуштивме, си работеше. Ајде дискетите, една игра, друга, и така си ја пронајдовме онаа со тенковите да чуваш орел
Се вратив во детството...колку убави спомени....цела зграда ечеше од нас две. Пцуење, викање додека влеземе во шема, псоле растур правевме. Пиво си туривме и заборавивме зошто всушност сме дошле тука.
Баба ми дојде после 2 саати, кога виде косата и се крена. Пола прозор со сапуница, пола со сјај, крпите расфрлани долу по под, ние седнати на весници пред тв, со пиво и урламе....
Да не навлегувам подоцна што се случуваше, битно ние супер си поминавме и битно станот е чист

 

Me inspirira ubavinata na Barselona. Se cuvstvuvam kako da pripagjam tuka, kako tuka da e moeto mesto. A mozebi i e. Ne znam sto mi nosi idninata, no tuka sigurno kje se vratam. Kje se vratam uste nekoj pat da gi vpijam site nejzini ubavini, da mi ja rasvetli dusata koga najmnogu mi treba. Ne sum bila tolku voodusevena od koga ja posetiv La Alhambra vo Granada. Cuvstvoto e magicno. Preubavi parkovi so neverojatni fontani i vistinski spektakl. Stara arhitektura koja ima mnogu sto da kaze, teatri, muzei, crkvi koi zracat so nivnata besceneta ubavina. Mali i tesni ulicki, sekoja so svoe znacenje, sekoja so svoj sarm.. Plostadi kade se slusa muzikata na ulicnite umetnici koi neumorno gi raspolozuvaat site turisti.. Ne znam kako bi ja opisala so eden zbor.. Malku se i deset dena za vistinski da ja doziveam..
Si legnuvam so planovite koi utre me cekaat, i mnogu novi mesta za zapoznavanje i istrazuvanje. Bidete mi dobri. Leka nokj

 

Морам да го споделам ова видеото негде.
Се стопив гледајќи го.
Новородено бебе не сака да се оддели од мајка му.
Дали има нешто помило на светот? <3 <3 <3 <3 <3

 

Како ми поминуваат годините се повеќе и повеќе мрчам за некои работи. Којзнае каква ќе бидам во пензионерски денови. Денес како некоја баба ја построив внука ми. Гледам лајкува другарки (во бикини), која од која погола. И не се проблем бикините ама ... во ред, знам, ви пораснале градите, изгледате позаводливо ама сеуште имате само 15год. Па тоа изразот на лицето.....
Јас: -Да не лајкнуваш!
Внука ми: -Ама тето како ти да немаш другарки. И не сум јас на сликите. Што толку се замараш. Па имаат они мајки. Нив и мајките им пишуваат коментари. Ќе видиш кога ќе имаш деца.

И да ви кажам снемав аргументи. Нели сеуште не сум родител, па несмеам да имам мислење додека не станам.Па затоа дојдов овде да си домрчам.
Па добро бе мајки, сте се запрашале ли како ќе се сликаат тие ваши деца кога ќе наполнат 18 год...
...И од толку многу казни не им текна на овие од власта да ги казнуваат сите родители кои на своите деца им дозволуваат да постираат провокативни слики. Јас да сум 500еур. од слика ќе направам. Па да видите тогаш како ќе ги отворат сите четири. И како ќе се заинтерсираат за тоа што прават нивните деца на социјалните мрежи. Срамота, па уште под сликата...
- Цела е на мама...
Барем знаеме чии пример го следи

 

Сакам да кажам ако маж ми ја преживее оваа ноќ ќе живее до 100 години.. Ова негово хрчење ѓи помина сите граници.. Кажувајте чаре оти ќе му бутнам чорапа во уста и од прозор ќе го фрлам. Ова не е хумано за мене ххаха

 

Сликата на профилот нели е да видиш како изгледа личноста со одредено име и презиме, барем јас така ја дефинирам.
Е сега, на слика машко и женско, а име и презиме машки- ајде сфаќам, може му е сестра, девојка, другарка, ама барем знаеш дека типот во прашање.
Арно ама, кога ќе видам слика со две девојки, е тогаш цела сум во прашалници, оти нели шансите се 50- 50.

 

Ми фалат некои особи. Ми фалат некои денови. Знаете, она детство и најдобрата другарка од детството.
Да, сега многу нешта се сменети. Да, имам друга најдобра другарка. Да, сменети сме и двете.
Но, детството никогаш нема да го заборавам. Можеби и немаше многу моменти кои вредат да бидат запамтени... Но, имаше личности кои дефинитивно вредат да бидат запамтени.
Сестра ми тогаш беше дете. Се дружев со неа, си имавме спомени. Јас бев дете... И не бев толку ранлива. Бев силно девојче кое ретко плачеше и издржуваше секогаш. А денес... подобро да не зборувам. Мислам дека е доста. Можеби и треба да го избришам ова и да заборавам на детството. Можеби треба да мислам за иднината. Можеби не треба да размислувам за оние кои најверојатно го заборавија истото тоа детство, вклучувајќи ме и мене како лик тогаш... Но, сепак ова ќе остане.

 

Стави си тампони во ушите и види раат што е... Јас спијам како зајак, а со тампони преспав роденденска журка (америчка), истурање на шише вода врз цел под и после бришење, љубовна мелодрама пред прозор, .... Баналности како 'рчење, превртување, туѓи аларми, кашлање, кивање, итн, не ни слушам. Ако не ми беа тампоните, досега ќе избегав да спијам заедно со мечките во пештера.

Само да ги чистиш после секоја употреба и максимум 2-3 пати носење и фрлање после.

 

Кој рано рани-цел ден ќе му се спие, ако де
Идејќи си од работа сретнав стопери, застанав после 5 метра, незнам кај зјапав,небитно тоа.
Девојче и машко, иде девојчето ме прашува на англиски до каде одам.... се согласија се качија.
Деца, 18годишни од Полска. Си тргнале со некој денар за исхрана само, за превоз никако.
Не се први нема да се ни последни.
Блазе си им како се решиле.
Детево седна на совозачко па скршивме муабет.
Веќе 14денодкога тргнале од дома.
А којзнае уште колку додека се вратат. Ја испофалија земјичкава наша и тоа дека баш им се погодувало некој да ги пренесе макар биле 10тина километри.
3Пати се заблагодарија, им посакав безбедно да стигнат дома.
И сега си мислам кого да натерам јас вака да тргне со мене, стопер до некоја дестинација

 

Обично не зборувам многу на темава, а и не ме погодува толку. Ни ова не ме погоди, ама ме изнервира.
Имам повеќепати добиено негативни коментари на блогот. Некои ги одобрувам, некои што се само вреѓање на мене или некој близок нормално ги бришам, не сакам таква негативност на блогот, ниту имам желба да се расправам со некој што користи зборови како "сељанка".

Ама еве отворам на вордпрес за да си го средам новиот пост и гледам некој ми го пишал ова:
Ништо посебно не ти се комбинациите, не ми е јасно зошто се експонирате толку, секоја трета во Ск блогерка. Подобро испробај се како манекенка, висока си, специфичен тен и коса, може да те биде, иако немаш некои којзнае какви црти на лицето.

Тоа што не и се допаѓаат комбинациите го почитувам, во ред е, и можела да престане да пишува таму или да објасни зошто. Имам проблем со вториот дел од коментарот, затоа што се однесува на мојот физички изглед.
Може ќе те биде, ама немаш некои којзнае какви црти? Сериозно?

Немам апсолутно никаква желба за да бидам манекенка, а и да имам, сигурно нема да прашувам непознати луѓе "дали ќе ме биде". Блогот мене ми е хоби, не планирам да заработувам од него, и свесна сум дека не може да им се допадне на сите. Свесна сум и дека не изгледам како манекенка, не пробувам да наметнам ништо, ако на некој не му се допаѓа, може едноставно да не го следи. Не сум до толку експонирана па да ме гледа насекаде и да не може да се откачи од мојот лик.

Ама како може некој да мисли дека неговиот вкус е апсолутна вистина? И замислете да пишала на психички нестабилно девојче со ниска самодоверба. Како може да живеете со тоа дека некој може да има ниско мислење за себе поради вас?
Исто така, во Скопје, и во цела Македонија има едвај 20тина модни блогерки, не ми е јасно како е тоа СЕКОЈА ТРЕТА блогерка.

Ве молам, најсериозно, не пишувајте вакви работи по туѓи блогови. Анонимност не значи дека може да му напишете било што на кој сакате. А најмногу од се ме нервираат вакви "демек фина сум и плескам вистина во лице" фаци, кои само сакаат да извреѓаат некој.

 

Денес слободен ден, конечно малку одмор од работа.
Расположена сум за готвење, па цел ден го поминав во кујна, иако е премногу топло. Ручекот е готов, па можам да си се релаксирам во када, да се освежам. Можеби подобра варијанта би била после да си легнам и одморам, но сепак ќе одам на кафе на сонце со другарките.

 

Доста ми е од се!

Ама морам да одам понатаму...ако се предадам сега, ќе западнам во депресија.А тоа е последното нешто што ми е потребно.
Хуманоста и искреноста не се клуч во ова денешно општество, само поголем товар...Зошто луѓето кои грешеле (а сите правиме грешки) не сакаат да разберат и сфатат дека обвинуваат погрешна личност? Плус, таа никогаш не би дозволила да се случи нешто лошо...Не би.

Излезете од бесот, отидете во клуб, разговарајте со странец, прашајте што се случува во градот.
И потоа обвинувајте.Не.Не обвинувајте, никогаш.
Ни себе, ни луѓето околу вас.

Верувајте...вербата чуда прави.

И подарете љубов, прегратка, нешто ситно ама силно.Мене би ми значело...

 

Јас,шола ладно кафе,компјутерот во раце,и другарче до мене што ме скапа масирање дали да му пишела на некој си таму што му се допаѓа мене ме прашува,ја најде личноста да ја праша. А зошто толку му е важно моето мислење незнам,ех послем долги врски ќе си имаш некој комплекс сакаш несакаш,ама јбг бе излези еднаш од комфорната зона,страв не страв од одбивање еднаш мора да почниш да излегваш со некој друг ( јас ова го кажвам а сум поладна и од коцките мраз во моето кафе спрема сите)тиква тоа ти е...
Туку ме замисли муабетчето вчерашно со баба ми,ме виде жената нерасположена потиштена и ме прашва што ми е нормално,јас кратко и јасно му одоговорив,БАБО УШТЕ МЕ БОЛИ ДУШАТА ЗНАЈШ?И НЕЗНАМ КОГА ТОА НАВИСТИНА ЌЕ ПОМИНИ СТРАВ МИ Е САМА ДА НЕ ОСТАНАМ,А СТРАВ МИ Е И ПАК ДА САКАМ...
Ми се насолзија очите салам,готова бев да заплачам едвај се воздржав,и таја само ми рече,ЌЕ ОДИШ МНОГУ ДАЛЕКУ ЌЕ ПОЧНИШ НОВ ЖИВОТ,МОЖИ ГОСПОД ТЕ ПРАЌА НА ТОЈ ПАТ БИДЕЈЌИ ТАМУ Е ВИСТИНСКИОТ ЗА ТЕБЕ И ТЕ ЧЕКА НИКОГАШ НЕМОЖИШ ДА ЗНАЈШ,а јас со цел страв во мене ја прашувам што ако нема да биди така,е тогаш бабами вели ТОА ШТО БИЛО ЗА МЕНЕ АКО Е ТУКА НИКОЈ НЕМА ДА МИ ГО ЗЕМИ АКО Е ЗА МЕНЕ ПИШАНО,ЗА МЕНЕ ЌЕ БИДИ,се прашвам дали треба да се тешам со тие зборој дали жената е во право...Како и да е бабами вели дека ќе помини тоа што ме боли ама целосно ќе оздравам кога повторно ќе се заљубам само тогаш...Почнаја солзите да ми се тркалат ама бабами не рече ништо само смирено ме гледаше,со блага насмевка,се прашувам дали вистина го мислеше сето тоа што го кажа или само сакаше да ме утеши...
P.S.Ќе му речам на другарками да му пиши на типот што му се допаѓа,тој и онакаможи да сонва за нозе како нејзините