Сакам да кажам...

Пред малку прозорот ми беше отворен и во близина на куќата седеа 3-4 девојчиња на возраст од 10 год....поголеми нема шанси да беа, а помали можно е. Се се слушаше што зборуваат кај мене, на почеток не им обрнував внимание ама после кога почнаа да зборуваат која како ќе се породувала, едноставно сами ушите ми заминаа кај нив Некоја со царски рез, некоја по природен пат а некоја не сакала да раѓа...Добро стварно децава не знаат да играат нешто нормано или што е работава? Не разбирам...толку се напредни? Од кај знаат за царски рез? Родена е во 2005 а веќе размислува како ќе се породувала...



Мораше да го затворам прозорот кога една праша што би правеле ако едното дете било тешко повредено во Швајцарија, а другото тешко повредено во Норвешка? Кај кое дете би оделе?



И така денот одлично ми почна.....сега одам да матам сладолед и да заборавам на траумите што ги слушнав.....

П.С. се надевам ќе заврни

 

Денес 10ти ден како сум на одмор и веќе искрено ми здосади. 10 дена се доволни на одмор. Оваа година сум 15 и некако многу ми се видоа. Како што е ред направив 682727 слики. И црна сум ко црнец како и секоја година. А да ви се пофалам си најдов и симпатија од Романија, збориме на англиски си го извежбав јазикот.
Прилично е убаво времето, а обожавам да сликам зајдисонца и секој ден сликам на плажа.
Еве да ве поздравам со една слика. ❤

 

Денес во банка во толкава жештина гужви и нетрпеливост,една слика ми го стопи срцето буквално...
Стар брачен пар седеа на столчињата и чекаја ред,беа доста стари,бабичката ја имаше главата наведнато и беше замислена многу беше тажна,дедото само ја гледаше со мил поглед ја фати за рака и му ја стегна раката со насмевка на лицето и таја му се насмевна,само молчеа ништо не си рекоја , како времето да застана ми надојдоја солзи и во себе само си помислив,боже дај ми и мене ваква длабока старост и ваков момент како што го гледам сега пред мене,дај ми и мене ваков животен сопатник,ДА се гледаше љубов во нивните очи и во нивните насмевки...
Напорен ден имав многу,ама со една ваква случка мислам дека све заборавив,све...

 

чиниш пошле за пред чешма вода да полнат

 

Кога најмногу ми треба пенкало немам ни за лек .Сите што ги има околу мене не се фукционални , а тоа што сакам да го напишам нема цел да го напишам во Word кога ми треба напишано на парче хартија. Подоцна ќе заминам до книжарница ама што сега додека мисливе ми се вртат во главата.

 

I da...Uste eden kviz vo redot na glupavite kvizovi vo Makedonijava.
Koj e koj I sto e sto

 

Во мое време (леле изразов), за Лазара си носевме такви венчиња. Цеел пазар го обраќавме по неколку пати за да се набави тоа пусто венче...кој да знаел оти ќе дојде мода секојдневие да бидат.

А, гледам и нова мода на нокти... бабл неилс. Уште ова фалеше, наместо нокти, топчиња обесени на рацете... замре и естетика и едноставност, се отиде таму кај што не треба...

 

Цел ден се лигавиш гледајќи рецепти на 24Kitchen, си ги облизнуваш усните на секое за на крај да ручаш гравче и салата од патлиџани

 

Многу гледаат филмови очигледно, од оние што се со острови и океани, цветови шњокици долари ово ти оно ти.
Модерен свет што да се прави, амерички шеми

Овие квизовине во македонија го достигнаја рекордот на глупоѓа
Ехх македонијоо наша единствена си во правење јавни циркузи, нема ти рамен

 

Мода е тоа со венчињата, од она flower power демек, хипи стил. Како ревносно се следат модни трендови, да не им текне и тренд со користење марихуана, за комплетен хипи стајлинг.

 

Какви ли се ова денови...?!
Монолози и учење на магијата на кажаното тројно не.

 

Mila,tie parise za niv.
Za nivna podobra idnina.
Ne obvinuvajse tolku samata sebe si.Zemi gi za primer tvoite od koi imas apsolutna podrska i prekrasno detstvo.Zarem ne si osetila takvi raboti nekogas od niv?Seti se dali im zameruvase i kolku vreme toa trase?Zarem ne se zaboravase za kratko?
Zivotot e takov.Ponekogas nesakajki gi povreduvame najmilite.No toa da ne bide fatalno.Toa da ne ni stane kako navika i potreba.
Ete vo toj slucaj ti ne bi bila ti.
A sega?Ova e samo sitna "greskicka"koja si ja nosi zivotecov propratno so potrebite na vozrasta.
Ne postoi roditel bez vakvi slucuvanja.Jas barem ne poznavam.

 

Кој всушност е тој што напушта: тој што си заминува или тој што останува?
Тој што без збор станува од масата или тој што гледајќи како си заминува, не вели „застани“, не вели „остани“?

 

oвие недoвршени рaбoти ќе ме убијaт еден ден, сигурнa сум.
Недoкaжaни муaбети, недoвршени aкции, недaдени пoдaрoци, недoслушaни песни, недoпиени кaфињa, недoјaдени мaнџи, увек недoсушенa кoсa...

чирс !

Вaшa М,

 

И така конечно одмор за мене. Годинава не ни замислував дека ќе ми биде толку испревртена и толку голем ролеркоустер. Ми се случија многу лоши работи, ама некако излегов од калта. Уште сум извалкана, ама ќе се исчистам со тек на време. Сакам да верувам во тоа.
Меланхонијата настрана, решена сум да си поминам прекрасно, да го ставам секојдневието на пауза и фактот дека во книжарниците ја нема книгата која ја барам, да не мислам на ништо, мозокот на пасење.
И целата негативност што ја собирам, да ја извадам од себе, бидејќи чувствувам дека се трујам. Сакам да бидам среќна, весела, сакам да се чувствувам како сонце, да блескам насекаде, да светам од среќа. И решив, ќе биде така. Нема да дозволам ништо да ме растажи, отсега ќе бидам среќна. Има да ја искористам секоја минута. Нема да се грижам за фер/нефер. Само ќе ги затворам очите пред сите и нема да чекам што е мое да си дојде, туку сама ќе се изборам и ќе си го заслужам тоа, и потоа ќе уживам во него, бидејќи заслуженото е секогаш послатко, стопати сум се уверила во тоа.

Како и да е, доволно филозофирање за денес, мислам дека е време да почнам да се пакувам. Има да пливам бе, има да не излезам од вода, кој ги шиша фуфиците што се пржат на лежалки, ај да не се лажеме, вака каква што сум бела, ни тен ќе фатам ни ништо. Па зошто само да лежам не правејќи ништо? Без Ден Браун за читање до мене? Ќе пливам, ќе нуркам, ќе се изнауживам за цела година.
Имајте убава вечер!

Едит: Сега ги видов овие bubble nails и се прашувам каде отиде светов.

 

Од пуста љубопитност и ја ги изгуглав овие bubble nails да видам шо е новото чудо у светов.
Па у слободен превод комотно би можело да се преведе као нокти со чиреви, цисти евентуално.


Ајт добра ноќ.

 

Понекогаш посакувам да можам на некого да си ја отворам душата. Сите мисли да можам да ги кажам, да ме сослуша само, не мора да ми дели совети. Сакам да се потпрам на нечие рамо и да се исплачам, не мора да ме тапша по рамо само нека ми ги избрише солзите и нека ми се насмее. Понекогаш посакувам да ги преспијам деновите, а ноќите да ги поминам читајќи. Понекогаш посакувам работите да беа поинакви. Сакам јас да бев поинаква. Но, не сум. Се смејам затоа што така треба, а кога плачам кажувам дека е од среќа, а не од тага. Понекогаш љубам лажно, а не знам ни дали некогаш сум љубела вистински. Понекогаш само посакувам ова да е период, но трае предолго.