Сакам да кажам...

Следната девојка што ќе ми се жали дека е дебела додека во меѓувреме јаде или пие нешто газирано, ќе ја мавам со брокули, моркови, јаболки, банани...

Не ти е тебе таква градбата, те гледам што јадеш. Не спортуваш, знам и тоа, не ме лажи а и не се лажи самата себеси.
Твое тело е, грижи се за него, ама со дела а не со зборови.
Ок е да си малку пополнета, дури и јас сакам таква да бидам. Ама не е океј да набиваш комплекси на другите поради твојата тежина. Слаба сум можеби, ама ти си предебела.

Една, онака (фино) пополнета другарка ми кажа дека никогаш во животот не би сакала да биде слаба како мене. Ок, сите се согласија. А јас да кажев дека никогаш не сакам да бидам дебела како неа одма на бесилка ќе ме однесеа.

Цел живот си имам комплекси со тежината, ни најмалку не е океј да се кажува такво нешто. Јас сум слаба, не можам да се поправам, до гените ми е а и таков ми е метаболизмот. Јадам и одма се*ам што би се кажало просјачки (за да разберат некои, секако).
Самата знам низ што сум се поминала и никогаш не би кажала на некој нешто за тежината, самите сме си свесни за тоа, јас си бирам што ќе јадам и ти си бираш што ќе јадеш. Ама ако изедеш 3 парчиња торта, извини ама не сум должна да те слушам како треба да бидеш на диета (бидејќи нели, отпосле ќе се сети, а до утре ќе заборави што кажала). Мразам, мразам и мразам такви неосетливи без усул девојки. Мрш у теретана, а успат сврати и до библиотеката, после ќе разговараме на која тема сакаш.

Извинете за овој (хејт) пост, ама многу ме изреволтира една. Целосно и го посветувам на неа, ете. Знам дека нема да го прочита бидејќи кога виде такви долги текстови и се крева косата нагоре и едноставно ги игнорира.
Поздрав.

Ноу хард филингс девојки, некој навистина треба да знае дека му е местото.

 

Големиот брат > Македонска фудбалска реп.

 

Го нема... малку ме загрижува, но знам дека пак ќе е се во ред. Напната и јас, се чудам што ми е...

 

Во темите, како што се: ,,Љубовни проблеми и совети,, ,,Свекрвите и снаите,, , ,,Снаи и золви,, и ред други проблеми... Ставете се на местото дека Вам ви се случува тоа, Вие се наоѓате во таа ситуација на членката / членот што ја/го посочила/л проблемот, ставете се на најзино/негово место или бар замислете дека Ваш е проблемот... Или тешко е во туѓа кожа да се ставиш, или пак не сакаш, пак подобро е да ја искритикуваш, а себеси да се истакнеш. Најчесто си го става својот живот во пред план, како поважано нешто, од нечиј проблем. Добро, ама тука во сдк си пишуваш, оваа тема за тоа е , а не таму во проблеми...Наместо да го согледаат проблемот од свете страни, такво нешто ретко има, нема потреба, па со гледаш од еден агол, проблем има тој што пишува, а не и другиот ....
Па следат коментари од типот: ...И мене ми било тешко.. и мене животот не ми бил наклонет... и јас лошо поминував во животот низ брда и долини ... и мене не ми раснат парите на дрво, ( па на кого му раснат на дрво или пак ги штампа)... , разведи се..., раскини му... , потоа не дозволувам да ми се случи такво нешто... и ред други такви одговори. Зошто својот живот, го опишуваш во некој проблем? Во проблем што е неа/него, си пишуваш за себеси?
Таму следат и коментарите од типот за најчесто да се пофалиш, да каже како и неа и било тешко(но и на другите не им цветале рози или им цветаат 1/ 99) се истакнуваш демек ти си најдобрата, најубавата и се друго... Tоа не е помош, него е сосема нешто друго.
Помош ли е за вас ако си го опишеш животот, во нечиј проблем. Твојот живот за настанот што го опишуваш веќе се случил во минато време, а проблемот е сега во сегашно време. Тоа е сосема дијаметрана спротивност, од личност што бара помош. Проблемот и твојот живот се сосема нешто различно. Можеби некои уште полошо си поминува во животот, ама тука проблемот го решава за минута со стил: разведи се , раскини му, остави го... Толку едноставно и лесно, а нејзин да беше проблемот којзнае што прави (може си спие пред вистината дека не е точно, што и да дознае)... или едноставно никогаш и нема шанси, такво нешто да и се случи неа / него...

 

Не ни беше денес доволен еден пораз, па ајде две утакмици ќе сме играле...два кубика дрва...еден на фудбалски теран, друг на кошаркарски
Ги гледам шпанските фудбалери јаки, развиени, силни, ти се чини со поглед може да те срушат...а овие нашите, слаби, бледи, без кондиција, ветар да дуве ќе се онесвестат
За кошарка да не коментирам колку убаво си почнаа, а после ај онака ко низ маало да си играат...топката од раце им бега, се буткаат со кого стигнат, маваат, фрлаат...
И после ништо не ни чинело на нас Македонците. Епа нормално ништо нема да ти чини кога живееш во ваква држава, каде што во репрезентација играат синови на директори и си ги мерат сметките во банка на кого му е поголема....
И ајде едно минутно молчење за сите што мислеа дека барем на една победа ќе се радуваме

Еве една слика што успеав да фатам од нашите...Среќен празник Ви посакува Македонската репрезентација...

 

Убава букава...ќе врши работа зимава.

 

Сакам убави луѓе... А под убави мислев на позитивни, убави во душата!

 

Se potsetiv na tvoeto mislenje koga vrakjajki se doma preeska naletav na eden vakov par, abe razlika dve glavi, ama taka bea preslatki, milo da ti e da gi gledas

Mi se nasladi dusickata so utakmicata preeska. Se setiv na vozbudata koga za prv pat dojdoa Spanija vo 2009, nekoi od igracite sto ostanaa vo reprezentacija pak imav cest da gi gledam. Golem ljubitel na fudbal sum i ednostavno ja obozavam nivnata igra, taa umetnost kiga driblaat, dodavaat i samoto nivno dvizenje po teren. Merak mi e da gi gledam, uste vo zivo, pa presrekjna sum.
Ne gi razbiram takanarecenite fudbalski fanatici, a deckite vikat ua i uu na edna selekcija koja igra fudbal na preubav nacin. Sto fanatici ste koga ne znaete da uzivate vo dobra igra i da go pocituvate protivnikot i da priznaete deka e podobar.
Imajte ubava vecer, jas kje si gi sumiram vpecatocite i kje si legnam presrekjna.

 

Зошто бе со добри мажи идат лоши свекрви?

 

Dve arna nema.

 

Чудно е, колку едно мало животинче може да те направи толку тажен... Почивај во мир срце мало, се надевам дека си на подобро место отколку онаму каде што те фрлиле оние луѓето без срце и душа.. Се обидов да те живнам, штета што не ми успеа

 

Како бабите станав. Утринското кафенце со Милена и Роберт си го пијам.

 

Леле колку ми е мило кога сум во право и кога ќе дојде момент да кажам: НЕЛИ ТИ РЕКОВ .....

 

Ме нервираат машки што мислат дека е океј да ти глумат другари и после тебе да те обвинуваат зошто си им давала лажни сигнали за нешто повеќе. Не се лажни сигнали, те сакам, како другар. Тоа очигледно не е доволно јасно за некои луѓе, дека ако девојка е фина со тебе, можеби сериозно сака да и бидеш другар.

Не знам, ама мене кога ми се допаѓа некој сум прилично очигледна, не можеш да го помешаш тоа со нешто друго. Не се скриени сигнали, отворено си кажувам. И ако не сме заедно, а се дружиме, ОЧИГЛЕДНО е дека не сакам врска.

А и мислам дека има куп луѓе што се заљубени во идејата за некој човек која си ја креирале во својата глава. Не можеш да си заљубен во мене ако ми ги гледаш само позитивните страни и не знаеш апсолутно ништо за моите маани. Убава сум била, да, како и еден куп девојчиња, тоа не е доволно за некој да ме сака, а уште помалку јас да го засакам.

 

Кучињата лаат караванот врви!

 

срекна сум
и имам 3 причини за тоа
1 ме примија на педагошка-дрќавна квота
2 добив благодарница од СОС детското село
3 братучедка ми утре се мази
јупииииииии јеееееееее јуууууухоооооо

 

Многу е лошо кога очекуваме од некого било што за возврат, очекуваме абер и помош, очекуваме да не поштуваат колку што ние поштуваме, очекуваме секогаш возврати назад за било каква претходно направена помош или возвратен збор, очекуваме премногу љубов ....
Чуството е неверојатно лошо кога очекуваме премногу од народот а поготово од нашите блиски.

Секогаш следат разочарувања од било каков тип на било каков начин, разочарување од некој што си ја гледа само својата работа а другите битија се пролазни низ животов.

Секогаш велев дека би помогнала онаму колку што можам, би љубела и би почитувала, веројатно бидејки сум таква личност, бидејки не чекам возврат за ништо не ичекувам никакво очекување од народот.

Секој е различен, секој има свој став и карактер, гледиштата и поимот за суштините веројатно секој ги доживува различно па затоа не очекувам онаму каде што сум пружила помош да ми се врати или пак сум почитувала а сум се наоѓала во ќор сокак без грам почит.

Најверојатно очекувањата разочаруваат и болат, некој тоа го сваќа почуствително а на некој само не му е сеедно, но секогаш имаш мисла околу човекот и очекувањето негово.

Затоа живејам мој живот, живејам покрај мене и саканиот, живееме заедно и си ја гледаме нашата черга, помош и очекување си имаме взаемно, а дистанцата е многу умешна работа, се живее со секого но секогаш треба да се има некој штит на дистанца и на скромност, оптеретувања помалку, оговарања најмалку, очекување никогаш а секогаш борба и гледање за својот праг..своето гнездо.

 

@vitamina ... Затоа постои фразата: Не очекувај многу или воопшто, за да не те разочараат.
Што и да правиш за некого направи по своја волја и остави животот да ти го исполни очекувањето, а не дотичната личност.