Сакам да кажам...

Што не шета по светов. Идиотка. Како го дрецка бебево, греотичка бе. За ваквите само .

Инаку и јас сакам да врне, ама да не е толку ладно. Во септември термо чорапи облеков. И ноќеска станував по ќебе и чорапи измрзнав.
@GirlLove Ааа сакаш на помош да ти дојдеме да лупиме пиперки?

 

Не знам за вас, ама јас никогаш не би одела по тренерки на школо!

 

21:22 а мене ми се спие... Убаво е!

 

Дожд,релакс музика,чај од шумско овошје со мед и лимон,и мојата љубов спие до мене.......сакам кога ми мириса на есен и среќа....а јас имам чувство дека сум на вистинско место...дома!!!

 

@Antolinaa ве чекам наредна партија секако Ќе имате гратис и за јадење со масло и лукче

 

Кога умот и срцето размислуваат различно
Умот: остави го, не те сака, не те заачужува...
Срцето: опростуму, те сака само тера инает, ќе се смени...

 

Ниту сонцето посјајно грее од тебе..
Ниту погледот на ѕвездите го имаат тој сјај кога тебе те нема..
Ниту дождот ми го поклонува чуството на романтика и страст, ниту ја прави сличната симфонија во мојава душа кога ти си далеку..
Ниту јас не сум јас кога не те гледам ниту чуствувам...
Секогаш кога си заминуваш од мене, ме оставаш како ранета птица во кафез, која со месеци се бори да процрцори и да полета, иако крилото и е скршено, која со месеци седи ненајадена и напиена во длабока тага и надеж за подобро утре....
Утро кога конечно зраците од сонцето ќе ја разбудат во вечната прегратка на саканиот, утро кога очите ке и светнат од радост и спокој, и кога засекогаш ќе и се опорави крилото и ќе летне кон светлината.

 

Сум искoпaлa некoј дневник штo сум гo пишувaлa вo 2003.
Се убив oд смеење уште нa првата страна. Пoсле 10тинa се oткaжaв. Кoе дете еј .
Вo искушение сум дa гo фрлaм.
Ќе биде скрoз нефер кoн Млaдaтa М...
Рaстеме.
Се менуваме. Рaбoти кoи пoрaнo ни биле небитни, сегa сфaќaме декa се. Сме се преoкупирaле сo нештo штo сегa ни е безмисленo...

И дoдекa сум тукa, милo ми е штo не сум oд oние кoи имaaт нoстaлгии зa минaтoтo и детствoтo сo неговиот пoстoјaн епитет безгрижнo. Сегa е журкaтa .

М,

 

Не знам колку е читливо но, многу добро е напишано. Сакав да го споделам со вас.

 

Времево само за и​

 

Дожд и виолина... Нема по романтично. Ама пошо нема виолина ќе изедам една чоколада да доловам атмосфера.

 

Што е со помладиве родители што децата си ги сликаат со пофалници, дипломи, сведетелства, како пишуваат и сл.
Па сигурно не мислат дека синчето или ќеркичката се нешто генијалци што завршиле второ одд.

 

Само да се мрчело бе. Па за родителот е радост секој момент, секое скалило што детето го поминува во своето растење. Немате ли слики вие од земање свидетелства и дипломи? Некој ден ќе седнеш пред албумот и ќе се смеете со твоите колку си била штрбава во забите во второ одделение.

Ај ова е за прекор, а селфињата со напрчените муцки големо достигнување се.

 

Олаааааа, почнав и јас како овие од јужниов сосед тука, абло еспањол.

На Западу ништа ново, , сите полека се прибираат, ја абер немам, и блиску и далеку ми е времето, ај тоа, туку и си најдов што сакам следно да правам, па на другата страна од светот, чувал Господ да се приберам.

Со ,,дечињата,, арно, ги испратив тие со метлите и џогерите, со тарзан-инглиш, сите фанаа џаде, кој малце порано го шутнаа дека многу паметен, кој па сам си подбра опашката да не го подберат и така, мине животот, престанав да пцујам по се' живо и диво, конечно лакше се дише. Ми викаат тука, ааа сакаме од утре да ти дадеме обврски за тоа, тоа и тоа, дополнително од првичните, уште поголема одговорност, малце и повеќе работа ќе има, ама ете, чест демек, не го даваме на сите, само на докажани, покажани. Ааааа викам, супер, ама повеќе пари има ли за тоа? А не, исто е, ти само за сезоната си тука, не ти следува. После се' што ви сработив со тоа будалите не ми следува? Откако носев сто души на мој грб? Повеќе работа и поголема главоболка за само за да ме цицате дека сум способна да направам нешто? Гоу фак јурселвс. Епа викам не мора, задоволна сум со моменталните обврски. И вака ме гледа , зачудени како тоа мене нешто ми дошло преку глава, ама нели ти сакаш да работиш, вака така, ами да, а во памет си мислам, ама не дојдов да волонтирам. Викам ете, сакам да се фокусирам на забава малце, да се опуштам, доста беше улавеење и пасење будали и инспекции и чуда, не сум заинтересирана. Јок бурда, па и ја сум човек и мене знае да ми прекипи. И пак шлогиран човекот, не му се верува, ами баче, то ти је... гледам сабајле ко попчиња си ја работат работата за која они си се платени, а мене ми ја товареа, а па фини, фини, мислиш нозите ќе ми ги бацеа, а бе, тие финти кај мене не палат.... аааам да, колку пари, толку музика, а за чест ќе правиме муабет на друго место и во друго време.


Дури и небањатата некако ја надминав веќе, сестре што да ти правам, мирисаш, море, не мирисаш, смрдиш, труеш, баздиш. Дигнав раци, озбилно, нема разбирачка. Ем работи, ем се поти, па по 3-4 дена да не се одмиеш барем, се валка и се валка и се валка по цел ден во чаршафи и тие и мирисаат дури... не разбирам, нели и е гадно. Ај тоа, ама да му се смее на едно дете што се отепува од работа во кујна, дека смрдел кога ќе си дошол од работа, па и на секој му го кажа муабетов... хихи, види го ама смрди, иииииии, види го, кога ќе помине мириса... аиии, ами ти 24/7 смрдиш, па ете, што да ти правиме, коегзистираме заедно некако. А па капак на тоа, оти сум се бањала секој ден. И секој ден муабетов ми го трие на глава, аааааааа пак се тушираш, абе не е убаво за кожата. Викам ако ако, не можам ја така да седам и да мирисам. Па ми вика не мирисаш, не сум те сетила, е убаво, уште да ми каже некој дека мирисам и да чекам тоа да ми е знак да се избањам. Него, ја ќе те потрпам тука уште некое време, него кој е среќлијата што ќе те земе за цел живот, домаќинка ептен ќе земе.

Озбилно, како ги одбрале, па овоа пациент до пациент, да ги бирале по категории, немаше вакви да ги соберат. Дури кога им кажувам на луѓето дома што се случува и каков се' свет видов, мислат дека ги зафркавам, вакви во филмовите имало. Е да, во филмовите и тука. Па едно бате шо ни дојде, од тоа сектите религиозни, еееееее викам уште таков немавме, сега сме туто комплето. Ако не запишувам, ќе ги заборавам за некое време, мозокот ќе проба да ми ги потисне.

И така еве, стилот сега ми е - донт ноу, донт кер, си гледам мој ќеиф, гледам да си се посветам троа повеќе на самата себе, да си шеткам, па пивце, па чипс, па дојде еден нооооов и свеж бран на многу јаки луѓенца, да си уживам со нив, вечеричиња, пијанки, па филмчиња си гледам тука, аааааајт таму полабаво.... да си ги извадам сите фрустрации со кои ми ја наполнија главата... Да се препородам, едноставно кажано. Многу работи ме чекаат кога ќе си дојдам, а морам да ги завршам ако сакам пак да му ја здувнам набрзо.

 

Ne e rabotata sto si gi slikaat, bar jas taka gledam na toa, muabetot e sto objavuvaat se i sesto od zivotite na decata na socijalnive mrezi, i povekje od potrebno gi izlozuvaat mesto da gi socuvaat tie momenti za najbliskite.
Ne e okej da napravis album od 50 sliki od deteto i sekoj sto ti e prijatel da ti gi gleda. Si gi istaknuvaat decata uste od malecki, a sekakvi paraziti disat po svetov. I megju tie 'prijateli' koi neli gi znaeme i ne prifakjame nepoznati moze da se krie monstrum. Imase slucaj kade prvace e kidnapirano od uciliste zosto majkata go slikala i objavila kade se naogja. Neli e preterizam? Treba malku so merka i poseriozno da se sfakjaat socijalnite mrezi.

 

Nekoi luge ne mi veruvaat deka spijam, t.e me prasuvaat dali voopsto spijam nekogas a dodeka pak nekoi spanka me narekuvaat.
Sea I mene me zbunija

 

Пак ти имаш нешто да кажеш?
Иначе и @Valerin ја мучи прашањево

 

Ja sekogas imam nesto za kazuvanje ama retko kazuvam.
.....od opravdani pricini

 

Да де, зато и психијатарон на денешната сеанса за глава држејќи се, бегаше низ врата и урлаше

 

Ja napomenav I gi kazav opasnostite, toj prifati I posle ja sum kriva, e ne sum, se si kazuvam odnapred za da nema posle vaka taka onaka...