Сакам да кажам...

Животот е убав. Навистина. И кога е добро и кога е лошо, и кога се смееме и кога плачеме, и кога сонуваме и кога се кршиме, и кога сме силни и кога сме слаби. Секој миг, секој ден е богатство, каков и да е. И секој човек, кој е или кој бил присутен во нашите животи, е или благослов или казна.
Емоции еден куп. Никогаш повеќе ги немало. Заради нив, ќе стегнам на копчето одјава и ќе останам далеку од форумов, тоа ќе трае неопределено време. Ќе живеам. Ќе пливам низ морето од емоции, со уживање. Бидете поздравени.

 

Се изгубив сaмaтa низ oвoј живoт.Кoјa сум јaс? Јa изгубив рaдoстa.Сегa сум се штo никoгaш не сaкaв дa сум.
Веќе незнaм кaкo дa се прoнaјдaм.Глумејќи декa не ми е вaжнo ,глумејќи се штo не чуствувaв се изгубив..ете се случи.
И сегa штo? Друг е диригентoт.Се чуствувaм oбичнo,дa не речaм никaкo. И пoвтoрнo,кoјa сум јaс?

 

Секој ден до денес се будев наутро. Некогаш, навечер пред да заспијам, си велам што ако утре не се разбудам воопшто?

И во тие мигови, се сеќавам дека денешниот ден е сѐ што имам на светов. Сѐ што сум, сѐ што поседувам и доживувам е сега и овде. Сите предмети што ги имам или немам, сите луѓе што ги сакам или не, сите емоции што ми предизвикуваат смеа или плач - сѐ е овде. Во овој момент.

Што ако при крајот на еден депресивен ден дознаете дека следното утро нема да ги отворите очите?
Веројатно сте планирале утре да бидете среќни. А утре нема да ве има.

Такви сме ние луѓето. Утре ќе сакаме, утре ќе се смееме, утре ќе израдуваме некого, утре ќе се посветиме на работите што не исполнуваат, утре ќе бидеме среќни.

Добрата вест е што среќата е во нас. А она што е во нас, го носиме со себе. Значи, среќата е секогаш со нас. Убаво.

 

Why God hates me?

Сериозно, зошто?
Дали во мојата судбинска карта пишува цел живот да сум баксуз?
Пробувам нови работи, отварам срце на особи кои очигледно не вредат и пак на крај завршувам со солзи на лице...

 

Достоинство? Ве газат, ви скратуваат права, ве манипулираат, селективна правда, продадени медиуми, крадење милиони и милиони... и вие сте имале достоинство? Хах. Ако де, со здравје да си го носите ова ваше "достоинство". Би ви рекла магариња, ама и магарињата би се навредиле.

 

Денес ми се скрати животот за 10 години.
Си реков ми умре Марли готово

Му давав за јадење од храната кучешка и од шо е лаком едно зрно му залетна. Му се има случено повеќе пати ама овај пат скроз му залетна сериозно. Го гледам не диши. Чекам да го искашла, не го искашлува. Ме фати паника. Почнав да го мавам по грбот силно. Една минута не дишеше веќе почнаја и ноџињата да му откажват. Го фатив онака за стомак со двете раце и стегам. Пушти стегни така, и го изнамавав по грбот и конечно го искашла и исповрати се.........
И ко сум рекла плачаааааамммм. Нозете и рацете ми се тресеа во наредниот сат.
Се преплашив. И загрев го изнамавав. Ама битно арен е..... Тиквар мој

 

Ви се случило да заспиете несакајќи?

Се испружив на кревет да одморам нозе и се разбудив пет саати подоцна.
Ептен возбудлива саботна вечер.

 

Имав некоја обврска прееска и кучето тоа мало ѓаволче тргна по мене. Си викам ај штом е упорен нека дојде нека ме испрати до автобуска, не му е првпат, сите не пречекува и испраќа. И на неколку метри од нас сретнавме една средовечна жена. Кучето почна да ја лае, како што некогаш знае да направи ама не напаѓа мирно е. Арно ама таа почна да замавнува со чадорот, да не речам го предизвикува. Можеби се бранеше, но така не треба со куче да се реагира. Искрено и мене ми е страв на некое да замавнам, оган со оган не се гасне, сега ако веќе е крајна фаза и ме нападне.. но не го направи тоа, а и кутрото има фобија од сурови луѓе што му се намавнувале во комшилук. Осеќа и тоа како кучето лошотилук. Ајде успеав да смирам ситуација која кратко траеше, и жената "Мори твое е кучето" не ја излагав, мое е реков. Праша и оти ја напаѓа, а јас и возвратив, а оти ти му се намавнуваш? Она: море да имав еден стап ќе видеше што ќе го снајде и цело време нешто мрмореше. Во ред госпоѓо, ако.можам така да ве наречам. Разбрав како ги решавате проблемите, само не разбрав од која планина сте или кој ѓавол влегол во вас. Трагедијата е што има многу такви луѓе, не само за овој пример, ами за се, малку треба да си го покажат правото лице. Можеби културата не ми дозволи да ти одговорам поинаку, почит спрема постари ама не ваков тип луѓе што те ословуваат со мори и пцујат.. срамота. Истовремено се прашувам дали сме такви што веднаш судиме, напаѓаме, немаме разбирање, трпение пак ич, само во офанзива. Се гордеам што поседувам толкава смиреност и разбирање што е права реткост денеска. Кучињата ги препознаваат овие луѓе, а вие?

 

СДК сум мнооооооооооооооогу среќна

 

Ептен гадна.

 

Zosto vo momentot koga treba da se sluci nesto se se unistuva vo posleden moment?
Veke podolg period vaka, ne sakam da se zamaram I mislam no se custvuvam uzasno. No se trudam sekoj den se poveke da ostanam pozitivna I vesela. Pozitivnata energija se moze da privlece )

 

Кога би можел да го вратам времето не би им дал ни најмала трошка доверба на луѓе кои не ја заслужиле.

 

Си ја сакам жената, и едвај чекам да ми се роде малиот, леки мвааааааааа

 

Детството се дели на 3 етапи:
- Томиџери
- Томи Џери
- Том и Џери

 

• Како се вика филмот на телма што е моментално?

 

Држете ми среќа да ми се врати мачето, не можам без него а два дена веќе го нема

 

Дај Боже да се врати живо и здраво

 

Нека ни е за многу години денот...
И за него, и за оние кои ќе ја искористат неговата моќ за простување
би ги споделила овие стихови од Ана Бунтеска:

„отепај го чоек преку годината
гази му по душата
срцето скини му го
еден збор арен да не му прогоориш
и после нацртај му се на врата да бараш да ти прости”
баба ми во Прочка не веруваше
а и јас не ја сакам
ете тоа од неа ми останало“