Сакам да кажам...

Ја уплатив преку Вестерн Унион, со 430 ден провизија, а банката сакаше 35 евра минимум, замислете. Човекот рече дека уште денес ќе ја прати, омггг, јессс! Здравје наредната недела би требало да пристигне

 

Сакам да кажам... општествена хипокризија евриуер.

Многу сте селективни кога така ви одговара. Не ви смета некој што ве ограничува на дрес код, а први сте да се ограничите од луѓе што не слушаат иста музика како вас. Ако се упати критика, ја претворате во драма како некој во врат да ве стегнал и натерал на нешто, па го правите да звучи уште толку ограничено со забрани никогаш не спомнати. Ама затоа ќе блуете оган по нечија изјава. Изјава човече.

Не ви смета некој што ви продава ветер и магла, ама ви смета изборот на ролка на некој друг. Не ви смета плиткоста, ви смета што е розева наместо циклама. Не ви смета раката што ви сее примитивизам во душата, ви смета онаа што е крената, на за вас.. погрешна журка. Не ви смета сметот на улица зошто не е во вашиот двор, ама упорно ви смета сметот во туѓиот. И само понекогаш, селективно, не ви смета нешто додека не дојде до ваша глава, а ви смета се што нема врска со вас.
Многу сте ограничени како за некои што пропагираат слободарство.


И после светот бил лошо, злобно и празно место. Не е светот таков. Вие сте.

 

Пред да идете во Париз, не заборавајте да спакувате македонско знаме за прво ко ќе се паркирате пред ајфелова кула да се сликате со него. Ох мај гад.

 

За луѓето што ги сакам и нештата што сакам да ги правам, секогаш ама баш секогаш наоѓам време.

 

Нема книга што се нашла во мои раце а да не сум ги помирисала нејзините страници.

 

dojde vreme kaj sto ne mozes na sestra i na roditel da se potpres i da veruvas mnogu loso mnogu loso

 

Навистина за се има првпат. Од раскажување до доживување, соочување и преживување се е поинаку кога ќе се почувствува на себе. Некои работи толку силно болат што оставаат длабока лузна во душата засекогаш.
Претешко е и тоа првпат...

 

Избега и сенката од мене.. Почнав да ја газам и неа откако те изгазив тебе. Извини атомска мравко.

 

Сподели ја сликава (од некој светец) за здравје и среќа.
И тие ја споделуваат.
No comment.

 

Деновиве праам големи грешки, не знам шо ми е стварно. Ми беше преладно на буска, прво дое 55ка и викам супер ај до Автокоманда ќе ме однесе шо има врска шо е до Арачиново, се иам возено денски ама ете ти ноќе, полн со средношколци не се дишеше. Сите ме глеаа чудно некако, сите меѓу нив се знаеја, збореа на друг јазик, за момент се осетив ко да не сум во Македонија искрено. Станав пред мојата автобуска, едвај стигнав во таа толпа да се избутам да стигнам до пред врата, кога не ми застана бусот, леле ме фатија паники викам ова до Арачиново ќе ме однесе...и се раздрав "ВРАТА ОТВОРЕТЕ"... На врата 3ца машки, почнаа да ме имитираат и да зборат нешо каурка и ме опколија, не ми даваа да поминам. У тој момент на рефлекс, вратата отворена тој најмногу шо ми се праеше како шо беше слабичок со сета сила сум го бутнала, падна на тротоар, искочив и фатив трчање до дома. Не, стварно не знам со кој памет го бутнав, со кој памет се качив у тој автобус, во моментот знам само дека бев преплашена. Јас си ја научив лекцијата дека никогаш веќе во 55 нема да се возам ама дали тие научија дека тоа што сме различна вера, што сум женско и што бев сама не ме прави прави немоќна и поразлична од нив не знам...

 

Она кога ти нудат здрави бомбици од овес, јаболка и ореви, а тебе секој пат ти мирисаат на скиснато и не ги можеш и точка...
Осекаш грижа на совест, измешана со срам и револт зоштометерашовадагојадамајупм!

Ме исцрпи времево како лимон (кисело како лиМОоон...).
Дремам на прозор. Греење во погон. Уште сега се билдаат сметки.

 

Мене па во инбокс рандом тип ми прати баш пред малку.. ако не сум пуштела(во име на незз ти таму кои светци) несреќа ке не следела мене и цела моја фамилија.

Која дијагноза да им ја препишеш..

 

Го гледав новиов It и ме разочара. Следен ми е Blade Runner и се молам да не ме разочара.

 

Зошто е темно без тебе
кажи зошто е
........
почна депресијата пак...почна симона да слуша тажачки песни сега..а заврни,а застуде,а есен дојде,а до мај вака ќе бидам...
Кога се прашувам јас себе се' се врти пак во круг.
Не знам зошто а така е.

 

Секој пар треба да се расправа од време на време. Само за да си докажат дека врската е доволно цврста за да издржи.
Долгите врски, оние кои се правилни, постојано се соочуваат со подеми и падови.

 

На берзата на човечки вредности искреноста е непотребен луксуз.

 

Грешиш, искреноста секогаш е вредна

 

сдк доста ја полните темава со оф топик