Излегов на дождов и лом се направив, се избањав и се расположив до максимум. Многу сакам летен дожд, а и добро ни дојде после жешкото, малце се разлади, се спие ноќе, пријатни и свежи се ноќите. Се потсетив кога имав 7-8 години и се прскавме со црево и иста ваква бев, па одев дома да се пресоблечам и мама кога ќе ме видеше стално ме караше хаха. Се потсетив и на една песна, баш ми се свиѓаше песната. Имајте убава ноќ, каде и да сте, со кого и да сте... http://www.youtube.com/watch?v=P9R96ZoWJBU
Колку и да негирам, факт е дека јас имам еден голем проблем кој во последно време се јавува се почесто и почесто, проблем на кој не му обрнував многу внимание бидејќи последиците не се рефлектираат врз моите секојдневни активности, или многу вешто успевам да ги сокријам со смирената надворешност и неисцрпниот оптимизам кој ми служи како маска на тоа што ми се случува. Опседнатоста со тоа што ме очекува, предизвикува тешки пореметувања на моето ментално здравје кои резултираат со веќе хронична инсомнија и параноја. Очите ми се крвави, ми се спие, а јас сум заглавена во таа жолта минута и речиси е невозможно да го исклучам мозокот, почнуваат да ме плашат моите идеи, тие комплицирани монолози и долги сериозни говори без соговорник доцна во ноќта. Почнувам да размислувам за многу работи, а најмногу размислувам како да престанам да размислувам. Лежењето на кревет ми претставува вистинско измачување и во моментите кога ќе успеам да ја совладам несоницата, не успевам да ги избегнам кошмарите кои се поврзани со моите најголеми стравови и оние работи кои не ги добив кога ми беа најпотребни, ме прогонуваат, препотуваат и излудуваат во нешто помалку од четири часа пеколен сон, секојдневно. Се прашувам дали е ова нормално од психолошка гледна точка, лажам, не се прашувам туку најверојатно се плашам да го слушнам веќе добро познатиот одговор. Верувам дека е подобро да живееш со инсомнија отколку со анестезија. Сакам да верувам дека ова е само уште еден период кој нема да се повтори, никогаш повеќе. Дојде време за промени и исфрлање на непотребните работи, почнувам од косата, утре ќе одам на фризер да си ги скратам шишките. Никогаш не сум сакала шишки, а и немам потреба покрај овие прекрасни подочњаци кои совршено ги носам зад ушите.
И на крајот од денот те надваксуваат мисли,секакви мисли,сонот ти бега од очи и сваќаш дека си оставен самиот на себе,да донесеш одлуки...
Омилено нешто ми е еуфоријата пред тргнување на одмор. Ја полнам меморијата на телефонот со секакви песни, едни за спиење, едни за пиење, други мелем за уши... Долг пат ме чека, морам да имам песни за секакви ситуации. Списокот за пакување е направен, сега уште да се осигурам дека ги имам сите работи дома. Сестра ми оди на едно место, јас на друго. Заклучок: ќе се тепаме за облеката и ташните. Ги изгуглав сите можни страни и дознав +40 работи кои се must do за Турција. Не планирам буквално секој ден да го поминувам на плажа. Па на крај краева не сум до толку уморна за да се излежавам цели денови на песокот. Сакам секој ден да ми биде различно искуство, максимално да ги искористам деновите. Да ве поздравам со мојот летен хит. http://www.youtube.com/watch?v=yVDuJBBr-Oc
Секогаш кога правам листа за тоа што треба да спакувам за на одмор, задолжително ги заборавам купачите Ќе напишам сé што треба, од прибор за лична хигиена, облека, чевли, реквизити за на плажа, ама на купачите секогаш на крај ќе ми текне. Порано многу се оптеретував со тоа што ќе понесам... правев комбинации во глава, па чекај ова со ова ми одговара, па триста ташни влечкав со мене, блузи, кошули, пантолони, сукњи и што ли уште не. На крајот од одморот, пола од гардеробата си ја враќав дома неносена, здиплена како што сум си ја спакувала. Годинава фрлам неколку фустанчиња и сандали во куфер, шеширот на глава и со ништо не се замарам. Книгите и списанијата спакувани, mp3ката полна со летни песнички и спремни сме. Последниве неколку месеци ми беа турбо, за среќа исполнети само со убави работи. Си заслужив еден одмор. Патем, се сеќавате на приказната со Jack Daniel's пакетчето? Е па cheers! Го отворивме Испивме по една чашка колку да го одбележиме моментот, а остатокот оди во куфер заедно со нас на Скијатос.
Дојдов само да споделам среќа Ќе станам тетка! Имајте убава вечер,одам да се тркалам на кревет и под од радост
Тенкјуверимач! Баш така. Најубо! И уште ако имаш тој тип на другарка која секогаш е - како сакаш, мене ми е сеедно и после кога ќе рече - јас на сите се прилагодив, а никој на мене... Она уста не отворила кај сака, а си прашал, кажи да знаеме, си се трудел да држиш баланс помеѓу сите желби и некој ова ти го кажува... ти пука филмот. Иако кога се раскажуваат после 2 години, се дупчите во ребра и се убивате од смеење...знаеш дека и следниот заеднички одмор ќе биде истото. Најендемична врста на феминки од увек ми биле оние кои лајкуваат по следна шема: Те мрази и да се согласува со тебе, ќе го лајкне спротивното мислење од твоето затоа што умрикучконетеподнесувам. И потоа ќе се појави трето мислење кое се согласува со твоето и се разбира ќе го лајкне и тоа. И ај сега? Која иронија, која баналност, која идиотштина од личност ова? Се согласуваш сега или не се согласуваш или не знаеш што да мислиш и немаш свој став? Не можам да замислам како се одлучуваат за купување на леб у продавница. Кои виши политики им се вртат во глава еве не знам, ама алал им вера на лицемерноста. За малоумните и малодушните, да не се сфатиме погрешно, одамна дилемата за бројот на лајковите е надвор од зоната на дискусија, имаат функција да отвараат очи за лицемерите кои го уништија форумов. Онака баш формираш мислење до крај за тоа колку некој е расипан или па и нема свое мислење. Фала и пријатно.
Татко ми пред некој ден запнал: - Не можам да ја добијам мајка ти, само и-меил ми праќа цело време. - Каков и-меил тато, за што збориш? - Па ја и' ѕвонам, она и-меил ми праќа. Нејќе да ми се јави. - А бе тато, мејли се вика тоа. Мејли! Исто тој ден, мајка ми на мене и на сестра ми ни раскажуваше некои приказни. Нешто духови, ова она... се зезавме. И во тој момент, додека она ни раскажува - БАМ, треска вратата од детска. Ја... мислам дека мочнав, срце ме стрефи. И само го слушам татко ми, ко специјалците раскезен влага у дневна: - ШО ПРАИТЕ, БЕ? Овој станал од спиење. И стандард кога станува од спиење, кажува како сонувал некоја торта на четири спрата со лифт. Евентуално, некоја баклава пржена со тулумба. Не би ги мењала за НИКОЈ и за НИШТО! ЧаоС.
Вие што одите како на јајца успеавте нешто повеќе ? И што стенкате кога зборувате , како јазикот да ве боли кога зборите нешто посебни сте ?
Значи немој ти се молам, јас пред некој ден добив лична порака дека многу иронично сум стискала лајкови.
А,вие што се исмевате на физички недостатоци, на начин на кој некој човек оди или зборува успеавте ли?
Не зборувам за физички мааани...Зборувам за чалм ! А тие таквите како тебе што само гледаат со кого да се рчнат и расправаат или прават интересни успеавте ??? сватете прво што ссака некој да каже после реадактирајте сто пати и коментирајте и незнам што веќе не
А вие што...фдхсхфјхсјсеј...успеавте? Колку ми е глупо ова со успеавте?? Туку мака си имам, три дена филм барам, секако пробав, ништо не ми излегува. И тука ќе го ставам и ако не бива ќе почнам флаери низ град да делам. Опсесија ми стана, нервоза почна да ме фаќа, помош! Спојлер
Затоа постовите што ги пишуваш треба да бидат јасни и внимателно напишани кога допираш осетливи теми. Не ми е намерата да се расправам со тебе,напротив, твојот пост е оној што делуваше навредливо кон одредена група на луѓе.Како знаеш дали некој има физички проблем па зборува или оди чудно? Постот ниту еднаш не ми е редактиран.
Аххх тие што возат точак на сред улица , толкав тротоар имаат , ај разбирам да се паркирани коли или пак да има некој објект или стварчица да им смета па да мораат да се возат на пат , абе недај боже ќе изгуби контрола , ќе се сопне од камче , ќе ми отиде со точакот под кола и јас ќе бидам кривиот после за нечие невнимание ... Стално се нервирам со тие , а не се ништо подобри од оние што земаат телефон и на сред пешачки се влечат , земеш телефонот и го фрлиш во Вардар. Страшно .... Друго што гледам , во овие 4 ипол год што сум скоро на форумов , една работа не се сменила никогаш , а тоа е било која тема , некој нешто ќе каже , дали добронамерно или не секогаш има постови после тоа кој започнуваат со контра-аргументи кој најчесто завршува со тежок сарказам и ниски удари и затварање на темата за кратко време .... Али ако , и тој сарказам и навреди се дел од форумот и некако би било празно без нив Трето , гледам групите што идат по одмори , прашање , на одмор се иде за да се чекира и слика на секој 2 минути или да си помине убаво со друштвото и надвор од секојдневното општество? , Море , почист воздух , друга нација итн , све тоа платено скапо , за да си седне човек на перница и да седне на фацебук да ги информира сите останати дека си поминува убаво на одмор. На никого не му е гајле нит со кого си на одмор , нит со кого пиеш кафе и дали си поминуваш убаво , си имаат сите проблеми во својот живот па многу ги интересира за другите чекирања ... .страшно е Како да и е , наскоро ќе си идам јас на одмор , да се одморам малце од факултетов и Скопскиов менталитет , ќе ми треба сила за уште една цела година да се издржи , особено кога знаеш дека во Август те чекаат еден куп испити , лелееее , зашто лето поминуваш толку брзо, али ме потцети и насмеа Cka како е да си со само женско друштво на одмор , и гледам многу полесно е да си со само машко друштво "абе вечер ќе идеме ваму " "ама јас несакам" "ми е гајле ти што сакаш, и вечер да и се пуштиш на другарка и за да јас бидам со оваа што ја запознав сега на одморов или утре ќе те давам во морето" (се разбира све е на шала кажано) ... Смешки али тоа е , на крај сите си го истеравме меракот без никакви караници , ако се сеќавам не ни имало некогаш несогласување , можеби мало мрчење али на крај сите сме на иста страна. А да најдоброто до сега , кога ќе прашаш некој за негде да се иде , дали викендица , Матка , Шатка на еден ден ако е во зимата викаат , абеее многу ладно неможе да се стопли , дојде лето , абееее многу топло , да се олади малце .... Крај е со нацијава
^^ Абе лесно ви е вас, не мора да се пребројувате кој кога има добиено и да си позајмувате пегли и фенови за коса, ташнички па не дај Боже Кој има доволно финансии, убаво е да си отиде и само со другарки/другари а и со дечко/маж, ама прво со дечко/маж или девојка/жена па после другарките/другарите. Ама какви времиња дојдоа, луѓе кредити подигаат за да отидат фамилијарно на одмор, а не па да одвојат за со машко или женско друштво. Ладно ми е, овие две три ноќи и јорганот го вративме. Денес исто беше свежо. Климава баш и не ме мотивира да размислувам за одмор. Ама планирам да земам одмор втора половина на август, па може HAARP ќе се расипе до тогаш. Знам за кој филм мислиш, мислам дека не беше некој популарен, не беше со познати актери, малку постар, го имаат давано на нашиве тв, можеби беше и британски, не сум сигурна ама никако да дојдам до насловот. Како да се сеќавам дека се среќаваа на неговото бродче, тој имаше виткана коса?
Kрадете си сонце,за вакви денови,за бури во пролетта. Секогаш се прашував каде лутаат ноќните возови,кој со куферот во рака рано пред сонцето,ги чека нив. Нечие парче свет.Нечии минати ноќи и свежо ткаени соништа,како извезено шамивче на дар. Трошам мастило,јас не сум поет и нема да бидам,но ти пишувам за некоја задоцнета есен кога се ќе е минато,кога ќе се сеќаваш. Јас сум само посетител во градов. Кога едно утро ќе го пиеш врелиот чај,ти ќе знаеш дека ноќите се црни возови. На ѕидовите ќе наредиш безброј сведоци на денови минати.Фотографии. Ќе знаеш дека и после многу години и разбудени утра те болат убавите спомени. Ќе знаеш дека тишината може да те направи свој затвореник,да те окова во окови. Ќе знаеш дека еднаш мора да се замине,и дека ќе треба да му се остави нешто на оној кој ќе е без тебе. Јас денес бев зима. Носталгијата на баба ми по дедо ми испишала зборови по ѕидовите. Врамила години. Потрошила време. Чекала да дојде,и денес трае. Нечија љубов е за навек.
Што сакаат да постигнат оние кои упорно ти свират додека чекаш некој човек или велосипедист да помине на пешачки премин?? Се приближувам кон пешачкиот и гледам луѓе веќе почнале да ја преминуваат улицата....нормално, застанав и чекав да ја поминат улицата....целото тоа време господинот во колата позади упорно свиреше, сигурно не му се чекало................а што да правам, да ги прегазам ли??
Убаво викаат машкиве... со женско не се искача на крај. Колку и да се трудиш да им угодиш , секогаш некоја излегува увреѓена и повреѓена. Да ти се одмили да имаш другарки. Море марш у пм.
