Најголем е оној чекор кога се преминува прагот низ кој си чекорел секој ден а не планираш да се вратиш назад. Пред точно една година, како низ магла се секавам на тој 4ти Септември 2013. Болка која продира низ телото со секој здив и те распарува на милион парчиња. Чекориш како зомби. Не знаеш во кој правец, не знаеш каде, не знаеш кај кого. Разрушени соништа, згасната надеж и сурово соочување со реалноста. Болеста која е појака од љубовта, болните сеќавања кои натежнуваат наспроти надежта за подобра иднина и секојдневните битки кои го исцедиле и последниот атом енергија. Се предаваш незнаејќи дали со тоа добиваш или губиш. Не знаеш што со себе, но знаеш дека не можеш повеќе. Само матни сеќавања. Како од некој друг живот, како да се туѓи зборовите и сеќавањата. Не знам каде е, не знам како е...се надевам дека писмото кое го прати адвокатот е стасано на вистинската адреса.
Дефинитвно ќе почнам да шетам со средства за дезинфекција, една опрема мала со мене за итни случаеви. Значи паника ме фаќа од некои работи, ко ќе ме нападнат некои мисли, не ме пуштаат и крај.
Незнаејќи по кој пат да тргнеме и без да ги повредиме личностите што ни значат најмногу, секогаш го избираме лошиот пат и ги повредуваме тие личности. Жална и болна вистина.
^ Горде, мене така у ПМС ми се дешава. Ми поминува за 3-4 дена. И онака сум паничар за такви ствари и тогаш тоа излегува на површина. Момент на слабост е, длабоко во себе сите си знаеме дека премалку сме моќни за да можеме 100% да имаме контрола врз нашето здравје и се опушташ и си викаш „До мене што е, правам, другото што не зависи од мене, не можам да го спречам“. Биди ми жива и здрава и бактериите нека се плашат од тебе. Извини што се надоврзав, ама тотално те разбирам од аспект на паничење за оваа тема.
Јас сум ти била за во лифт да се возам. Влегувам сама во лифтот, кликам бројче и трк до огледалото, Тошо разбираш... Црна темница внатре, разбираш. Стоев така во место преплашена, едно 15тина секунди. Промрдав и конечно изгледа ме пронајде сензорот. И јас така уште си стојам пред огледало... Ооо, убава таја. Начекала бесплатно огледало. Оооп - ми се отвора вратата. Кога сум спискала... Тоа нормално, ме спуштил лифтот и луѓе чекаат да си влезат во лифт. Ама мене толку ми чука. Дај нека тргнат тоа огледалото! Цел ден ми се мота у глава: Ако видиш некој од Токсикологија, не викај здраво. Само кажи 4екераукц! 4ЕКЕРАУКЦ! Ако чуеш добра нумера будало, не викај браво. Само кажи 4екераукц! И она е од Шутка.
Ми треба одмор не само физички туку и во главата и душата а да да стварно ми треба да се одморам од паразитиве околу мене се негативни луге се нешто да уништат на други ми се гади од такви паразити,ахам тие се паразити уништувачи. Дај бре да се одалечам бар малце од лугево што не си го гледат чадот нивни тук ми се пикнале кај мене да ми уништува ајде мрш....
Колку злоба има во некои луѓе,толку што ни црните облаци се ништо во споредба со онаа која ја носат со себе.Само тие иако не приметуваат се‘ повеќе пропаѓаат во провалија во која од ден на ден станува се помрачна. ** Колку само сум била во заблуда за некои работи.Просто не можам да верувам.Барем ако ништо друго,сеуште не е доцна за избегнување на уште еден непримен нож во грб.Еее,што прави таа преголема доверба која ја имам во луѓето..Не знам дали е маана или чудо во денешно време
Како бе може да има такви луѓе....Сега вака после 2 мин така.. Се договараме да одиме да бараме стан (пошто досега не можевме да одиме секојпат заради нивните предомислувања) и после 2 мин: Имаме работа, ова, друго, трето не можеме Па боже мој, каква работа ти излегла во рок од 2 мин. Или те мрзи па сакаш на готово? Глупи и неорганизирани луѓе!!!!!
Е ако се надоврза, нема проблем.Ами да беше само у пмс, иако сум во пмс, торнадо имам во главава ама не е само во пмс.Ма ко ќе ми прелетаат мисли, досадни, не возможно е да ги игнорирам, ко да ми дрдори некој во главава на секое, тоа па тоа Да, се согласувам дека не можеме да имаме потполно да имаме контрола, ама ете, посилно е од мене некогаш ми се чини ќе земам ќе чистам по луѓево Знам дека се преоптеретувам...
Тотално те разбирам. Ни ја у тие моменти не мислам вака. Ама и стварно секој ден слушаме. Листерија, салмонела, ебола, жолтица, ваков рак, таков, ваков грип онаков грип. Не е можно да не ти се врежат у глава. Некогаш си велам дека вистинската и основната цел е да не` испаничат светските големци. Не преку храната, водата, воздухот, ами преку паниката.
Во одредени ситуации,повеќе се важни погледите,отколку зборовите.Збор како збор. Поглед......еден,два,три,живот.
Дека единствени работи што не ги знам се: -датумот на крајот на мојот живот -дали после некаква болест ќе има опоравување. Ама другото го знам,знам дека околу мене се провокатори,среброљупци,готовани,алапачи,душегрижници,дво и повеќе лични кокошки,и многу многу непријатели. Да и останатите знаат дека јас тоа го знам
Толку многу страници од фемина немам прочитано што уште еден месец да ги читам нема да ги прочитам абе ЖЕНА со бврски хаха се зеззам се растргнав овие денови планирам свадба и сега знаете кога се треба да се погледне да се види и тако даље.Ме прашува маж ми каде сакам да одам на зимување се зачудив и го прашав штто му текна а тој ми одговори дека ке идеме на медени месец и почна да ми ги спомнува Венеција ова она Маженце мое и во колиба во планина да отидеме најубаво ке си поминеме ама ајде штом сакас и Венеција ке идеме абе што и да е Позз драги мои
Кога само би знаела што точно ми фали за да можам да дишам со полни гради без тронка страв и неизвесност.
http://www.psychologytoday.com/blog/the ... amily-tree Лека ноќ нарциси и останати митски суштества. Митски оти вашата лепота е само мит. Приетно
Какво време дојде, ако не си активен на Facebook - немаш социјален живот. Aко излегувањето во град не е поткрепено со доказ, истото не се важи. Pics or it didn't happen. А да, да не го заборавам и Foursquare, најголемата глупост во морето на глупостите. Како тоа во продавница си отишла, а не си ставила check-in? Ми доаѓа со света вода по профилите да им прскам.
Во сознанието на еден млад западноевропеец, сè што е источно од Германија и Австрија е една голема непознаница и чиста егзотика... постои само замаглена претстава за една недефинирана територија без граници и особени културни обележја, некаде помеѓу Германија и Русија, Грција и Финска... Асоцијација за оваа територија му се долгоноги, русокоси божици, кои доаѓаат да им ги заведат мажите и да се извлечат од бедата, асоцијација се и ситни преваранти со татарски сурат, џепчии со ромска крв... Сите имаат ист именител во негови очи. Како на тој млад човек да му објаснам дека во Македонија и Романија не се зборува руски јазик (ниту пак дијалект на истиов), како да објаснам дека православната вера не е секта и дека "тоа таму некаде северно од Грција" има повеќе историја од сите западноевропски држави собрани заедно. Некој одамна требало да му го објасни ова. Интернет ера, голема работа... стереотипите се живи и ќе продолжат да живеат, исто како и предрасудите и незнаењето.
