Сдк за понеделник одлично се чувствувам дури чудно ми е. Абе дава сила - дава моќ, рече таа и одлета на својата метла.
Дека нашата надворешност, нашиот физички изглед е одраз на внатрешното битие-знаев ама вчера како никогаш претходно се уверив во праксата. Стоев пред каса во парфимеријата заедно со дечко ми чекајќи касиерката да заврши со наплатата на мојата претходничка-мајка со бебе во количка. Додека жената (околу 30 годишна, убаво облечена, со кожна јакна, чизмички) ги ставаше на наплатниот пулт производите што беше ги...купила...да речам, забележав дека бебето си игра така наивно со некои професионални четки за шминка. Кој би обрнал внимание со што си игра бебето? А тек во долниот дел на количката...феминки мои...залиха од сенки, сјаеви и којзнае што не. Као, мајката беше зафатена паралелно со бебето и вадењето пари, не мама вака не така...и конечно наплати околу 3000 денари, иако, мислам дека имаше 'купено" бар за најмалку 9000. Ни срам ни перде. Се погледнавме со дечкото, јас као му шепнав, да пријавиме ли а он мене-ќути и глеј си работа, нит знаеш која е ни чија е, уште може и глоба некоја да платиме. И така постапив-но ме изеде туѓиот срам. Ја набљудував "мајката" која по ништо не се разликува од оние на семафорите што ги злоупотребуваат бебињата. Дури и полошо. Сигурно одвај чекала да дојде дома, да експериментира со убавите бои, четкици, кармини, сенки, помади...Долго ја набљудував, како се вртка, тртка, плаќа, ја затскрива количката со бебето кое несомнено ке биде како нејзе еден ден. Џабе. Грда е како ЛОПОВ. Грда е како Лопов. Колку пати го бев чула овој израз но не верував дека е вистинит. Се уверив. Имајте убав ден! И бидете ми така, Убави, вистински убави!
СДК...дека денес се 3 години како сум активен член на femina 3 години со Вас, поминати со солзи и смеа, кога највеќе ми требале совети и сослушувања тука сте биле. За среќа имаше само неколку мали недоразбирања, за кои се надевам дека во иднина воопшто нема да ги има. Но тоа е животот....сепак Ви благодарам што сте дел од мозаикот на femina, без вас таа не ќе беше ваква каква што е.
Денес ништо не ми се прави, а на училиште треба да одам. Има , а ладничко е. Едвај чекам вечер кога ќе си дојдам, да се фрлам на креветот и да си спијам . Ќе дојде и тоа.
После четири месеци постојано втора смена,утре прва.После цела година без ни едно слободно саботно и неделно попладне. конечно ќе можам да спремам неделен ручек.На работа се радуваат сите. Не е ни важно чија заслуга е ?Важно ќе здивнеме некои , а некои ќе си засукат ракавите да се замениме. Значи најава дека работите ќе почнат да се средуваат. Низ годините , научив дека се има почеток и крај. Затоа и сум толку трпелива.Но кога ќе се претера, знам да претерам бетер. Не за џабе рекле.Правдина Планина. Но на крајот сепак правдината излегува на виделена.
А Господе ти, прво ќе дадеш живот, па ќе речеш се премислив, или не требаше тебе живот, па ќе го земеш...Не, не е фер..
Многу сум среќна. Братучед ми се жени а и татко ќе стане. Многу се радувам за него. Едвај ја чекам свадбата. Ќе се изнаиграм. На неговата свадба најмногу ќе играм. Баш ми е мило за него, дај боже цел живот среќен да биде.
Преку глава ми е од препотентни морони,кои глумат авторитет и се мислат најпаметни на свет.Можеби имаат интелигенција,ама однесувањето им е како на неандерталец симнат од планина. И апел до истите да си ископаат дупка,да ја наполнат со вода и да се удават во неа. Фала,чао,пријатно.
Сакам да кажам дека имам премногу да кажувам, ама на кого? м?? Премногу е интересно како успевам секогаш да си бидам позитивна прво поради мене, па сите околу мене нели за да не ги трујам со негативна енергија од причина што моите проблеми си се мои и никој не е должен да ме трпи со згужвана фаца. Е сеа интересното што го спомнав е тоа што во принцип и секогаш јас го влечам подебелиот крај. Нервозни се ајде разговараат со мене, ќе им олесни ќе си се истурат, другиве тажни биле пробај да ги расположиш ти урлаат како за ништо не ти било гајле и крајно несериозен си бил, затоашто лев им бил денот се што ќе кажеш ги нервира нели и се вади тоа низ нос, па во нервоза се глуми лудило дека не размислуваат што збореле и ти ги плеска тука сите маани до трето-четврто колено и вреѓа. Кај е смајлито што си пука во глава? Неможам ни да измислам смајли што ќе долови реакција за овие цицачи на се позитивно. Не ми е за нив, ја веќе и оладена сум на такви луѓе.. Како ќе просперираат во животот со такво однесување тоа си е нивно, ама луѓе бе јас барем когоа излагам од дома, колку и да ми шетале по дома црни облачиња над глава, се оклештувам од уво до уво затоашто знам дека со мои луѓенца ќе си излезам, ќе се исклучам од реалноста и уживам. Полесно е да те болат образи од смеење и клештење одколку глава од мрштење! Сите други кој како поминуваат и седнуваат на кафе абе луѓе во рок од саат ипол еден муабет само дали сврзаа, другото беше чек ин, ги испосликаа тоа кафињата и одма на инстаграм и нели мора шер да се напраи и на фејсбук да иде и се што следеше е скролање и само си ги покажуваат телефоните кој што видел. Повторувам, каде е смајлито што си пука во глава?! Го видел некој?
Постои една група на луѓе кои едноставно од се` гледаат да се извлечат и да си поминат лесно. Особено од проблемите кои самите ги предизвикале. Истите тие луѓе, без трошка срам ќе ти тропнат на врата и ќе имаат лице да ти кажат дека не си во право, иако сите факти го докажуваат спротивното. Така дрско и безобразно ќе си го бараат она што никогаш не им припаѓало нив, и си мислат дека некој постојано ќе им попушта. Е нема овој пат. Нема.
Maybe I'm lonely and that's all I'm qualified to be There's just one and only, the one and only promise I can keep As long as the wheels are turning, as long as the fires are burning As long as your prayers are coming true, you better believe it That I would do anything for love, and you know it's true and that's a fact I would do anything for love, and there'll never be no turning back But I'll never do it better than I do it with you, so long, so long And I would do anything for love, oh I would do anything for love I would do anything for love, but I won't do that, no no no I won't do that кога еден рефрен се ќе ти каже
Една од најголемите желби ми е да патувам секаде низ светов, се да видам, секое ќоше да го посетам. Што не сум парајлија некоја... Дома не ќе се приберев.
Ех интуицијо моја вродена, болка моја непреболена, „лебу“ мој насушен... Сопатничке моја најверна, па каде би била јас без тебе? Ти благодарам...
