Сакам да кажам...

Сакам да кажам нека ни е среќна новата година, да ни ги исполни најубавите желби и соништа а да, јас за новата година си заспав во 2 по полноќ, сабајлето ме разбуди тетката со црвеното ферари и со ужасна болка во карлицата, ама јас си имав спремено 2-3 пилули - ја поздравив како што треба и си ја честитав годината гушкајќи се и смеејќи се со сите најблиски па и со подалечни

 

За човек да има авторитет, треба да има карактер, а не да биде човек кој менува мислење, како ќе дувне ветерот.Многу почитувам и ценам луѓе кои држат до својот став, кои не отстапуваат од своето, стабилни луѓе.

 

Па, драги мои... Погодете кој ден е денес?
Мојата годишнина од форумов.
Гледам и се чудам, официјални 2 години. Иако со форумов сум од поодамна, ете токму денес е денот за частење.

Не знам како поминало толку малку време, 2 ипол години, а се чувствувам како отсекогаш да сум била овде. Се чувствувам како драгите феминки да ги знам уште кога знам за себе.
Ете толку време поминало откога за прв пат го кликнав копчето „Регистрирај се“, и тоа, се зачленив само онака, не знам зошто. Ми беше интересно и читав, а по некое време и јас се зачленив и започнав да пишувам, и тоа какви се не глупости пишував, до ден денес се смеам.
Ама така е де, речиси сите започнале така.

Признавам, не очекував дека ќе останам толку долго тука, не ни знаев, немав никаква претстава за форумов, а сега го знам подобро од сопствената дланка и ми е неизбежен дел од секојдневието. Дефинитивно, кога и да сум имала лош ден, вие сте биле тука да ме натерате да се смеам до солзи.

Го развлеков постов, навистина... Зборот ми беше, да ве почастам дека ми е годишнина, а и да ви речам дека и следната година ќе бидам исто толку активна, и никој нема да може да ме натера да си заминам, а најмналку некои исфорсирани персони, како што им ја приредив драмата на феминките од четот. Можете да бидете сигурни дека следен пат кога ќе направам некоја слична драма, секако ќе биде само тролање исто како ова.

Па, тоа е тоа... Почастете ми се, и да сме живи и здрави до 101 и назад!

Спојлер

 

Сеќавањата за нашите баби и дедовци се преточени во приказни кои со голема доза на восхит и трпение сакаме да ги раскажуваме без оглед на нашата возраст. Некои од нас израснале со нив, а други ги гледале само кога ги посетувале. Љубовта која ја чувствуваме кон нив е несомнено чиста, искрена и огромна. Возрасните ги сакаат своите деца, но уште повеќе внимание им посветуваат на внуците.
Секој миг поминат со нив е незаборавно дружење.
Тие се вечни следбеници на нашите постапки кои не извлекуваат од неволјите и имаат "веродостојни" стории пред нашите родители. Ние сме нивната слабост, секогаш се на наша страна и не поддржуваат.
Кога ќе ги посетиме ги готват највкусните јадења и толку се трудат да ни ги исполнат желбите само да не останеме гладни.
Никогаш не би ни се налутиле, но дури и да се случи тоа, умеат да ни простат. Нивните правила најчесто не важат за нас, така што направените колачи може да се вкусат и пред да се послужат.
Од нив сме ги добиле посакуваните подароци за роденден. Поздравувањето со баба и дедо не било проследено без подадена паричка. Никој не би се спуштил на детска возраст како нив кога сакаат да се забавуваат со нас. Не се срамат да бидат тоа што се.
Поради своето богато животно искуство најчесто имаат одговор на сите прашања и ни ги даваат најискрените совети. Тие се оние што ни влеваат верба во вистинската љубов и сродните души, бидејќи неизмерно се сакаат речиси целиот свој живот.
Претствуваат наши идоли низ животната патека без кои детството би било незамисливо празно.
Сакајте ги, почитувајте ги и негувајте ги спомените за нив затоа што тие би се откажале од се за нас.

 

свака ти час за ова,али денеска мн ретко се поштуваат старите лица...мн ја сакав бабами и кога почина мислам дека еден дел од мене умре..до ден денеска ми недостига и плакам кога ке ми текне на неа..ми останаа спомените со неа,убавите зборови,љубовта која ми ја даваше и НИКОГАШ нема да ја заборавам.

 

повторно имам потреба да сакам и да бидам сакана.се да заборавам.да почнам од почеток.

 

Од денеска официjално сум за цела година постара од вчера. Не дека годините за мене имаат некакво значење, туку спомените на минатите родендени, на луѓето и местата ми се враќаат назад. Сите се убави, ама баш поради тоа и тажни, зошто иако не ги сметам годините за показател на мудрост, тие ме потсетуваат дека тоа што било никогаш нема да се врати.

Дувнав 24 свеќи, замислив желба...

Маjка ми утрово ми го честиташе роденденот виртуелно... И колку и да ми е убава сегашноста, баш поради спомените од убавото детство, ваквите празнични денови ме прават тажна...

 

Значи многу, ама многу се нервирам кога ќе ми рече некој „па остај го куче е...„. Било да се работи за храна, чување дома/надвор или пак ако некој ја оставил вратата од двор отворена, јас се потресувам одма и коментарот е „па што има везе кај ќе оди куче е, и да го згази кола што има везе куче е, голема работа„. Абе луѓе одвратни сте, посебно од некој близок роднина ваков коментар ми е крај! Па од сега им објаснив убаво дека мене кучето ми е побитно од 90% од луѓето што ги знам и го сакам многу повеќе од нив така да пријатно!
И да не е така сепак за живот се работи, што има врска дали е човек, куче или риба сите истиот воздух го дишеме и сите истото право на убав и среќен живот го имаме.
До кога ќе си мислат луѓето дека нивниот живот вреди повеќе од животот на едно животно? До кога ќе сметаат дека имаат повеќе право на оваа земја одколку едно животно? Ко божем ние луѓето требаше најпаметни и најсвесни од цел животиснки свет да имаме ама слабо... Можам да кажам дека најсебични сме, ништо друго.

 

@mims-89, дојдов на темава за истото да го кажам! Само што читав за жена од Белград која за време на новогодишните празници го оставила кучето врзано надвор во двор со огромен кожен ремен да не може да мрдне и да се засолни, на -15 степени и снег и мраз, БЕЗ храна и вода (водата што ја имало нормално замрзнала) и кучето починало од студ. Која бавна и тешка смрт е тоа бре, абе не се дава секому да чува куче или било какво милениче! Си се топлела госпожата дома на кауч додека кучето немилосрдно премрзнало до смрт, бавно и полека додека не испуштило душа... Срце мило, бил преубав питбул, си поплакав од жал и мака... Ах бе, ах бееее... Не се' што гази на земјава заслужува да живее, а најмалку таквите луѓе како гореспоменатата дотична особа. Ми се повраќа, ми се гади и ми се блуе од гадови без трошка емпатија и љубов кон миленичињата. Очигледно истите им служат само за сликање по фејсбуци и покажување пред народ. Срам да им е, нека им се врати дупло, ете толку!

 

СКД две работи. Или да исчезнам, или да ме штипне некој и да ми каже разбуди се, тоа беше само лош сон...
И посакувам коа ќе се разбудам да си бидам 5-6 годинки. Добро, три работи.

 

Очајот вреска од вашата безволност за живот која во обид да ја победите се фаќате за исто очајни сламки како негација на работите кои толку ги величите.
Живеете во изузија, аура од лаги, меур кој со еден допир на чувствата во лабилен момент на осаменост ќе се распрсне и тогаш што ?! Вистината е дека повеќето работи по кои плукате би сакале да ги живеете на момент. Обидот да ги оцрните е само неуспешна алатка која ја користите да ги камуфлирате вистинските чувства пред себеси и останатите. Работете на случајот да бидете среќни наместо од завист да го критикувате оној кој го живее животот кој го сакате за себеси.

-----------------------------------------------------------------
Нема да пишувам долги елегии и есеи со пропратни новогодишни честитки до членовите на форумов и нивното потесно семејство. Мене временска рамка не ме ограничува/ла во амбициозноста на моите цели, но мислам дека е редно да направам мрзлива ретроспектива (во позитивна конотација, прифатливо... може да се каже)
Минатата година научив дека не сум венчана за работното место. Кога ја сакаш работата која ја работиш тензијата се смалува и ти чува истрајност во моменти кога сакаш да пратиш се по ѓаволите, затоа што редовна плата нема никаде. Ќе мора да се навикнеш. И создава корисни навики, како штедење. Не бев свесна која пара ја трошев на непотребни и непланирани ситници. Големата слика е секогаш шокантна ако не имате увид на трошоците. Со правилно планирање ќе биде пријатна за гледање.

Индивидуалната среќа е приватна работа. Тоа е мое лично гледиште и баш немам некој начин да го образложам ова освен оној едноставниот - Негувајте ја врската со себеси. Вашата среќа не зависи од туѓата и не секогаш е поврзана со друга личност. Понекогаш е многу себична. До некаде ќе морам да признаам дека е точна фразата - Опседнати сте со тоа да најдете некој кој ве сака затоа што не можете да се сакате себеси.

Престанете да ги правите работите кои не ви причинуваат задоволство- веднаш. (..и така постов заличи на колумна на нискобуџетен сајт ) Лоша книга на половина, врска која често ви го расипува расположението, љубовна, пријателска.

Луѓето се менуваат, но некои од нив секогаш ќе останат исти во ваши очи. Затоа што ја гледате плиткоста во ненадејната трасформација од очај да станат допадливи и да ги корегираат (прикријат) мааните во нивното однесување и фалинките во карактерот. Никогаш нема да бидеш нова ти, секогаш може да бидеш подобра ти. Престани да се однесуваш биполарно. Само, престани. Вознемирувачко е и смешно.

 

Нема ни да се потрудам да се качам на вага.
СДК дека од утре ќе вежбам пак редовно, и ќе внимавам колку јадам. Нема смисла веќе ова, мече ќе станам.

 

Арно велам, не ме фатиле мајките па да пратам некого по ѓаволите... Смешим се, ли се смешим Чуството е кога им ги знаеш задните намери на луѓето, тек тогаш појавува се, па ги тинтраш, ги тинтраш, ги оставаш раатски да поиграт, па ко ќе ти згазнат на нерв, ќе треба да прекинат со орото и да не им текне на оро да се фатат

 

Аххх...таа љубомора ко танка тантела преку очите ставена...преку неа гледаш се и знаеш се...ама сепак нешто ти ги делумно покрива очите...

 

Мамо знаеш ли како сум исчистила,се е на свое место,да ти е мерак да го гледаш... десктопот мамо,десктопот!

 

New Year, New Me.
Епа, оди некако.
Колку нешта се сменија годинава, а само што започна.
Најпрво, конечно се одлучив да ставам фотографија на фејсбук. И тоа го доживеав. И имам лајк од симпатијата!
Па после дојде и првиот бакнеж. Добро, тоа беше на 31 Декември, ама небитно.
Па се решив да почнам нови филмчиња да гледам, па решив повеќе да читам книги и уште што ли се не ме снајде.
Секако, и кола ќе ме згазеше. Не дека е нешто ново, ама еве, баш денес првпат ми се случи оваа година. Баш на трети. Ме изневери бројчево. А така ли ти на мене братче?
А најважно, решив годинава да бидам позитивна личност! Е така да се знае.
Треба да се слави за последново.

 

добро бе господе што толку лошо ти имам згрешено да ми ставиш лик на патот како оној во кој бев затрескана пред 15 години-и патем скоро го видов
оф леле господе што ми се случува

 

Знам дека доцнам со честитката, ама за тоа дојдов. Да не ја тупам како и обично што правам, фемина среќна Нова '15 и се најубаво на сите, ви посакувам највеќе здравје, здравјето е најбитно, среќа и насмевки и секако љубов. Мој совет е да го оставите минатото зад вас. Јас тоа го направив. Се ослободив од работите што најмногу ми сметаа. Дури и ѝ простив на личноста што детството ми го уништи. 10 години поминаа и се сеќавам како да беше вчера. Ја викнав на страна и ја потсетив на се, како ми се смееше што бев дебела, ми се измеваше додека јадев, заради неа никој не си играше со мене, ми ги зимаа играчките и ми ја отвараа вратата во ВЦ, како заради неа само плачев, а дома им правев филмови дека плачам за трето. Можеби за некој ова е апсурдно, ама најверојатно не знаете што значи за едно дете да го доживее тоа и кои трауми се. До пред некое време имав последици од тоа, ме беше страв пак да не бидам исмевана и имав големо пореметување во исхраната заради тоа. Ја потсетив на кармата, што добро ја заебала, затоа што јас ослабнав, а таа е тројна од мене. И на крај ѝ простив. Заради мене. Да не ме јаде мене црвот, неа нека ја јаде. Не сакам да се полнам со омраза. Така и со неколку други личности расчистив. Не сакам да свртам нова страна. Ќе почнам нова книга.
Да кажам, иако никој не ме праша на дочекот на новата, поминав супер и после тоа супер, мамурно За жал 2015 ја почнав со грешка. А како по обичај не се каам, затоа што беше грешка од типот бакнеж. Ама многу сум глупава. Мислев дека му се допаѓам, а тој сега ми се понаша како ништо да не се случило Уште една грешка. Пробав цигаре Беше само димче, за прв пат во мојот живот, ама кокошка сум, не требаше воопшто. Втората вечер кога славевме, сабајлето кога сите спиеја јас размислував што правам со животот. И мајке ми, појма немам што правам со жовотот И тогаш бев многу депресивна, затоа што најверојатно никогаш не престанав. Во 2015 требаше да бидам нова личност, а мене пак ме влечат некој стари лоши, многу лоши навики. Пак ме исполнува празнина. Многу лошо ја почнав оваа година, со грешки. Само се надевам дека ми е проклета фаза и дека ќе ми помине. Можеби само ми недостига теретаната? Од лани не сум била
И пак ја отупив, за ќотек сум ептен Среќна Нова на сите

 

Не се научија и не се научија. Кај што си го вадиш лебот, нема да плукаш по тој што ти го меси. Да госпоѓо, повелете госпоѓо, благодарам, ви посакувам убава вечер, пријатен ден - веќе не ни очекувам. Да, да, со госпоѓо, може сум венчана ама тој е странец и не знае и ќе ми се обраќа со госпоѓо. Едно добровечер и пријатно е и повеќе од доволно. Ма, мори, бе, дома кај мајка ти, оти така те воспитала де, не за друго. Кој е паметен а кој е глупав, исто дома, на работа не. Не ме изнервира воопшто постапката, ме нервира простото кај народов, сите нервозни и исфрустрирани.

Сите кукаат се нема пари и ради тоа е нервозата, бре бре бре, мајката, никој нејќе да работи, сите да лежат, а идам од преполн ресторан и преполна дискотека. Бујрум бре мотиката, бујрум, не учиш школо, не правиш ништо, дремеш, се дереш, животариш, се продрснуваш, бујрум поработи, одма односот ќе ти се смени кон се' живо и диво. Епа луѓе мои мили, не ни растат париве на дрво на никој, жал ми е, не сум ни јас во тие 10% во државава што не гледаат цена на ништо и месецот им тече како мед и млеко. Напротив, одвај дотекува со сите сили. А види мајката, знам да им се насмеам на касиерките и да им речам здраво, да не штрапнам кај што чистела чистачката, да не се дерам по келнерот оти ми донел шопска наместо грчка салата. Знам оти сум била и од другата страна и знам колку може да биде деградирачки кога некој ти се прави паметен. На никој не му е сјаен секој ден, секоја планина своја тежина. Ама да дојде ред со неубаво да ми се враќа, стварно мислам дека не сум заслужила.

И не научија и не научија, дека за улави и ненормални како нив, има поулави и поненормални како мене. Брат мене стручно лице ме обучи како да испаднам со ненормални на крај. Па бујрум сега мотичето ако не ти чини ова, така така, само така се воспитуваат волови, на нива и на жешко. Како телиња им минало времето, па друг начин нема. Кога се' во животов се зима здраво за готово и за ништо никој не вика фала.

Стварно многу лесно се швркнувам, пак изгледа се мењава тоа месечината.

Исто така ме занима, дали ние, ненормалните повторно, што не се тагнуваме, чекираме и ставаме селфиња на секој чекор, немаме социјален живот или што? Можно е и телефони да немаме. Леле, сигурно и интернет немаме. Леле од пештера ви пишувам. Ние, греота, не испаѓаме и не постоиме во општеството, напротив, го препуштаме на социјално активните. Па се продрснавте со слики бре, денот ми почиња и ми завршува со вас... Више на кого не направив анфалоу, 20 души ќе ми останат и пак глупости гледам. Поминимално пријатели во живот не сум имала, сите ги испердашив на сите можни социјални мрежи и пак срања во боја ако пуштам интернет. Кога ќе го видам дак фејсот, ноктињата, телефончето, ЛИЛААААААААа, па јадењето, па пиењето, па новите алишта, па позајмените алишта, па ајде борбена екипа лајкови, па дајте и гомното сликајте си го веќе, да го видиме крајниот резултат од вашите целодневни активности, на крај краева?

Исхејтав што исхејтав, а ем ја примив дневната доза на вино, плус баш си бев фино расположена, имам сведоци. Шта је ту је. Наводно утре ќе ме учат на битни работи во животов, посовреме, таман кога ќе му ја дувнам од тука, спремничка да си бидам. Дувнувањето, поради неодамнешни активности, веќе се одвива во полна пареа, со план А, Б и Ц. На тема диета.... Газот пак ми се проширил, Господе зарем и таму ќе почне да ми оди??? Беше што беше вечерва, ајде, јадење пиење, си ќутам. Јадам утре тоа што јадам, прослави бутури, понеделник пак по ручеци сум, вторник Бадник, среда Божиќ и отворам сезона на НЕЈАДЕЊЕ. И гуша ми расте бе и гуша, леле, кризно, опасно, може и халуцинирам, ама се си мислам дека убаво ми потпркнува. Машала. Ај сега добра ноќ.

Ќе пропушам уште малце.