Страв од темнина или многу повеќе?

Здраво на сите кои имаат проблем од ваков тип или имаат совет!

Имам огрооомен страв од темнина, кој никако не исчезнува. Секогаш кога сум во темно ме фаќа паника и веднаш во главата ми доаѓаат секакви морничави сцени кои сум ги гледала во хорор филмови или сум ги сонувала.
Стравот се појавува дури и кога е светло, а мене ми се затворени очите т.е. секогаш кога не гледам што се случува околу мене. Се обидувам да ги променам мислите и да мислам на убави нешта, но тоа е посилно од мене. Не можам ниту 1 минута да ги држам очите затворени (кога нема некој околу мене).
Се обидов да размислам за моето детство и дали имало нешто што ме исплашило многу и не најдов таква траума или случка.


Мојот проблем колку и да сакам да го игнорирам - сепак постои. Дали некоја од вас има ваков проблем и како се бори против него?

 

angel ne bi sakala pogre[no da me razbere[ ama mislam deka stravot se temeli na mnogu raboti pottisnati vo podsvesta, bi ti sovetuvala da poseti[ nakoj psiholog i da porazgovara[ zatoa [to ovaa ssostojba vo koja se naodjas moze da ostavi posledici na tvoeto zdravje pozdrav4e i se najubavo

 

Уф и јас се плашам од темница, посебно после некој лош хорор филм. Немој да гледаш хорори или да читаш некои страшни приказни, тоаш стравот е поголем, не размислувај на тие теми, потсети се колку пари се вадат од тие филмови. Ке видиш постепено стравот ке ти се намали, размислувај и селектирај на што ќе го трошиш твоето слободно време,потроши го за гледање, читање и разговор на убави и срекни теми. Се е тоа минливо, поздрав.

 

Хорорите се за мене одамна забранета тема. Не е тоа проблемот. Понекога ми се случува 1 месец да не мислам на тоа (барем не секој ден), ама потоа ми се враќа пак лош период. Навистина се надевам да помине.

А што се однесува до стручна помош навистина не сум спремна да зборувам со некој на таков начин. :?

 

Jas imam edna drugarka sto se plasi od horor filmovi, i se sekavam ednas na odmor celo drustvo sobrani gledavme horor, i eden drugar gi imitirase kako go snimale filmot i site se gazevme od smeenje... Na pr. vo nekoja scena zvoni telefon, i reziserot mu vika na toj glumecot ajde zvoni, i glumecot zvoni, zvoni, zvoni... i im vika : Abe ovaa ne e dostapna ne plakala smetki i reziserov se nervira mu vika na drugiot broj vrti , i glumecov zvoni,zvoni,zvoni i taman mu kreva ovoj i spusta.... reziserov se nervira i mu vika zaso spusti?? i glumecov vika : Pa na kosmofon mi e poskapa tarifata.... I reziserov skroz iznerviran mu go dava negoviot telefon vika zvoni i zbori kolku sakas , i glumecot zvoni, ovaa mu kreva, i pocnuva da glumi : Ja sum tvoeto prokletstvoooo!! tvojot kosmaaar!! demonot od tvoite sonista !!! i pak spusta, i na reziserov veke mu e preku glava mu vika so e sea rabotava?? - Pogresen broj... ahahahahaha

 

definitivno treba da posetis psihijatar,ne go sfakjaj ova kako nesto strasno,mnogu e normalno da zboruvas so psihijatar ,samo sto za zal kaj nas toj poim e mnogu loso sfaten. pojdi od toa deka na zapad sekoj covek najnormalen posetuva psihijatar.

 

mislam deka trteba da poseti psiholog, kako poblaga varijanta (le;enje so razgovor t.e. lociranje na problemot) a ako ne uspee duri togas psihijatar

 

И јас имам страв од темница. Мразам да одам до мојата соба сама (на 3 спрат ми е собата) мислам дека ме следи нешто или дека нешто ќе ми излези. Се е во главата! И одам и постојано го викам ова дека се ми е во главата ама не ми успева и со трчање некако успевам да појдам до собата. Се случува и пред да заспијам да не можам да заспијам бидејќи мислам дека некој е до мене.. го преќутувам стравот и некако заспивам. Не гледам хорори ниту пак читам страшни книги. Ама знам дека овој страв ми е останат од детството - кога сум гледала некој хорор филм... значи се е до потсвеста...
А понекогаш толку слободно сум делувала, бидејќи умот ми бил на некое трето место :mrgreen:

Лек... не знам..

 

Јас исто така би ти дала совет да отидеш на психолог, но пред тоа пробај да ги контролираш мислите, зашто се е во потсвеста, се нешто за што човекот мисли тоа оди во потсвеста. :? Исто така не треба да гледаш хорори можеби треба да почнеш со некој црн хумор и на хорор филмовите да гледаш на посветлата страна или нешто слично, но знај дека нема ништо во темнината единствено нешто што би можело да те плаши и од што би требало да се плашиш е човекот.. Можеби треба да земеш некои психолошки романчиња, нешто од Ог Мандино.. или пак „не романчиња“ од Џозеф Марфи.. се надевам дека ова нешто ќе ти помогне..

 

Samo joga pomaga,meditacija.Inace stravot od temnina ponekogas se pojavuva poradi gledanje na nekoj horor film ili od nesto drugo.Megutoa toj strav ne e vistinski,osobeno ako gledas horor filmovi,zatoa sto toa se filmovi,covek koga gleda takvi filmovi se vnesuva vo sodrzinata na filmot i zaborava na realnosta,ne e svesen deka toa e samo film,bidejki kako sto rekov prethodno toj se vnesuva vo sodrzinata na filmot.zatoa i toj strav e lazen,ne e vistinski.Vistinski e koga nesto vi se slucilo vo vasiot zivot,sto go predizvikal stravot,za povtorno podocna da se pojavi,kako reakcija na prethodnata slucka,nasiot mozok e taka programiran da se memorira,i na bilo koja slucka,toj reagira na nacinot kako sto reagiral prethodno.Mislam deka praktikuvanjeto na joga,meditacija,go smaluva stravot,stresot...ednostavno pomaga za da gi svatis i razberes site raboti vo zivotot.

 

Фала за советите. Не знам дали некогаш ќе се осмелам да зборувам со психолог за овој проблем, но знам дека ќе се трудам сама нешто да направам. Во секој случај нема да одам кај бајачки или нешто слично.
Секогаш гледам да има некој со мене и се обидувам да мислам само на позитивни работи. Немам гледано хорор филм веќе 2 години (можеби и повеќе).
Уште од кога се сеќавам за себе се плашам. Знам дека навечер се покривав преку глава затао што така мислев дека сум заштитена. Заради тоа мислам дека никогаш нема да можам да се сетам која е причината за стравот.

Многу сум изненадена колку женските се склони да си помагаат. поз

 

Уште од самата помисла дека треба пред некој непознат лице во лице да си ја истуриш душата ми е неудобно. Сигурна сум дека ако одам нема да можам да кажам се.

 

I jas imam strav od temnica od detstvoto i nikako ne moza da mi pomine mi se ppricinuvaat senki i druki ne ubavi raboti.Za sovet mozam da ti kazam da si pustis ubava romanticna muzika zatoa sto ke te smiri i so nea da zaspies. pozz

 

I jas go imam toj problem uste od mala...i seuste koga sum vo temnica mislam deka ima nekoj zad mene i sl.Neznam dali toa e rezultat od horor filmovi ili pak nesto drugo.no nikogas ne sum pomisluvala da se obratam kaj psiholog.se nadevam deka ke pomine

 

Mislam deka treba pocesto i so mnogu lica na koi mozes da mu veruvas da razgovaras za tvojot problem....so razgovorot ke svanis deka toa i ne e bas nekoj problem deka sekoj od nas se plasi od nesto a deka nemame pricina za stravovite so gi imame...Obidi se da razmisluvas na raboti koi te pravat srekna vo tie momenti koga si uplasena i veruvaj deka nemam nisto da ti se sluci,,,sama znaes deka e toa strav od temnina a stravot kako pihicka osobina ne moze da te povredi moze samo da vlijae na tvojata psiha no stom si se osmelila da zboruvas za tvojot problem veruvam deka ke mozes da go kontroliras stravot...a veruvaj deka razgovor so psiholog moze mn da ti pomogne...jas kako iden psiholog (student sum na psihologija) sum opkruzena sekojdnevno so psiholozi i veruvaj mi deka razgovorot so niv mnogu pomaga...pozdravce

 

Има разлика од личност до личнос, што и како помага...Јас искрено на моменти се плашам ops:

 

И јас го имам истиов проблем како тебе.Кога е темница секогаш мислам дека има некој околу мене,секогаш имам лоши мисли.Тоа е дел од нашата психа и ние постојано си замислуваме лоши нешта.Најдобро решение е да се соочиш со стравот.И една моја братучетка се плашеше од темница,од духови,не сакаше да оди на гробишта.И еден решила да се соочи со стравот и еден ден отишла на гробишта видела дека нема ништо страшно.Веќе нема страв.Кога си во темница постојано повторувај си во себе дека нема ништо,дека се замислуваш,мисли на нешто убаво.Тоа мене ми помага.ПОЗЗ

 

И јас се плашам од темница, ама мислам и дека секој втор човек се плаши од неа! Се плашиме од непознатото и на некој начин во неизвесност сме, зошто не знаеме што има до нас и околу нас.. Не ми е нешто премногу страв ама не ми е пријатно и си правам филмчиња дека ќе ми искочи нешто! Се е до психа!!!

 

кога ке си сама во темно не мисли на такви работи мисли на нешто убаво нешто светло на некој што го сакаш...но сепак тоа е болест и треба да одиш на психијатар не е ништо страшно само ке ти помогне да откриеш што е тоа што те плаши

 

nemozam da veruvam samo kolku mnogu ima sto go imaat istiot strav kako mene zal mi e za vas site i jas go imam istiot problem vo temnica nemozam da izdrzam ni 2 sec ne pomaga ni koga ima nekoj so mene probav i so muzika i nisto ne pomaga da gi zatvoram ocite i mirno da spiam celo vreme mislam deka ima nekoj okolu mene i deka ke se desi nesto loso.. eve bas sega izbegav od sobata so cimerkata spijam zaedno no gabe e ona zaspa jas si gi staviv slusalkite muzika da slusam ama nikako nemozam da gi zatvoram ocite.. samo koga ke se osamne mislam deka sum sigurna i togas zaspivam... devojki iskreno neznam so da se pravi no ova e problem