Дали вашите миленици ги сметате како дел од вашето семејство?

Па да почнам од себе си, апсолутно дека да, сметам дека јас сум “родител” а тоа мое “дете”.

Да, можеби е чудна реченицава но, ја чувам, купувам храна, грицки, играчки, тренираш, покриваш трошоци севкупно си одговорен за тоа сусштество.

Не разбирам како може нешто да ти е по дома 24/7 а да не развиеш емотивен однос, и да не го чуствуваш како член од семејство?
Што кажува за таквите луѓе?
Колку вложувате во вашиот миленик?
Колку ви значат ?

 

ДА!!!

Кој не осетил и не чувал милениче подолго време, нема да го разбере ова никад. Не само што е дел од семејството туку слободно можам да кажам дека е најбитен член и најсакан. Центарот на светот буквално ни е, уште од малечка, и нормално таа поврзаност уште повеќе дојде до израз како старее. Неописливо даваат љубов и не е возможно човек кој е прав љубител на животни да остане имун и да не ја почувствува таа топлина која ни ја пружаат. Стојам на тоа дека дури и да не е некој толку по животните, коа ќе реши да земе милениче по дома, у случајов кажувам за куче, би сменил мислење. Секако ако се работи за нормални луѓе коишто имаат колку - толку нешто човечко во себе. Ова се покажало во моја околина повеќе пати.

Ова не разбирам ниту јас како е можно. Дали дека се толкави мразачи на животни, мада најчесто и самите себе си се мразат овие луѓе, или па дека реално е одговорност и не се нафаќаат на обврските со миленичето.

Не викам ја дека куче, маче или што и да е идентичен третман ко дете да добива и дека е замена за дете, но сепак нека се третира како рамноправен член во семејството. Ние све им сме нив, цел свет буквално, ако ги отфрлиме и занемариме, тие не би издржале, многу брзо се приврзуваат за нас.

Затоа треба многу пати да се размисли дали сакаш и си спремен за да земеш милениче. Мислат играчка е тоа, па коа ќе прочитам дека зимаат пошо децата им сакале..
Абе детето ли ќе ти го чува кретену еден, играчки колку сакаш имаш, купи му, а не со живо суштество да си играте. Имбецили без чувства и без разум.

За тие гадовите што без око да им трепне ги фрлаат надвор, посебно место у пеколот, друго неам што да кажам. Не се луѓе тоа.

 

Колку ми е само кринџ само кога ќе видам некој со куче и му вака дојди кај мама или кај тато. Се разбирам ама не дека куче може да ти биде ќерка или син.... Фуј

 

Јас немам куче. Ама кучето на дечко ми е ,,наше куче” ,,наше бебе” ,,да ѝ купиме ова”
Секако е дел од семејството. Бебе мое си е она

 

Си чувала некогаш миленик?
Фуј хахаха има по фуј работи, човек што сака миленик на таков начин кажува многу за него..

Интересно како не зборат а сакаат бескрајно.

 

Имам 2 мачки. Ги чувам ги хранам ама кринџ ми е да речам дека сум им мајка. Едностано мои се, јас сум сопственик или газда, небитно, не мајка. Мајка на деца можам да бидам не на мачки или кучиња.

 

Тотално, не викам дека дете и животно се исто но колку е можно да се сака животно како рамноправен член.. Чудно ми како некои не ни им обрнуваат внимание, туку ете кога ќе дојде зорле одат на ветеринар?
Како не ги учат основни работи( бар за куче)…
Јад цел живот чувам нешто, од скоро куче, значи љубов која може да ја сфатат оние што имаат..

Интересно, со другарка баш збориме вика ко најдобар пријател, чувар не ми иде ко мајка пошо е обично животно.. ваљда емотивноста на самиот човек има врска , личноста.. карактерот..

 

Абе разбирам ама не ми е тоа тоа пример еден ден деца ќе имам и сеа имам и куче и да викам дека и тоа ми е дете. Некако не ми иде во глава. "Дете" нешто значи и се знае кој може да ти биде дете. Ги сакам нормално животинчиња се ќе ги погалиш ќе седнат до тебе, едноставно убаво е, посебно ако човек е сам. Ама некако не ми иде да им присвојувам "титула" на човек што се дава.За куче пак сосема друго мислење имам, тоа треба да ме чува, и да го чува домот, не јас во раце да го носам и го шлапам во уста како што гледам што прават. Куче е, колку и да е чисто и самите знаете, мириса. За се треба граница да постои

 

Јас сум толку многу приврзана за животни значи тоа е чудо. Мачор чував 8 години, абе толку мил беше мирно многу си го сакав, го гледавме како бебе дел од фамилија ни беше. Кога умре не можев во себе да си дојдам со денови. Сум чувала и куче, ама кон мачките имам посебна љубов.

 

Хахаха прв пат чувам куче, до сега глодари и тоа егзотични нетипични за мак, ако ги одржаваш не мирисаат. Исто и за куче мислам, во однос за заштита не секое куче е наменето за тоа, но и да е прво требаш некој однос да воспоставиш не само како партал да го чуваш..

 

Нормално, имам другар кој чува куче и дресирано е. Буквално што и да му каже слуша, значи дека помеѓу нив има некој однос. Мачки еве чувам си излгеуваат и надвор и внатре влегуваат ама не мирисаат, пошто мачка е, самата се чисти. Ама куче мириса колку и да го бањате што и да му правите. Здивот му мириса.

 

Многу ми значи, пред да земам куче си викав исто е де ко и глодарите кои ги чував пред тоа( не велам дека не сум ги сакала, напротив ги овожавав ) но куче како миленик е нешто неверојатно.

Бар за човек кој прв пат поседува, приврзаноста која ја има кон тебе и љубовта која е покажува, како осеќа дека не ти е добро, како “не ти дозволува да си тажен” секој ден е стресен ама и убав.

Увидувам колку подобра врска и колку повеќе љубов пружаш толку по воспитан миленик имаш надвор, што е клучно при поседување на куче..

Можда, здивот на моево мирисаше кога имаше проблем со стомак вака и четкам заби, посебни грицки за свеж здив и добра квалитетна храна помага..
Убав шампон добар груминг , бебе е уште но не сум имала проблем со тоа..

 

Немам никаков проблем со луѓе кои на своите миленици им се обраќаат како да им се деца. Супер е пошто сигурно од памет ги вадат оние глуперди кои се со ставот ,,деца не раѓаат, сите кучиња и мачки ми шетаат, срамота". Јас обожавам да пливам во солзите на тие кои пикаат нос во туѓи одлуки и животи, така да лајк за ,,уф на мама златото, Шаркооооо бебе, ела кај мама". Јас имам папагалче, ако сакам и ќе го запишам во градинка хахаха. Да, како член на семејство ни е.

Немам ништо против и кон луѓе кои не ги третираат своите миленици како деца, ова погоре е за оние кои чувањето на миленик го гледаат со потсмев, како причина за пад на наталитет, демек види ја кучкаркава, оди ма раѓај.

 

Хахаха реално глупави луѓе има сегде.
Коментари најчесто од постари луѓе, што не си го гледа внукот што и јаде земја или има црно под нокти ама ја сум идиот што трошам време на куче место да раѓам…

Можда не можам? Можда пробувам?
Не е иста љубовта али тоа не причина да вреѓаш некој со миленик само зашо” нема 3 деца ко тебе”

 

Па запиши го бе, нека отворат и такви места ко АвАв и за птици

Сме ја носеле да се слика со Дедо Мраз таму претпразнично еднаш, дали преклани беше не се сеќавам.
И да, добар дел од душебрижниците мрдната те праат ама небитно, тоа си е само нивно мислење.
Не разбираат дека меракот ти е битен. Мислам, се претерува со помодарството факт е но од друга страна шо има па лошо мерак да си напраиш, а глеаш и на кучето му годи. Е сеа мојава не е фенси баш и мрази у алишта да се облака, така да више нема порачување сто работи и аксесоари. Малце и ги малтретираме некад со тоа, го приметувам по неа, сепак животни се и не им е природно.

Не ми е ниту мене глупо, како сакаат нека им се обраќаат, ако се среќни луѓето нека тераат така, не треба да не засега тоа.
Ја еве не и викам „дојди мама“ пошо не сум и мајка, туку сестра. Шала на страна, не и се обраќаме така никој од нас дома, по име најчесто и со сто други надимаци у деминутив.

Погадно е огорченото мрчење ко идиот и мешање кај шо не треба, да идела да раѓа место со мачки и кучки да се бавта..

 

Да споделам една случка а пропо темава. Мајка ми седи пред зграда, излегува една комшика која чува сигг 20тина мачки. На минување покрај мајка ми, си ја здогледува мачката која ја немало неколку дена и женава почнува:
- Ооој убавино, каде си ти сине мамино, те бараме неколку денови, лепотице моја, каде беше злато, ојјј убава таа, ајде дома да си одиме. Ја зема и си ја носи.
Мајка ми во прашалници, у фазон леле на мачкава оваа ѝ збори и ѝ се обраќа како на дете.Мајка ми е од оние кои се чудат од ,,модата" на чување кучиња, иако секојдневно му зборува на папагалот.

 

Мајка ми што неќеше куче а ја види вика, кај е на мајка ќерка каде е моето пиле скроз е соживеана не ми ни дава да и давам било што.. нити јда ја оставам на било кој …хаха

 

Најчесто од постарата генерација. Пред 20/30 години ретко кој чувал кучиња, особено во стан. Денес нема зграда, а да нема неколку фамилии со миленици во истата.

 

Е да и тоа размислување дека куче у стан никакоооо, најлошо нешто било. Абе, секој си има право да си одлучува кој вика дека сите мора да чуваат, некои раси се исклучиво за у куќа со голем двор ама наметнување на твое мислење не им е у ред. Настрана сеа тоа дека не секој го бива и е за да чува куче, друга тема е ова. Колку неодговорни сопственици има, никад не би требало они да се нафатат на тоа.
Затоа викам помодарство стана, недораснати уште се, врска немаат ниту пак прави љубители се, не знаат каква одговорност е, а зимаат. После срце ме боли на улица коа ги фрлаат. Бар нека го вдоми некој кој вистински сака, најди му дом, а не безмилосно да го исфрлиш. Тоа покажува колку уствари они ги „сакале“.

 

Да.Без размислување.
Јаде,пие,спие со мене..во ист кревет.Живо суштество,зашто би било помалку вредно од човек?