1. Овој сајт користи колачиња неопходни за неговото функционирање. Ако продолжиш да го користиш, значи се согласуваш со нашата употреба на колачиња. Прочитај повеќе.

Дениција ( Петре. М.Андреевски)

Дискусија во 'Книги' започната од Ицолгудбејбе, 20 мај 2016.

  1. Ицолгудбејбе

    Ицолгудбејбе Истакнат член

    Се зачлени на:
    21 октомври 2015
    Пораки:
    404
    Допаѓања:
    1.144
    Пол:
    Женски
    *Петре Мито Андреевски*(Слоештица
    , Демирхисарско
    , 25 јуни
    1934
    - Скопје
    , 25 септември
    2006
    ) — македонски поет
    , романописец
    ,раскажувач
    и драмски автор
    . Се вбројува меѓу најдаровитите, а воедно и најпопуларните
    македонски поети и раскажувачи. Неговите приказни се честопати необични и чудно испреплетени, но во особеноста на својата упатеност кон читателот, раскрилуваат еден познат
    и близок свет, што го препознаваме како ехо на дамнешни, напати, темни кажувања.












    Кога ја љубев Дениција,
    како да калемев светлина на мракот,
    како да топев снегови фатени во движење,
    како да станував единствен сведок
    за бакнежот меѓу металот и громот.

    Кога ја љубев Дениција,
    како да му пронајдував брзина и на каменот,
    како да ја одделував душата од телото,
    како да го палев барутот,
    на тилот од смилот и трендафилот.

    Кога ја љубев Дениција,
    како да внесував летен воздух во воздухот зимен,
    како да ги откривав сите рудници на злато,
    како да добивав телефонска врска со сонот
    од сите успани работници
    .
    Оти ја љубев Дениција,
    како што ги отворав пролетните аптеки,
    сместени во гласот од славејот,
    како што славејот ги спријателуваше
    небото и земјата,
    како што таа ми ја одземаше тежината,
    додека трчав кон неа,
    како што не можев да видам ништо освен неа,
    како што таа живееше додека јас умирав,
    како што и јас не знеав како би умрел,
    ако таа не се родеше.


    .
     
    На Писана, kankus и Priroden им се допаѓа ова.