Какво беше дружењето некогаш и сега? Јас се сеќавам дека како тинејџери многу се дружевме. На 18 , 19 години не беше толку важно кој колку пари има и како е облечен. Сега се други времиња. Живееме во материјален свет, а луѓето се многу лицемерни. Ваше мислење?
Имам исто мислење.Дружењето не е како што треба,излегуваш надвор и ги глеаш сите со телефони в раце,нормално.Денес фејсбукот е поважен од разговорот меѓу пријателите.Излегуваат во кафич или па шетаат негде,абе дур не направат 300 селфиња не бидува и секако,мора да се чекираат,наместо да седнат и убаво да разговараат. Од чекирањата и социјалниве мрежи спомени нема,нема дожувувања кои се вредни за паметње и нема тоа да ти предизвика насмевка кога ќе се сетиш после некое време на дружењето.Многу луѓе денес бираат со кого ќе се дружат по популарност,кој колку е богат или кој како се облекува,не пазат пријателот да е пријател во вистинска смисла,едноставно и дружењето не е дружење. Разговори се оговарањата,кој што облекол за викенд ,кој со кого го виделе. Се нервирам што дозволуваат поради социјалните мрежи дружењето да пропадне,ниту разговорите не се како што треба,загледани сите в телефони. Не знам што повеќе да кажам,освен тоа дека сум разочарана од многу пријатели,баш поради лицемерието.
Сега највеќе преовладува фејсбукот. Постојано ги мрзи да излегуваат, постојано учат а дремат на фејсбук. А да напоменам дека се почесто се гледа на кого му е подлабок џебот. Без пари наводно помегу лугето си никој и ништо а доколку имаш полн џеб сите се дружаат со тебе и сите те сакаат. Лицемерие, користољубивост на секој чекор. Секој гледа како да те заебе.
Порано во друштво имавме разбирање ако некој нема пари, не е облечен по најнова Мода. Имам многу убави спомени. Сега со некои од поранешните другари и другарки не сум во контакт, секој по својот пат, а некои ни здраво веќе не викаат.
Јас мислам дека со погрешни луѓе се дружиш. Не е до времето, едноставно луѓето се менуваат, некои на подобро, некои на полошо. People grow apart. Не можеш да очекуваш дека некој со кој што си била блиска на 16-17 кога сте немале ниедна грижа во животот освен оцените во школо, ќе ти остане близок и после 5, 10 па и 15 години. Такви пријателства се ретки, повеќето низ животот се минливи. Порано сте имале разбирање за кој како е облечен и кој колку пари има, затоа што никој не заработувал сам пари и сите сте биле отприлика на исто. Како растеш, почнуваш да се движиш во различни кругови и наидуваш на луѓе, а можеби и сам стануваш еден од нив, на кои социјалниот статус или работното место им важно. Или едноставно веќе немаш теми за разговор со некој што останал ист, а ти си созреала, или обратно. Имам една другарка со која сум подеднакво блиска сега, како и првата година кога ја запознав. Толку, со другите не сум толку блиска, затоа што не сум личност што може да има 8 најдобри другарки. Како поминуваат годините, така и бројот на пријатели ќе ти се намалува. Ќе бидат помалку, ама поквалитетни и силни пријателства
Дружењето некогаш и сега не е исто. Сега се излегува многу помалку, за разлика од порано кога немаше интернет и технологија ко сега, а дружбите беа поинитензивни во реалниот живот.
