На форумската категорија Религија се поставувале и ќе се поставуваат безброј прашања поврзани со религијата и разните вери. Постасвуваме прашање и одеднаш повеќе членови ни одговараат. Една вели вака вели попот, друг вели вака вели Библијата, трет - вака вели Куранот, четврт - во нашиот град/село вака се прави. Во тоа шаренило на одговори, како човек да одлучи што е правилно, што му е богоугодно на Господ. Би било супер да го имаме Господ како член на форумов па тој да го има крајниот збор и да каже како е правилно, но ете, ја немаме таа привилегија Затоа интересно е да се види кој е духовниот авторитет на членовите на форумов. Повелете со вашиот придонес на темава.
Сакам секое верување да го разберам, да го сфатам, да најдам логика..несакам да ми наметнуваат и да ме убедуваат за разноразни обичаи...терам само со своја свест и мои чувства кои извираат од мое срце.
Не е точно дека го немаме Господ на форумов. Господ е сѐ во сѐ, секаде присутен и се пројавува преку нашите одговори. А што и колку, и како ќе сфатиме, зависи од нашиоѕ духовен раст. Секој што бара наоѓа и кој чука му се отвора. Потребно е да ги очистиме нашите срца.
Јас мислам дека треба да се слуша попот како ќе каже. Попот мора да е паметен. Да бил глуп, не би заработувал џипови.
Кога ќе се собере сето знаење што го имам за сопствената религија и прочитани доста книги од светите отци, потоа во комбинација со прочитани преку 100 духовни книги на различни духовни водачи и мотивациски говорници, фактот е неспорен дека целиот авторитет лежи во нас самите и во верата и вербата во Бог. И духовниците се луѓе од крв и месо и можат да згрешат како и нас. Зборам за духовници во православието. Познавам многу луѓе кои фанатички одат во цркви, се исповедаат, причестуваат, постат, зборат само за Бог, секој втор збор им е Господ,а во суштина многу грешат на ближниот. Го повредуваат, прават зли работи и слично. Нели ама ќе се исповеда и оп све ќе му се прости и лентата јово на ново. Имам духовник, верник сум, Господ за мене е АЛФА И ОМЕГА, но не сум фанатик. Мојот одговор е *Се водам според мојата совест, интуиција или моменталните чувства
При нас во сектичкава галиба ѓаоло бил врховен афторитет, духовен и овоземен А инаку не постои такво нешто, никој не може да биде никому духовен авторитет, никој нема да ве продухови, сето тоа е борба, искуство и животен пат на поединецот. Нема инстант продуховивања, све је то лаж и превара. П.С. Имам слушано за некојси Мартин Лутер, дебел германец од стари времиња (со замоци и тие ствари) и него како мал го удрило магаре со копито во главата при што не само што се здобил со рана туку стекнал изузетна духовност. И пораснал малку така...чуден. И еден ден нешто одел по пат и почнал да слуша гласови во главата. Така започнал да пишува некакви 95 захтеви на хартија, како шо му кажале гласовите и се упатил кон некоја црква и ги заковал на портата и така почнала реформацијата. Не знам колку е точно...
