Ем Сингл, ем без другарки. Што понатаму?

Па избриши ги сите и од нет. И ја не се дружам веќе со никој од средно, освен еден другар, на нет од 30+ у клас, само 10тина имам сега, ни ми фалат, ни ми е гајле.
Немаш веќе работа со нив, не ни учите веќе заедно.
На факултет се наоѓа ново друштво, супер ќе ти биде, од лично искуство ти кажувам.
Годинава искористи си ја како период да се пронајдеш и соземеш, да размислиш. Некогаш е подобро и сам да си, подобро е отколку со фејк пријатели и токсични луѓе.

 

pred nekoj den se mislev da napravam nov profil i da sledam onie famous lica i nekoi epten so gi znam, a za da gi izbrisam mislam deka kje puknam od toa shto znam deka kje zborat ismeat bukvalno i da gi sretnam po ulica ne znam kaj da gleam shto da se prepravam deka gledam u tel?

 

ziveam u centar na gradot pa i ne e tolku mal grad ama kaj i da izleznam mora da sretnam nekoj ili da vidam od daleku deka ziveam vo centar kaj shto ima kafikji, ne me boli toa, me boli toa shto se sitat deka sum sama

 

Несозреани
Види се е минливо, сум имала периоди кога ептен сум била осамена, периоди кога сум имала поголемо друштво... И едно до сега имам научено, less is more. Неколку блиски луѓе во чие присуство се чувствуваш најопуштено. Подобро од тоа нема.
Не знам кои ти се плановите за факултет, но ако почнуваш во нов град, целосно се ќе ти се смени на подобро. Многу нови луѓе, колеги, се ќе ти е поинаку, на сите овие ќе заборавиш.

 

da vo skopje planiram, drug grad za mene se nadevam se kje bide kul so novi kolegi ako ne mi se pogodat nekoi shto sakaat samo igri ko ovie..

 

А има ли поосамено чуство и грдо како у мојта ситуација тие што ми се другарки мислам не де бфф на дистанца да кажеме слушат различна музика од мене и не ми се излава по кафичи со квази турбо ја слушам сосем друга музика и некогаш кога има таква музика во град нема со кој да излавам они несакаат ма такви журки... Ако е надвор од темата бришите

 

decki aj pisete mi svr sakam da procitam vasi mislenja za ova pogore so go pisav

 

Исто мислам како @Dream-Girl
Знам како е да те изневерат долгогодишни пријатели, истото ми се случи. И нормално нема да ти е сеедно, можеби никогаш нема да ти е ама ќе стигниш до еден период каде нема тоа да те боли и едноставно ќе ја прифатиш реалноста дека така е. Губиме пријатели во животот, растиме одделно од нив (не во физичка смисла, иако и тоа не го исклучувам), стекнуваме нови. Сето тоа ти е живот.
Јас го имам само дечко ми кој ми е најдобар пријател истовремено, и можеби 2-3 пријатели со кои многу ретко се гледам и познаници. Другите од порано што се дружев 10+ години, не ми се веќе. Не губам надеж дека можеби ќе сретнам некогаш нови во иднина.

Бриши се' што е токсично за тебе, без разлика колку години сте се дружеле. И сама да си, поубаво е отколку со такви луѓе. Сама можиш да напредуваш, или со вистински луѓе покрај тебе, ама со токсични никогаш. Го знаеш она ако ставиш расипано овошје до здраво, дека и здравото ќе се расипи од мувлосаното? Така е и со луѓето. Не дозволувај да "мувлосаш" како тие луѓе и бегај подалеку од нив.

В година запиши се на факултет, сигурно ќе запознаеш нови лица таму. Доволно е да имаш неколку блиски луѓенца со кои ти е најубаво и не те тераат да се прашуваш каде стоиш во нивниот живот. Можеби и љубовта ќе си ја сретниш таму, којзнае.
Оваа година работи на себе, прави некои активности што те исполнуваат. Најди си хоби ако немаш.

На крај се' ќе биде во ред.

 

fala vii mn mi e podobro koa kje procitam deka ne sum sama

 

Да организираме средба за сите од темава во некое кафе, па кој дојде нека дојде, кога има повеќе луѓе на едно место дојдени со иста цел, нови познанства, би требало да се најдат компатибилни личности. Дали за нови другаки или нешто повеќе не е ни битно, важно е да биде квалитено потрошено време.

 

Од мое искуство до сите кои што се чувствуваат осамени.
Не е поентата да имаш некого до себе само за да не си сам.
Подобро биди сама наместо со лажни пријатели.
Подобро биди сама наместо со лажна љубов.
Поентата не е да сакаш некого кој не те сака, да му пружиш внимание на некого кој нема да го цени тоа.
Поентата не е да се довери на лажна пријателка, не треба да се правиш тоа што не си за да имаш пријатели околу себе.
Биди своја, биди среќна, живеј го секој ден како последен.
Но што се случува кога нема со кого да ја споделиш среќата.
Тогаш човек станува тажен, нервозен и лут.
Се чуди и се обвинува самиот за тоа дека е крив бидејќи нема пријатели.
Ја поминав таа фаза во животот и ја пребродив.
Кога останав без другарки и без дечко единствено нешто на кое што се потпре во тие моменти беше мајками.
Ме подражуваше и кога паѓав и ми даваше надеж за подобро утре.
Се вработив и тоа не на едно место, на две.
Првото беше во фабрика, второто во канцеларија.
Од изутрина во фабриката, попладне во канцеларијата.
Се трудев да успеам и успеав.
Секојдневно напредував во работата.
Кога видоа сите дека успеав, се јавиа многу другарки, момчиња и сл.
Но не заборавив дека не беа со мене во најтешките моменти.
Сега ги има многу другарки, момче немам но само родителите ги памтам.
И не сум осамена, сама сум но среќна што успеав.
Со сето ова сакам да кажам и да посочам на секој од вас кои што се чувствувате осамено бидејки немате дечко или пак другарки.
Единствено нешто како да го пребродите тој проблем е да се фокусирате на нешто друго не е битно дали тоа ќе биде работа, училиште, домот или сл.
Важно е да сватите дека подобро е човек да е сам, отколку опкружен со лажни насмевки околу него.
За ваква тема имам уште многу за пишување но да не досадувам.
Би препорачала на секоја девојка која што се чувстува осамено слободно може да ми пише во инбокс,бидејки непознатите секогаш можат да ти помогнат повеќе од познатите.

 

Се сретнавте ли? Како поминавте? Следен пат би ви се придружила.

 

Па вака ко за почеток здраво..Другарството ми е хаос, малку сум повлечена ноо знам да се дружам, со тие што ми дале шанса да се покажам.. Имав најдобра другарка, која ме остави ради дечко, кажа не сум и потребна и така... После уште една најдов, и еден период се скаравме 1 месец не зборевме, сега пак се смиривме..Има многу големо его, не знам што морав јас прва да презборам (Она се правеше дека не ме гледа) Ии сега збориме, ама она си има друга другарка што и е така поблиска... И ме запоставува мене... Немам многу другарки, повеќето само си пишуваме на социјални мрежи..Ниту со класот се дружам многу, сите се поделени и не можам така да трчам по некој, пишано ми е да си бидам сама...

 

decki spored vas, ( bivso drustvo shto ne sme skarani i ne me vikaat vekje za na kafe so niv) dali bi im se pozdravile ako gi vidite na ulica? me interesira cisto kako bi postapile..
ili bi im svrtile glava shto ne ve prasale 1god kaj ste kako ste?

 

Како што е пишано така може и да се избрише. А тоа го можеш само ти. Докажи дека можеш. Никој не заслужува да е сам.

 

Би им свртила и ич нема да се мислам. Во иста ситуација бев, не се скаравме, ама не отидов на одмор со нив тоа лето, (парите си ги вложив во друго нешто) и почнаа да излегуваат без мене, така без објаснување, ниту пишуваа, ниту одговараа на повик/пораки.
Еднаш видов низ град една од нив, спремна јас да и прозборам, таа се направи дека не ме гледа.
Сега ги избришав од фејсбук, броеви во телефон, не ми требаат. Без секој се може.
Си имам неколку пријателки, стабилни личности, такви детски работи со претходните не трпам.

 

abe ja nemam nikoj momentalno so nikogo ne iskacam nemam drustvo, a oni toa go znaat, moes da zamislis kolku se zlobni? inc i ja gi izbrisav od instagram neam nikoja od niv i ne mi e gajle..edna uporno mi prakjase na snap koa iskacaat po kafinja a ja so meseci i neam prateno niso hahaha vide ne vide prestana da prakja..

 

Подобро 2 или 3 вистински другарки отколку 20 лажни. Докажана работа.

 

Девојче гради си се себеси, друштвото, дечкото сами ќе си дојдат. Мала си уште средно до прва, 90% од тие со средно и најблиски да се меѓу себе по завршувањето некои ни цел живот не се виделе. Најубавиот цвет доцна цути па така и твоето пријателство (со кого и да е).


@ italiangirl11

Не е битно дали ќе им збориш дал не, битно е гордо со исправена глава да бидеш кога ќе бидеш во контакт со нив. Да се види дека не ти фалат, а за другарки утре, задутре, може и месец да помине или година вистинските пријатели секогаш се наоѓаат.

 

Здраво, се регистрирав само со една цел, да го пишам ова.Името ми е лажно и информациите ми се лажни..27 години имам, машко сум и од Скопје сум, паушално прочитав наназад и видов дека и други имаат слични проблеми како моите па сакав и јас да си кажам, да си олеснам.Моментално другари немам мислам вистински другари немам, со тие што се дружев се 2 години помали од мене и цел живот се знаеме ама одсекогаш осеќав дека не се вклопувам во нивно друштво, пријатели и познаници имам еден куп ама вистински другари не, и со самото тоа ретко искачам и тешко се наоѓа девојка.Конечно после неколку години најдов девојка ама баш како што сакав јас, не многу убава ама паметна, скромна, со смисла за хумор и можеби најбитното тешка за освојување, затоа што тоа многу работи кажува за нејзе и за тој што ќе биде со нејзе и за понатака во животот. Неколку месеци ја бркав пробував да се доближам до нејзе, дознавав што сака а што неќе што ја прави среќна итн.Бев одбиен.Заради пресумција на невиност ќе ја скратам приказната и ќе преминам на прашањето, освен љубов,сигурност,подршка,разбирање и искреност (иако навидум лесно звучи а тешко остварливо, јас сум еден од малкумината што можат ова да го обезбедат) што повеќе очекува жена од едно машко?