Разгледував низ темите и не најдов некоја за есен, најчесто за лето и за зима. Епа сега се ближи есента, зошто ја сакате или зошто не ја сакате? Јас многу си ја сакам, есенската гардероба ми е најдрага, природата тогаш ми е најубава, тој период некако прави позитивно да се чувствувам.
Па што знам ја сакам есента затоа што можам да уживам во долгите прошетки додека лисјата ми шушкаат под нозете, или да водам љубов додека надвор истура дожд.. Знам, знам многу филмови гледам
Ја сакам есента заради обврските кои ги носи . Некако има некоја доза сериозност во неа . Не е како пролетта и летото лежечки се да се прави , а не е ни како зимата ништо кога не се прави
Моето омилено. Некако самите месеци (септември, октомври, ноември) ми носат убави сеќавања. Тие месеци ми се онака, секогаш исполнети и најубави. Ги обожавам оние прошетки и крцкањето под нозе, затоа и секогаш закаснувам каде и да одам, секогаш сум со главата нагоре и уживам во глетката. Сакам кога после школо ќе си одам дома, ќе се замотам со омиленото ќебе, ќе си направам топло чајче и со музика и книга ќе си ја поминам вечерта. Некако многу спокој има во есента, ме смирува и исполнува. Оние жолто/портокалови бои насекаде околу мене, абе милина. Едвај чекам да дојде, ајде уште малку ни остана од летото.
Во принцип, ми се допаѓа само првата половина на оваа сезона. Кога се заладува и можеш да одмориш од летните жештини и кога таман ти е со тенка јакна; кога природата менува бои; кога топлите напитоци ти се повкусни отколку студените. И кога омилените серии ти се враќаат со нови сезони. Но, кога дрвјата целосно ќе соголат, природата ќе исчезне; кога небото ќе посиви и магла ќе падне и ќе почне да не гуши; кога температурите ќе спаднат до многу ниски нивоа, каде што веќе свежото време не е привлечно; е тогаш есента повеќе не ми е убава.
Есента ме асоцира на училишен состав, реализирање на стари планови и седенки во домашен амбиент. Не ми е омилено годишно време, ама ја сакам поради богатата колоритност на прородата.
Есента некако е едно од најсмирувачките годишни времиња. Онака те релаксира, надвор врне, ти дома во топла облека и со чаша чај во рака. До некаде дури и романтично доколку се има и партнер до себе. Надвор се е обоено со жолто-кафеава боја, сите ги гледаш во топла обелека, со чадори во рака, оти на времето не му се знае. Час дожд, час сонце, знаеш променливо како луѓето, па се прилагодуваме заедно.
Ништо помеланхолично од есен, премин од безгришно лето, плажа и сонце, кон сивило. Го чувствуваш ветерот шепотејќи тивко ко да ја најавува студената зима
Вака сега...Тумбе кафе ќе беше прејако ако ги оставеа дрвјата значи...вака есента е како 90% лоадинг...мислам ало,со кој пат ги сековте? Еве како изгледа дел: А еве како би било ако не се сечеа: (Ова слика долу ја сликав ко бегав од тумбе кафе накај паркот...е ова е веќе есен) Фотографиите се фотографирани во Битола за тие што не знаете каде е Тумбе кафе... Ете тоа ти е...
Есента има посебно место во моето срце. Родена сум наесен. Ја запознав љубовта наесен. И воопшто, како сите прекрасни работи во животов да ми се случиле наесен. На пример, есента 2016 засекогаш ќе ја паметам како вистински пресврт во животов, како промена на подобро, како одново да се родив. Есента носи со себе атмосфера каква што не носи ниедно друго годишно време. Секое од нив си е посебно, ама есента е уште попосебна. Прекрасни бои, свеж воздух, идеално за да се помине во природа цел ден кога е топличко, а кога врне, одличен изговор за да го поминеме цел ден со кафенце и книга во кревет. Во исто време, носи со себе меланхолија што мене лично, ме инспирира да пишувам, да сонувам и да создавам. Би сакала вечна есен.
Најубавото годишно време за мене, а и најубавите месеци со тоа. Обожавам кога надвор времето е ладничко и можеш комотно да се облечеш, нити да се потиш нити да се тресеш. Мирисот на "рана зима", мирисот на ајвар, паркот и сите улички со листовите пожолтени и поцрвенети, пиење на кафе или топло чоколадо со драга личност стуткани во столче, филмчиња со добро мезе и парно. Љубов ми е.
Обожавам. Љубовта ни започна во есен. Магична е, романтична... Ги сакам есенските прошетки, жолто-златните нијанси по улиците, мирисот на дожд. Посебни се ноќите со партнерот, стуткани под меко ќебенце, испреплетени тела,шише црвено вино... Најубавите модни комбинации ми се баш во есен. Ни премногу разголено, ни премногу натрупано, идеално. Во домашна атмосвера книга, топло чајче и домашни колачи, убавини. Може и топло чоколадо со многу шлаг.
