За што ќе бидете носталгични по 30 години од денеска?

Насловот мислам дека е доволно јасен.
По 30 години од денеска, што мислите, за што би биле носталгични? Што би ви фалело од она што го имате или гледате денеска?

Јас веќе сум носталгичен за Скопје од пред 15тина години, со повеќе слободен простор и помалку автомобили.
Ама имам чувство дека за 30тина години ќе бидам носталгичен и ќе го посакувам просторот и слободата што сепак ги имаме денеска.
Исто така ќе ме фаќа носталгија за младите лица на пријателите и нивната животна енергија.
Се надевам дека ќе успееме барем дел од тој дух да задржиме и тогаш.

 

Веќе чувствувам носталгија, а па за 30 години отсега да не правиме ич муабет, нормално, ако сме живи и здрави дотогаш.
За младоста, за безгрижниот период, за составот на пријатели каков што беше некогаш, за музиката, за самиот начин на живот од претходно.

 

Вајда за младоста ќе бидам носталгична, не знам

 

Нормално по 30 години носталгија по младоста, виталноста и здравјето, мене лично исто така носталгија и по детството од синот

 

По убавината моја и младоста. Сигурно нема да бидам ваква на 50 години. Ама ваљда секој период од животот си има своја предност.

 

Можеби ќе сум носталгична, ... ама од оваа препектива сега не би била. Малку повеќе шуто време е дојдено. Многу негативно време за живеење е сега и ако на 50-60 имам поубав живот и сум супер бабичка со бастун на хаваи, апсолунто нема.

 

На моментите што ги имам со синко вака мал, знам колку и да е напорно и не стигнува време носталгија ќе ме фати за истите и многу порано од 30год.

А моментално исто ме фаќа носталгија а тоа е за времето кога имав слободно време на претек и непланираните прошетки после работа низ центар, излегувањата. И со оглед што сум во друга држава најмногу носталгија ме фаќа за дома, за климата и како грее таму сонцето дури и загадениот воздух. Дома си е дома.

 

Прошетките низ градов сигурно, младоста, слободата и моментите поминати во креирање работи.

 

Се разбира ќе бидам носталгична по младоста

 

Секогаш ќе се сеќавам на мојте студентски денови, а и на најдобрата бруцошка забава која што ја имавме кога почнав на факултет.. Друго мислам дека би ми недостасувало времето кога сестра ми била мала и сите маки сум можела со едно гушкање и со една чоколада да и ги решам, веројатно ќе ми недостасува да ја гледам безгрижна како што е сега..

 

Генерално сум многу носталгична личност. И сега, на неполни 30 години гледам со носталгија и кон поблиското и кон подалечното минато, а можам да замислам што ќе биде за 30 години од сега.
Сигурно дека ќе бидам носталгична за студентските денови, за местата што ги посетувам сега, за музиката што ја слушам сега, за пријателствата и за моментите со блиските и саканите (иако се надевам дека со нив ќе споделувам убави моменти уште многу повеќе од 30 години).

 

bukvalno isto, kako jas da sum go napisal ova

 

Само младоста.

 

Твојте лисја горо сестро,
пак ќе ти се вратат,
а мојата младост ле горо,
нема да се врати.

 

Ќе ти кажеме после 30 год
Па најверојатно ќе бидеме носталгични по младоста,здравјето и енергијата што ја имаме сега.
По целодневното трчање по децата
По изгледот што го имаме сега
Ќе се каеме за работите што не сме ги оствариле.

Веројатно уште по мал милион работи.
Пред некое време читав нешто што беше пишано во стилот до 20 год имаш енергија ама немаш пари,после имаш пари ама немаш време,и на крај имаш време и пари ама немаш енергија.
Во главно би била среќна што би доживеала 60 год

 

За серии и песни.

 

По 30 години ако сум жива ќе влезам во пензија. По што би жалела не знам, оти не знам колку планови ќе остварам или не во годините кои доаѓаат. Никогаш не се знае, има и луѓе кои во пензинерски денови си живеат убаво, спокојно. Секоја доба од животот си има убавина. Прво сакам да дочекам, а потоа ќе се трудам да бидат задоволна со тоа што го имам.

 

За ништо. Гледам до максимум да уживам во секојдневието, секој ден е посебен.

 

Za srednoskolskite denovi i kafinjata posle casovi so moite 5 najbliski osobi. I sega na fakultetot mi e mnogu ubavo ama srednoskolskite denovi bea nesto porazlicno. Bese stresno, ucenje,isprasuvanje plus medicina ama i sega mi e isto taka da sto znam, samo malku pomalku stres.

Za seriite,fimovite,glumcite,pesnite koi sega gi obozavam gledam,slusam i pratam.

Za srednoskolskite simpatii i za moite propali vrski hahahahahahhahaha.

Ne znam drugo za sto… ednostavno za mladeckiot zivot sto go ziveev i go ziveam.